آلفوزوسین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آلفوزوسین
داده‌های بالینی
تلفظ‎/ælˈfjuːzoʊsɪn/‎ al-FEW-zoh-sin
نام‌های تجاریUroxatral, others
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa64002
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۴۹٪
پیوند پروتئینی۸۲–۹۰٪
متابولیسمکبد (به واسطه CYP3A4)
نیمه‌عمر حذف۱۰ ساعت
دفعمدفوع (۶۹٪) و ادرار (۲۴٪)
شناسه‌ها
  • (RS)-N-[3-[(4-Amino-6,7-dimethoxy-quinazolin-2-yl)- methyl-amino]propyl] tetrahydrofuran- 2-carboxamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.108.671 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC19H27N5O۴
جرم مولی۳۸۹٫۴۵۶ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(NCCCN(c2nc1cc(OC)c(OC)cc1c(n2)N)C)C3OCCC3
  • InChI=1S/C19H27N5O4/c1-24(8-5-7-21-18(25)14-6-4-9-28-14)19-22-13-11-16(27-3)15(26-2)10-12(13)17(20)23-19/h10-11,14H,4-9H2,1-3H3,(H,21,25)(H2,۲۰٬۲۲٬۲۳) ✔Y
  • Key:WNMJYKCGWZFFKR-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

آلفوزوسین (انگلیسی: Alfuzosin) (با نام تجاری Uroxatral) دارویی از کلاس مسدودکننده‌های α۱ است که برای درمان هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) استفاده می‌شود.[۱]

این دارو به عنوان یک آنتاگونیست گیرنده آدرنرژیک α۱، با شل کردن ماهیچه‌های پروستات و گردن مثانه عمل می‌کند و ادرار کردن را آسان‌تر می‌کند.

آلفوزوسین در سال ۱۹۷۸ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۸ برای استفاده پزشکی تأیید شد.[۲] در ایالات متحده آمریکا برای هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات در سال ۲۰۰۳ تأیید شد. این دارو در سال ۲۰۱۹، با بیش از ۱ میلیون نسخه، سیصد و بیست و هفتمین داروی رایج تجویز شده در ایالات متحده بود.[۳][۴]

اثرات جانبی[ویرایش]

شایع‌ترین عوارض جانبی سرگیجه (به دلیل افت فشار خون وضعیتی)، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، سردرد، خستگی، و اختلالات شکمی است. عوارض جانبی شامل درد معده، سوزش سر دل و گرفتگی بینی است.[۵] اثرات نامطلوب آلفوزوسین مشابه اثرات تامسولوسین است به استثنای انزال رتروگراد.[۶]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Lepor H (August 2016). "Alpha-blockers for the Treatment of Benign Prostatic Hyperplasia". The Urologic Clinics of North America. 43 (3): 311–23. doi:10.1016/j.ucl.2016.04.009. PMC 2213889. PMID 27476124.
  2. ↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. p. 455. ISBN 9783527607495.
  3. ↑ "The Top 300 of 2019". ClinCalc. Retrieved 16 October 2021.
  4. ↑ "Alfuzosin - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Retrieved 16 October 2021.
  5. ↑ "Alfuzosin". مدلاین پلاس. کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده آمریکا. 15 April 2016.
  6. ↑ Liu C, Zeng G, Kang R, Wu W, Li J, Chen K, Wan SP (2015). "Efficacy and Safety of Alfuzosin as Medical Expulsive Therapy for Ureteral Stones: A Systematic Review and Meta-Analysis". PLOS ONE. 10 (8): e0134589. Bibcode:2015PLoSO..1034589L. doi:10.1371/journal.pone.0134589. PMC 4526635. PMID 26244843. This article incorporates text available under the CC BY 4.0 license.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آلفوزوسین&oldid=36597477»