ایمی‌پرامین‌اکسید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایمی‌پرامین‌اکسید
Skeletal formula of imipraminoxide
Ball-and-stick model of the imipraminoxide molecule
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریImiprex, Elepsin
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • ℞ (Prescription only)
داده‌های فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر حذفتزریق وریدی: ۱٫۸ ساعت[۱]
شناسه‌ها
  • 3-(5,6-dihydrobenzo[b][f]benzazepin- 11-yl)- N,N-dimethyl- propan- 1-amine N-oxide
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.027.188 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC19H24N2O
جرم مولی۲۹۶٫۴۱۴ g·mol−1

ایمی‌پرامین‌اکسید (با نام‌های تجاری Imiprex, Elepsin)، یا ایمی‌پرامین ان-اکسید، یک داروی ضدافسردگی سه‌حلقه ای (TCA) است که در اروپا در دهه ۱۹۶۰ برای درمان افسردگی معرفی شد.[۲][۳]

ایمی‌پرامین‌اکسید هم آنالوگ و هم متابولیت ایمی‌پرامین است و تأثیرات مشابهی با آن دارد.[۴][۵] با این حال، در آزمایشات بالینی، مشخص شد که ایمی‌پرامین‌اکسید دارای شروع اثر سریعتر، اثربخشی کمی بیشتر و عوارض جانبی کمتر است، از جمله Orthostatic hypotension و اثرات آنتی کولینرژیک مانند خشکی دهان، تعریق، سرگیجه و خستگی.[۶][۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Florencio Zaragoza Dörwald (4 February 2013). Lead Optimization for Medicinal Chemists: Pharmacokinetic Properties of Functional Groups and Organic Compounds. John Wiley & Sons. pp. 311–. ISBN 978-3-527-64565-7.
  2. ↑ FAURBYE A, JACOBSEN O, KRISTJANSEN P, MUNKVAD I (September 1963). "Imipramine-N-oxide: preliminary investigation of a new antidepressive drug". The American Journal of Psychiatry. 120: 277–8. doi:10.1176/ajp.120.3.277. PMID 13944543.
  3. ↑ Lingjaerde O (November 1971). "[Imiprex "Dumex" (imipramine oxide). A new tricyclic antidepressive agent]". Tidsskrift for den Norske Lægeforening: Tidsskrift for Praktisk Medicin, Ny Række (به نروژی). 91 (31): 2267–8. PMID 5133241.
  4. ↑ Rapp W, Norén MB, Pedersen F (1973). "Comparative trial of imipramine N-oxide and imipramine in the treatment of out-patients with depressive syndromes". Acta Psychiatrica Scandinavica. 49 (1): 77–90. doi:10.1111/j.1600-0447.1973.tb04400.x. PMID 4572170.
  5. ↑ Dencker SJ (1971). "[Clinical trial with imipramine-N-oxide and amitriptyline-N-oxide]". Nordisk Psykiatrisk Tidsskrift. Nordic Journal of Psychiatry (به سوئدی). 25 (5): 463–70. PMID 4947298.
  6. ↑ Dencker SJ, Bake B (July 1976). "Investigation of the orthostatic reaction after intravenous administration of imipramine, chlorimipramine, and inimpramine-N-oxide". Acta Psychiatrica Scandinavica. 54 (1): 74–8. doi:10.1111/j.1600-0447.1976.tb00095.x. PMID 952235.
  7. ↑ Clemmesen L, Mikkelsen PL, Lund H, Bolwig TG, Rafaelsen OJ (1984). "Assessment of the anticholinergic effects of antidepressants in a single-dose cross-over study of salivation and plasma levels". Psychopharmacology. 82 (4): 348–54. doi:10.1007/BF00427684. PMID 6427827.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایمی‌پرامین‌اکسید&oldid=39030497»