لودویگ فویرباخ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۸: خط ۸:
|حیطه= [[فلسفه غربی]]
|حیطه= [[فلسفه غربی]]
|دوره= [[فلسفه قرن نوزدهم]]
|دوره= [[فلسفه قرن نوزدهم]]
|مکتب= [[ماده‌گرایی]]، [[انسان‌گرایی]]
|مکتب= [[ماده‌گرایی]]، [[انسان‌گرایی]]
|تاریخ تولد= ۱۳ سپتامبر ۱۸۰۴
|تاریخ تولد= ۱۳ سپتامبر ۱۸۰۴
|شهر تولد= [[لندشوت]]
|شهر تولد= [[لندشوت]]

نسخهٔ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۵:۲۵

لودویگ فویرباخ
نام هنگام تولدلودویگ آندریاس فوئرباخ
زادهٔ۱۳ سپتامبر ۱۸۰۴
لندشوت، امپراتوری مقدس روم
درگذشت۲۸ ژوئیه ۱۸۷۲(۶۷ سال)
نزدیکی نورنبرگ، امپراتوری آلمان
دورهفلسفه قرن نوزدهم
حیطهفلسفه غربی
مکتبماده‌گرایی، انسان‌گرایی


لودویگ آندریاس فویرباخ (به آلمانی: Ludwig Andreas Feuerbach) ‏ (۱۸۰۴–۱۸۷۲) فیلسوف آلمانی بود. او از شاگردان هگل بود ولی به‌زودی از اندیشه‌های هگل دور شد و به اصالت حس و اصالت ماده گروید. کتاب مشهور او «جوهر مسیحیت» تأثیر زیادی در فیلسوفان و متفکران مادی و منتقد مذهب داشت.

فویرباخ با کارل مارکس نیز مکاتبه داشت و مارکس و انگلس هردو از کارها و افکار او تأثیر گرفتند. مارکس جزوه «تزهائی درباره فویرباخ» را در جریان فراگذشتن از اندیشه‌های فویرباخ نوشت.

فویرباخ به عنوان عضوی از «هگلی‌های جوان»، به نقد آنچه که فروکاست هگلی جوهر انسان به خودآگاهی می‌نامید، پرداخت و تلاش نمود تا ارتباط میان ایده‌آلیسم فلسفی و مذهب را ثابت کند. در رد فلسفه هگل و دفاع از ماتریالیسم، نقد ایده‌آلیسم و مذهب، فویرباخ بر طبیعت «بیولوژیک» خالص و فردی آدمی تأکید کرد. او اندیشه را به صورت فرایندی صرفاً انعکاسی می‌دید و در فهم‌اش از تاریخ یک ایده‌آلیست باقی‌ماند. با این حال نقد او بر ایده‌آلیسم هگلی بستر کار مارکس و انگلس را فراهم نمود. فویرباخ که مارکس او را «فاتح راستین فلسفه قدیم» می‌نامید، دو سال پیش از مرگ‌اش به حزب سوسیال دموکراتیک آلمان پیوست، اما از نظر سیاسی فعال نبود و همواره اختلافات خود را با مارکس حفظ کرد. هر دوی مارکس و انگلس به شدت از فویرباخ تأثیر پذیرفته‌اند، با این حال او را به دلیل ماتریالیسم برابر ایستا (Gegenstand) محور و منفعلانه‌اش عمیقاً نقد می‌کردند: تزهایی درباره فویرباخ؛ ایدئولوژی آلمانی؛ لودویگ فویرباخ و پایان فلسفه کلاسیک آلمانی و... .

منابع

  • مصاحب، غلامحسین، دائرةالمعارف فارسی، تهران ۱۳۵۶
  • Marxists.org