لکوزوتان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لکوزوتان
شناسه‌ها
  • 4-Cyano-N-[(2R)-2-[4-(2,3-dihydro-1,4-benzodioxin-5-yl)-1-piperazinyl]propyl]-N-2-pyridinylbenzamide hydrochloride
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC28H30ClN5O3
جرم مولی۵۲۰٫۰۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • C[C@H](CN(C1=CC=CC=N1)C(=O)C2=CC=C(C=C2)C#N)N3CCN(CC3)C4=C5C(=CC=C4)OCCO5
  • InChI=1S/C28H29N5O3/c1-21(31-13-15-32(16-14-31)24-5-4-6-25-27(24)36-18-17-35-25)20-33(26-7-2-3-12-30-26)28(34)23-10-8-22(19-29)9-11-23/h2-12,21H,13-18,20H2,1H3/t21-/m1/s1
  • Key:NRPQELCNMADTOZ-OAQYLSRUSA-N
  (صحت‌سنجی)

لکوزوتان (انگلیسی: Lecozotan) یک داروی پژوهشی است که برای بهبود عملکردهای شناختی بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر آزمایش شده است.[۱]

مکانیسم عمل[ویرایش]

لکوزوتان یک آنتاگونیست رقابتی و انتخابی گیرنده 5-HT1A است که آزادسازی استیل کولین و گلوتامات توسط پتاسیم را افزایش می‌دهد.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. Spreitzer H (August 13, 2008). "Neue Wirkstoffe - Lecozotan". Österreichische Apothekerzeitung (به آلمانی) (17/2007): 805.
  2. ClinicalTrials