تامپرامین
 | |
| داده‌های بالینی | |
|---|---|
| روش مصرف دارو | خوراکی |
| وضعیت قانونی | |
| وضعیت قانونی |
|
| شناسه‌ها | |
| |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس |
|
| پاب‌کم CID | |
| کم‌اسپایدر | |
| UNII | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C23H24N۴ |
| جرم مولی | ۳۵۶٫۴۷۳ g·mol−1 |
| مدل سه بعدی (جی‌مول) | |
| |
تامپرامین (به انگلیسی: Tampramine) (AHR-9,377) یک داروی ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای (TCA) است که در دهه ۱۹۸۰ ساخته شد اما هرگز به بازار عرضه نشد.[۱][۲] علیرغم اینکه یک TCA است، به عنوان یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین عمل می‌کند و میل بسیار ناچیزی به گیرنده‌های آدرنرژیک، هیستامینرژیک و موسکارینی دارد.[۱] مشخص شده که در آزمایش شنای اجباری (FST) که مدلی برای مطالعه افسردگی در حیوانات است، مؤثر بوده، اما هرگز روی انسان آزمایش نشده‌است.[۲]
همچنین ببینید[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Kinnier WJ, Tabor RD, Norrell LY (October 1984). "Neurochemical properties of AHR-9377: a novel inhibitor of norepinephrine reuptake". Biochemical Pharmacology. 33 (19): 3001–5. doi:10.1016/0006-2952(84)90600-2. PMID 6548381.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ O'Donnell JM, Seiden LS (1985). "Effect of the experimental antidepressant AHR-9377 on performance during differential reinforcement of low response rate". Psychopharmacology. 87 (3): 283–5. doi:10.1007/BF00432708. PMID 3936083.