دین‌های خداناباور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دین‌های خداناباور،[۱] سنت‌های عقیدتی برخی از ادیان هستند که گاه با خداباوری، همراستا هستند یا نیستند، و خداناباوری، بخشی از اعتقاد یا اعمال دینی آن‌هاست.[۲] خداناباوری به برخی جنبه‌های مسیحیت استدلالی و الهیات لیبرال اعمال شده، و نقش عمده‌ای در هندوئیسم و بودیسم ایفا می‌کند.[۳]

بودیسم[ویرایش]

با وجود اینکه بودیسم مراسم و متون دینی بسیاری دارد، هسته اساسی آن - که چهار حقیقت شریف و راه اصیل هشتگانه است - مطلبی دربارهٔ خدا (خدایان) یا پرستش خدا نمی‌کنند. این دستورالعمل‌ها صرفاً اخلاقی و فکری هستند که بر پایه رنج روان‌شناختی به دلیل ناپایداری بنا شده‌اند.[۳]

مسیحیت[ویرایش]

بی‌خدایی مسیحی، جهان‌بینی‌ای است که با وجود رد کردن وجود خدای مسیحی، از آموزه‌های مسیح، پیروی می‌کند.

شیطان‌گرایی[ویرایش]

این دین، حاوی تفکر ماتریالیستی، نفس‌پرستی و خودخدایی است که بر اصالت لذت و فردگرایی تأکید می‌کند.

هندوئیسم[ویرایش]

جینیسم (Jainism)[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. برابر فارسی واژهٔ «آتئیست»، «خداناباور» است و نه «ناخداباور»؛ زیرا «ناخداباور»، یعنی کسی که به ناخدا باور دارد. (انصاری سمنانی، مهدی/شیدای سمنانی، مهرداد؛ هزاران جستار و نکته… دربارهٔ نویسندگی و ویرایش)
  2. Williams, J. Paul (1962). "The Nature of Religion". Journal for the Scientific Study of Religion. Blackwell Publishing. 2 (1): 3–17. doi:10.2307/1384088. JSTOR 1384088. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nontheistic religions». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۰۷ مارس ۲۰۱۳. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Nontheistic religions» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).