هیدروکسی‌نفازودون

هیدروکسی‌نفازودون
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر	OH-NEF
داده‌های فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر حذف	۱٫۵–۴ ساعت
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 2-[3-[4-(3-Chlorophenyl)piperazin-1-yl]propyl]-5-(1-hydroxyethyl)-4-(2-phenoxyethyl)-1,2,4-triazol-3-one;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۹۸۱۵۹-۸۲-۱ ; 98159-83-2 (dihydrochloride);
پاب‌کم CID	۱۱۷۵۵۱۳۷;
کم‌اسپایدر	۹۹۲۹۸۴۰;
UNII	325402PVUU;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID10471904 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C۲۵H۳۲Cl۱N۵O۳
جرم مولی	۴۸۶٫۰۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CC(C1=NN(C(=O)N1CCOC2=CC=CC=C2)CCCN3CCN(CC3)C4=CC(=CC=C4)Cl)O;
	InChI InChI=1S/C25H32ClN5O3/c1-20(32)24-27-31(25(33)30(24)17-18-34-23-9-3-2-4-10-23)12-6-11-28-13-15-29(16-14-28)22-8-5-7-21(26)19-22/h2-5,7-10,19-20,32H,6,11-18H2,1H3; Key:VKGQYGXMUUBRBD-UHFFFAOYSA-N;

هیدروکسی فازودون (به انگلیسی: Hydroxynefazodone) یک ترکیب فنیل‌پیپرازین و یک متابولیت اصلی از داروی ضد افسردگی نفازودون است.^[۲] این ماده فعالیت زیستی و نیمه عمر حذف (۱٫۵ تا ۴ ساعت) مشابه با میزان نفازودون داشته و ممکن است به‌طور قابل توجهی در اثرات آن نقش داشته باشد.

منابع[ویرایش]

↑ Alan F. Schatzberg, M.D.; Charles B. Nemeroff, M.D. , Ph.D. (2017). The American Psychiatric Association Publishing Textbook of Psychopharmacology, Fifth Edition. American Psychiatric Pub. pp. 460–. ISBN 978-1-58562-523-9.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
↑ Davis R, Whittington R, Bryson HM (1997). "Nefazodone. A review of its pharmacology and clinical efficacy in the management of major depression". Drugs. 53 (4): 608–36. doi:10.2165/00003495-199753040-00006. PMID 9098663.