خربزه

خَربُزه گیاهی از تیره کدوییان که میوه‌اش درشت و شیرین و آبدار است. بوته آن کوتاه و ساقه‌هایش روی زمین می‌خوابد. خربزه گیاهی از خانواده Cucurbitaceae با نام علمی Cucumis melo var.inodorus است. خربزه جزو صیفی‌جات به‌شمار می‌آید.

خربزه دارای مقدار زیادی ویتامین A,C و سلولز است. به‌طورکلی خانواده خربزه شامل انواع گرمک و طالبی نیز می‌شود که البته این دو نوع کم‌آب‌تر از خربزه هستند. خربزه شیرین توصیه بخوردن می‌شود

معمولا هرچه رنگ خربزه زرد تیره مایل به نارنجی و خطوط سفید رنگ روی آن بیشتر باشد شیرین تر است

نحوه کاشت خربزه

توصیه شده‌است که این گیاهان بر ردیف‌هایی از برآمدگی‌های خاکی و به صورت گروهی یا دسته‌ای کاشته شود. کاشت به صورت جوی و پشته‌ای و توسط بذر یا نشا انجام می‌شود. شهرستان‌های تایباد در خراسان رضوی ، گرمسار، سمنان و سرخه از مکان‌های مهم کشت خربزه در ایران می‌باشد که در این بین خربزه تایباد( که بعضاً به اشتباه خربزه مشهدی نامیده می‌شود) به لحاظ طعم و کیفیت و شهرت در رتبه بالاتر قرار دارد

ضرب‌المثل‌ها

«زیر پای کسی، پوست خربزه گذاشتن.»

«خربزه شیرین مال شغاله.»

«خربزه که خوردی باید پای لرزش هم بشینی.»

«خربزه می‌خواهی یا هندوانه: هر دو وانه.»

جستارهای وابسته

• به شرط چاقو
• دستنبو
• سردا

منابع

• سیستماتیک گیاهی، جلد ۱.