فنفلورامین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Fenfluramine
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
روش مصرف داروOral
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • Schedule IV
داده‌های فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر حذف20 hours
شناسه‌ها
  • (RS)-N-ethyl- 1-[3-(trifluoromethyl)phenyl]propan- 2-amine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.006.616 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC12H16F3N
جرم مولی231.26 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • FC(F)(F)c1cccc(c1)CC(NCC)C
  • InChI=1S/C12H16F3N/c1-3-16-9(2)7-10-5-4-6-11(8-10)12(13,14)15/h4-6,8-9,16H,3,7H2,1-2H3 ✔Y
  • Key:DBGIVFWFUFKIQN-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

فنفلورامین (به انگلیسی: fenfluramine)

رده درمانی: مشتقات آمفتامین

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف[ویرایش]

فنفلورامین برای کاهش اشتها مصرف می‌شود. همچنین درمان کمکی و کوتاه‌مدت در چاقی اگزوژن (ناشی از پرخوری)، موارد تثبیت‌نشده اختلالات روانپزشکی مانند کودکان مبتلا به اوتیسم با سطح سروتونین خونی بالا .

مکانیسم اثر[ویرایش]

این دارو با اثر بر روی مسیر سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی با تخلیه سروتونین و کاهش بازجذبش باعث کاهش متابولیت سروتونین در CSF می‌شود.

عوارض جانبی[ویرایش]

تضعیف مغز استخوان، لکوپنی، گرانولوسیتوز، ریزش مو، گُرگرفتگی، تب، چشم، گوش، حلق و بینی، میدریاز، تاری دید، بی‌خوابی و پرگوئی، سرگیجه، خواب‌آلودگی، سردرد، تحریک‌پذیری، گیجی، تغییرات خلقی، اضطراب ضعف، رویاهای واضح، افسردگی، خستگی، بی‌حالی، اوفوریا، لرزش، تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی.

جستارهای وابسته[ویرایش]

آمفتامین

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷