پروپیورین

پروپیورین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
کد ATC	G04BD06 ;
داده‌های فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر حذف	۲۰٫۱ ساعت
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 1-methylpiperidin-4-yl diphenyl(propoxy)acetate;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۵۴۵۵۶-۹۸-۸ (HCl); ۶۰۵۶۹-۱۹-۹ ;
پاب‌کم CID	۴۹۴۲;
کم‌اسپایدر	۴۷۷۳ ;
UNII	DC4GZD10H3; 468GE2241L ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID5048265 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C23H29NO۳
جرم مولی	۳۶۷٫۴۸۹ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CCCOC(C1=CC=CC=C1)(C2=CC=CC=C2)C(=O)OC3CCN(CC3)C;
	InChI InChI=1S/C23H29NO3/c1-3-18-26-23(19-10-6-4-7-11-19,20-12-8-5-9-13-20)22(25)27-21-14-16-24(2)17-15-21/h4-13,21H,3,14-18H2,1-2H3 ; Key:QPCVHQBVMYCJOM-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

پروپیورین (انگلیسی: Propiverine) یک داروی آنتی کولینرژیک است که برای درمان فوریت، تکرر و بی‌اختیاری فوری ادرار، همه علائم سندرم مثانه بیش فعال استفاده می‌شود.^[۱] این یک آنتاگونیست موسکارینی است. یک آماده‌سازی انتشار اصلاح شده نیز موجود است که یک بار در روز مصرف می‌شود.

منابع[ویرایش]

↑ BNF 61. London: British Medical Journal Group and Pharmaceutical Press. March 2011. p. 511. ISBN 978-0-85369-962-0.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Propiverine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ ژوئن ۲۰۲۲.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] BNF 61. London: British Medical Journal Group and Pharmaceutical Press. March 2011. p. 511. ISBN 978-0-85369-962-0.

[۱]