کنگلومرا
کُنگلومِرا یا سنگ جوش (به انگلیسی: Conglomerate) از قطعات گرد و دانه درشتی تشکیل شده که اختلافش با برش (Breccia) در فقدان ذرات زاویه‌دار می‌باشد. اجزای تشکیل‌دهنده آن دسته از سنگ‌های آواری که اندازه بزرگتر از ۲ میلی‌متر داشته باشند، بر اساس گردشدگی دانه‌ها به دو دسته کنگلومرا و برش تقسیم می‌شوند. طبق نظریه پتی‌جان (Pettijohn) اگر ده درصد ذرات سنگی ابعاد بیش از ۲ میلی‌متر داشته باشند آن سنگ را کنگلومرا می‌نامند. برش سنگی است که از قطعات زاویه‌دار و دانه‌دار درشت تشکیل شده است. اصولاً برش در وسعت خیلی کمتر از کنگلومرا در رسوبات دیده می‌شود. علت گوشه‌دار بودن برش در این است که قطعات تشکیل‌دهندۀ آنها به‌وسیله آب یا عامل دیگری حمل نشده‌اند و در نتیجه زوایای آنها محفوظ مانده است. از انواع برش‌ها می‌توان به برش انحلالی، برش گسلی وب رش آتشفشانی اشاره نمود. کنگلومراها بر اساس ترکیب به گروه‌های زیر تقسیم می‌شوند:
بر اساس ترکیب یا جنس ذرات دانه درشت تشکیل‌دهندۀ کنگلومرا، آنها را به دو دسته اولیگومیکتیک و پلی میکتیک تقسیم می‌کنند. اگر ذرات دانه درشت گراولی از یک جنس باشد، سنگ را تک منشائی یا اولگیومیکتیک (oligomictic) می‌نامند. در واقع اولیگومیکتیک سنگی مخلوطی است که جنس ذرات آن تقریباً یکنواخت می‌باشد. کنگلومراهایی که ذرات گراول آنها از انواع مختلف خرده سنگ‌ها درست شده باشد آن را چند منشائی یا پلی میکتیک کنگلومرا (polymictic) می‌نامند.
کنگلومراها از لحاظ منشأ شامل انواع زیر هستند:
کنگلومراها را بر اساس منشأ دانه‌ها نیز تقسیم‌بندی می‌کنند. چنانچه ذرات از خارج حوضه به درون حوضه حمل شوند و رسوب کنند آن را کنگلومرای خارج سازندگی (extra formational) می‌نامند و اگر منشأ دانه‌ها از درون حوضه باشد آن را کنگلومرای درون سازندگی (intra formational) می‌نامند.
