بتاکسولول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بتاکسولول
داده‌های بالینی
گروه داروییقلبی و عروقی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۸۹ درصد
متابولیسمکبدی
نیمه‌عمر حذف۱۴ تا ۲۲ ساعت
دفع۲۰ درصد- کلیوی
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.113.058 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC18H۲۹NO۳
جرم مولی۳۰۷٫۴۲۸

بتاکسولول به (به انگلیسی: Betaxolol)

رده درمانی: بتا بلوکر

اشکال دارویی: قطره

موارد مصرف[ویرایش]

بتاکسولول از داروهای قلبی عروقی است که به منظور کاهش فشار داخل چشم در مبتلایان به گلوکوم مزمن مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

این دارو با مسدود کردن گیرنده‌های بتا آدرنرژیک، موجب کاهش فشار داخل چشم می‌گردد.

موارد منع مصرف[ویرایش]

در مواردی چون برادی کاردی ایست قلبی، نارسایی قلبی، آسم و سابقه بیماری انسدادی راههای تنفسی نباید مصرف شود.

هشدارها[ویرایش]

در مبتلایان به دیابت و میاستنی گراو با احتیاط مصرف شود.

عوارض جانبی[ویرایش]

خشکی چشم و التهاب ملتحمه آلرژیک از عوارض جانبی هستند.

تداخل دارویی[ویرایش]

به دلیل احتمال جذب سیستمیک این دارو، تداخل‌های دارویی مربوط به داروهای مسدد گیرنده بتا آدرنرژیک، در مورد بتاکسولول نیز صدق می‌کنند.

نکات قابل توصیه[ویرایش]

به منظور جلوگیری از جذب سیستمیک و بیش از حد دارو، باید به هنگام مصرف بتاکسولول و ۲-۱ دقیقه پس از مصرف آن، گوشه داخلی چشم با انگشت فشار داده شود.

مقدار مصرف[ویرایش]

یک قطره از محلول دارو ۲ بار در روز در چشم چکانده شود.

منابع[ویرایش]

  • ویکی انگلیسی
  • سایت دارویاب