بونازوسین

بونازوسین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
کد ATC	None;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 1-(4-(4-amino-6,7-dimethoxyquinazolin-2-yl)-1,4-diazepan-1-yl)butan-1-one;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	80755-51-7;
پاب‌کم CID	2472;
کم‌اسپایدر	2378 ;
UNII	9UUW4V7G2H;
ChEMBL	ChEMBL188185 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID7022700 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C19H27N5O3
جرم مولی	۳۷۳٫۴۵۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CCCC(=O)N1CCCN(CC1)C2=NC3=CC(=C(C=C3C(=N2)N)OC)OC;
	InChI InChI=1S/C19H27N5O3/c1-4-6-17(25)23-7-5-8-24(10-9-23)19-21-14-12-16(27-3)15(26-2)11-13(14)18(20)22-19/h11-12H,4-10H2,1-3H3,(H2,20,21,22) ; Key:RHLJLALHBZGAFM-UHFFFAOYSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

بونازوسین (انگلیسی: Bunazosin) یک آنتاگونیست گیرنده α1-آدرنرژیک است.^[۱] بونازوسین در ابتدا برای درمان هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) ساخته شد. این دارو در ژاپن به صورت موضعی برای درمان گلوکوم تأیید شده است. مکانیسم اثر کاهش جریان آب از طریق مسیر یووواسکلرال و در نتیجه کاهش فشار داخل چشم است. همچنین ممکن است برای بهبود جریان خون به عصب چشم عمل کند. آنتاگونیست‌های سیستمیک گیرنده آلفا-۱ آدرنرژیک در سندرم فلاپی عنبیه حین عمل (IFIS) نقش دارند. بونازوسین به طور بالقوه می‌تواند همین اثر را داشته باشد اما هیچ تحقیقی برای اثبات این موضوع به عنوان خطری برای جراحی آب مروارید وجود ندارد.

منابع[ویرایش]

↑ Weidinger G (November 1995). "Pharmacokinetic and pharmacodynamic properties and therapeutic use of bunazosin in hypertension. A review". Arzneimittel-Forschung. 45 (11): 1166–71. PMID 8929232.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bunazosin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۲۲.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[pmid8929232-1] Weidinger G (November 1995). "Pharmacokinetic and pharmacodynamic properties and therapeutic use of bunazosin in hypertension. A review". Arzneimittel-Forschung. 45 (11): 1166–71. PMID 8929232.

[۱]