پرش به محتوا

روستا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
روستای گردشگری لرد، اردبیل، ایران
روستایی در گرجستان
روستایی در فرانسه
عکس از روستای خفر پادنا در استان اصفهان
روستای خفر سمیرم در استان اصفهان
روستایی در ترکیه

روستا به اجتماع یا سکونتگاه انسانی اشاره دارد که بزرگتر از آبادی اما کوچکتر از شهرک است و جمعیت آن معمولاً از چند صد تا چند هزار نفر متغیر است.

در ایران، روستا یا ده از قدیمی‌ترین زمان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی و جایی بوده است که در آن گروه‌هایی از مردم روستایی برای همکاری در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافته‌اند. روستا اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل می‌دهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است، در سراسر قرون وسطی و از آن پس تا به امروز برقرار بوده است.[۱][۲]

وجه تسمیه

[ویرایش]

روستا واژهٔ معرب رستاق از کلمات اصیل ایرانی است. روستا به شکل روستاک در زبان پارسی میانه و رُزداق در زبان اوستایی آمده است. واژه دِه در پارسی میانه به‌شکل ده، در پارسی باستان به معنی سرزمین، و در اوستا به‌شکل دخیو آمده است.[۳]

رستاق در مناطق شمالی و شمال غربی ایران، برای نام گذاری دهستان‌ها بکار رفته است. از چند نمونه رستاق‌ها می‌توان به: زانوس‌رستاق، دلارستاق، نمارستاق و کلارستاق اشاره کرد.[۴]

تعریف‌های دیگر

[ویرایش]

در عرف ده عبارت از محدوده‌ای از فضای جغرافیایی است که واحد اجتماعی کوچکی مرکب از تعدادی خانواده که نسبت به هم دارای نوعی احساس دلبستگی، عواطف و علائق مشترک هستند، در آن تجمع می‌یابند و بیشتر فعالیت‌هایی که برای تأمین نیازمندی‌های زندگی خود انجام می‌دهند، از طریق استفاده و بهره‌گیری از زمین و در درون محیط مسکونی‌شان صورت می‌گیرد، این واحد اجتماعی که اکثریت افراد آن به کار کشاورزی اشتغال دارند در عرف محل ده نامیده می‌شود.

  • پلاسید رامبد جامعه‌شناس فرانسوی می‌گوید: ده واحد اجتماعی ویژه‌ای است که با یک فضا در ارتباط متقابل است و این فضا به عنوان یک عنصر ضروری در نظام اجتماعی ده نقش دارد و به این ترتیب ده دارای بعد اجتماعی است که می‌تواند یکی از عوامل اساسی تشکیل دهنده آن به‌شمار رود. ده محصول کنش‌های متقابل گروه‌های انسانی و فضا است، میان اعضای ده رابطه‌ای محلی وجود دارد که نتیجه کنشهای متقابل تاریخی است و موجب پیدا شدن حافظه جمعی و محلی است و در نتیجه نوعی وجدان یا شعور جمعی به وجود می‌آورد.

تعریف روستا در قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری (ایران)

[ویرایش]

قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری، مصوب تیر ۱۳۶۲، روستا را چنین تعریف می‌کند: «روستا» که از نظر وضعیت طبیعی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی همگون بوده و با قلمرو معیّن ثبتی یا عرفی مستقل شناخته شود. روستا از حداقل ۲۰ خانوار یا صد نفر ساکن متمرکز یا پراکنده تشکیل می‌شود. اکثریت ساکنان دائمی روستا به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم به فعالیت در زمینهٔ کشاورزی، دامداری، باغداری، صنایع روستایی یا صید اشتغال دارند. روستا در عرف به عنوان ده، آبادی، قلعه، دهکده یا قریه نیز نامیده می‌شود.[۵]

تعریف ده در قانون ایران

[ویرایش]

درقانون اصلاحات ارضی در ایران ده چنین تعریف می‌شده است: ده یا روستا عبارت از یک مرکز جمعیت و محل سکونت و کار تعدادی خانواده که در اراضی آن ده به کار کشاورزی اشتغال دارند و درآمد بیشتر آنان از طریق کشاورزی حاصل می‌شود.[نیازمند منبع]

  • رامبد می‌گوید: روستا برآیندی از عناصر طبیعی و عناصر ساخته شده است که به گونه‌ای زمینه سازگاری فرد را با جامعه فراهم می‌آورد و موجب جامعه پذیری می‌شود. در ده بین گروه و فضای جغرافیایی محدود و بسته و ثابت نوعی روابط اقتصادی - اجتماعی - فرهنگی وجود دارد و این روابط موجب پیدایش وحدت و یکپارچگی گروه می‌شود و آن را از گروه دیگر متمایز می‌سازد. اجتماع ده دارای نیروی معنوی مسلط بر اعضایش است که بر رفتار افراد نظارت عالیه شدید دارد و آن‌ها را به پیروی از هنجارهای اجتماعی وادار می‌کند و این نیروی معنوی همان سنت‌های روستایی و قوانین ثابتی است که بر جامعه ده حاکم است.
  • تونیس می‌گوید: جامعه روستایی به عنوان یک جامعه آرمانی که سرشار از تقدس، هماهنگی و صلح و صفاست.
  • روث گلاس می‌نویسد: برای ما صفت روستایی مفهوم خوشایند و مطمئنی دارد: زیبایی، سادگی، راحتی، فراغت، منظره‌های دلگشا، آزادی، صلح، صفا و آرامش.

روستا مکانی جهت تأمین مایحتاج شهرنشینان بوده که چند سالی است به دلیل تورم موجود و افزایش قیمت اقلام مورد نیاز روستاها و نبود کفاف درآمد جهت گذران زندگی توسط روستانشینان باعث از رونق افتادن تولیدات روستایی و مهاجرت گستردهٔ روستاییان به شهرها و سکونت در حاشیهٔ شهر شده و باعث روی آوردن روستاییان به مشاغل کاذب در شهرها ازجمله دست فروشی شده که مورد هجوم و اعتراض مغازه داران قرار گرفته است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «روستاهای ایران». سایت روستاهای ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  2. راهب, غزال. "درنگی در مفهوم روستا". مجله محیط‌شناسی (۴۱). Archived from the original on 11 August 2016.
  3. «معنی روستا». لغت‌نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  4. حبیب برجیان، جاینام‌شناسی البرز مرکزی، 20.
  5. قانون مصوب مجلس شورای اسلامی (۱۵ تیر ۱۳۶۲). «قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژانویه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۶.