بفونولول

بفونولول
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Benfuran, Bentos, Betaclar, Glauconex
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
کد ATC	S01ED06 ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (RS)-1-{7-[2-hydroxy-3-(propan-2-ylamino)propoxy]- 1-benzofuran-2-yl}ethanone;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	39552-01-7 ;
پاب‌کم CID	2309;
دراگ‌بنک	DB09013 ;
کم‌اسپایدر	2219 ;
UNII	418546MT3A;
KEGG	D07496 ;
ChEMBL	ChEMBL153984 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C16H21NO4
جرم مولی	۲۹۱٫۳۴۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C(c2oc1c(OCC(O)CNC(C)C)cccc1c2)C;
	InChI InChI=1S/C16H21NO4/c1-10(2)17-8-13(19)9-20-14-6-4-5-12-7-15(11(3)18)21-16(12)14/h4-7,10,13,17,19H,8-9H2,1-3H3 ; Key:ZPQPDBIHYCBNIG-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

بفونولول (انگلیسی: Befunolol) یک داروی مسدودکننده بتا با فعالیت سمپاتومیمتیک ذاتی است که در مدیریت گلوکوم با زاویه باز استفاده می‌شود.^[۱] همچنین به عنوان آگونیست نسبی گیرنده β آدرنرژیک عمل می‌کند.^[۲]^[۳] بفونولول در سال ۱۹۸۳ توسط شرکت Kakenyaku Kako در ژاپن با نام تجاری Bentos معرفی شد.^[۴]

منابع[ویرایش]

↑ Reichl S, Müller-Goymann CC (January 2003). "The use of a porcine organotypic cornea construct for permeation studies from formulations containing befunolol hydrochloride". International Journal of Pharmaceutics. 250 (1): 191–201. doi:10.1016/S0378-5173(02)00541-0. PMID 12480285.
↑ Koike K, Takayanagi I (October 1986). "A beta-adrenergic partial agonist (befunolol) discriminates two different affinity sites". Japanese Journal of Pharmacology. 42 (2): 325–8. doi:10.1254/jjp.42.325. PMID 2879061.
↑ Takayanagi I, Koike K (January 1985). "A beta-adrenoceptor blocking agent, befunolol as a partial agonist in isolated organs". General Pharmacology. 16 (3): 265–7. doi:10.1016/0306-3623(85)90080-1. PMID 2862092.
↑ Pharmaceutical Manufacturing Encyclopedia (3rd revised ed.). Norwich, N.Y.: William Andrew Publishing. January 14, 2008. p. 542. ISBN 978-0815515265.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Befunolol». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۲.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Reichl S, Müller-Goymann CC (January 2003). "The use of a porcine organotypic cornea construct for permeation studies from formulations containing befunolol hydrochloride". International Journal of Pharmaceutics. 250 (1): 191–201. doi:10.1016/S0378-5173(02)00541-0. PMID 12480285.

[2] Koike K, Takayanagi I (October 1986). "A beta-adrenergic partial agonist (befunolol) discriminates two different affinity sites". Japanese Journal of Pharmacology. 42 (2): 325–8. doi:10.1254/jjp.42.325. PMID 2879061.

[3] Takayanagi I, Koike K (January 1985). "A beta-adrenoceptor blocking agent, befunolol as a partial agonist in isolated organs". General Pharmacology. 16 (3): 265–7. doi:10.1016/0306-3623(85)90080-1. PMID 2862092.

[4] Pharmaceutical Manufacturing Encyclopedia (3rd revised ed.). Norwich, N.Y.: William Andrew Publishing. January 14, 2008. p. 542. ISBN 978-0815515265.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]