درکه

برای دیگر کاربردها، درکه (ابهام‌زدایی) را ببینید.

رستورانی در درکه

درکه یکی از محله‌های شمال شهر تهران، پایتخت ایران است. درکه در نزدیکی محله‌های اوین و ولنجک قرار دارد. این محله به دلیل قرار گرفتن در دامنه کوه‌های شمالی تهران، ار محل‌های مناسب برای پیاده‌گردی و کوه‌پیمایی در تهران به‌شمار می‌رود.

پناهگاه پلنگ‌چال در کوه‌های درکه و در مسیر صعود به قله توچال قرار دارد.

•محله سادات درکه یکی از قدیمی‌ترین محله‌های شمیران است. منطقه درکه در شمال غرب شمیران واقع شده . بیشتر اهالی بومی درکه از نسل امامزاده سید محمد والی (ع) می‌باشد . و تمامی اهالی بومی محل سادات هستند. و معمولاً اسامی خانوادگی مردمان بومی درکه با میر ویا سید شروع می‌شود. مانند میرعمادی و سیدمفیدی.

محله درکه دارای مسجد جامع، حسینیه، امام زاده، بازارچه است. درکه یک منطقه توریستی و تفریحی است. دارای کوه ،رودخانه، باغ و در مناطق شمالی بیشزار وجود دارد.

جغرافیا

موقعیت دره کوهستانی درکه در شمال غربی تهران و بر روی مخروط افکنه رودخانه درکه مشرف به حصارک و از جنوب به اوین و سعادت آباد و از شمال به ارتفاعات توچال و شاه‌نشین محدود می‌باشد. از نظر ارتفاعی بین حداقل 1590 متر در جنوبی‌ترین نقطه و حداکثر 3944 متر توچال و طول دره قریب 6 کیلومتر است.

با ارتفاع گرفتن در طول مسیر دره، تغییرات محسوس آب و هوایی حاصل می‌شود. قریب 5 ماه از سال آب و هوا سرد و یخبندان است و میانگین درجه حرارت در گرمترین ماههای سال از 20 تا 27 درجه تجاوز نمی‌کند. میانگین نزولات جوی نزدیک به 500 میلی‌متر در سال می‌باشد و در ارتفاعات به صورت برف می‌بارد.

درکه، یک دره شمالی- جنوبی است که از دو طرف با ارتفاعات محصور می‌باشد . ارتفاعات شرقی مرتفع‌ترین در طول مسیر رودخانه درکه که از ارتفاعات توچال و چشمه‌های مسیر درکه سرچشمه گرفته از شمال به جنوب در حرکت است. در حاشیه رودخانه در بسیاری از محدوده‌ها پوشش درختان جنگلی وجود دارد. یک جاده باریک کوهستانی، تنها مسیر ارتباطی به ارتفاعات پلنگ چال و سایر قله‌های مسیر با توجه به شرایط طبیعی و عوارض، با پلهای باریک در عرض رودخانه جا به جا می‌شود. در حاشیه رودخانه محدوده‌هایی به صورت تراس پوشیده از درختان است. جهت ارتفاعات شرقی- غربی و امکان آفتاب‌گیری و نورگیری دارای محدودیت است.

منطقه از دو ستیغ موازی با امتداد تقریبی شمالی-جنوبی تشکیل شده که در فاصله بین مابین دو ستیغ، دره طویلی با مشخصات توپوگرافی بسیار متنوع دیده می‌شود و شامل چشم‌اندازهای متفاوت به محدوده‌هایی با پوشش گباهی و یا عاری از آن می‌باشد . دو ستیغ موازی مذکور در انتهای شمالی خود به ستیغ اصلی و طویل تری با امتداد غرب به شمال غرب-شرق، جنوب شرق ختم می‌شود که دامنه شمالی این قله توچال (3944 متر) را شامل شده‌است و اکثر اوقات سال پوشیده از برف است.

از نقطه نظر چینه‌شناسی منطقه در دامنه جنوبی آنتی کلینال البرز واقع شده‌است. وجود توده‌های آذرین بیرونی (Volcanic) و لایه‌های آذرین نفوذی (Siss) با بیرون زدگی خاص خود، کاملاً مشهود می‌باشد . لیتولوژی منطقه طیف وسیعی از رسوبی تا آذرین را شامل می‌شود، در جنوب پوشش کنگلومرایی مربوط به تشکیلات کهریزک بافت خود را به صورت شکاف روبازی نشان می‌دهد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Darakeh». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۸.