التوپرازین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
التوپرازین
داده‌های بالینی
نام‌های دیگرDU-28,853; DU-28853
شناسه‌ها
  • 1-(2,3-dihydro-1,4-benzodioxin-5-yl)piperazine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۱۲H۱۶N۲O۲
جرم مولی۲۲۰٫۲۷۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • C1CN(CCN1)C2=C3C(=CC=C2)OCCO3
  • InChI=1S/C12H16N2O2/c1-2-10(14-6-4-13-5-7-14)12-11(3-1)15-8-9-16-12/h1-3,13H,4-9H2
  • Key:WVLHGCRWEHCIOT-UHFFFAOYSA-N

التوپرازین (انگلیسی: Eltoprazine) (نام کد توسعه DU-28,853) یک داروی سروتونرژیک از کلاس فنیل پیپرازین است که به عنوان یک عامل سرنیک یا ضد تهاجمی توصیف می‌شود.[۱][۲] این دارو به عنوان آگونیست گیرنده‌های 5-HT1A و 5-HT1B سروتونین و به عنوان آنتاگونیست گیرنده 5-HT2C سروتونین عمل می‌کند.[۳] این دارو ارتباط نزدیکی با فلوپرازین و باتوپرازین دارد که به‌طور مشابه عوامل مؤثری هستند و همچنین یک پیش‌ساز شیمیایی شناخته شده برای S-15535 و لکوزوتان است. التوپرازین برای درمان پرخاشگری، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)، اختلالات شناختی، و دیس‌کینزی ناشی از دارو در حال توسعه است یا در حال توسعه است،

منابع[ویرایش]

  1. Olivier B, Mos J, Rasmussen D (1990). "Behavioural pharmacology of the serenic, eltoprazine". Drug Metabol Drug Interact. 8 (1–2): 31–83. doi:10.1515/DMDI.1990.8.1-2.31. PMID 2091890. S2CID 27279453.
  2. de Boer SF, Koolhaas JM (December 2005). "5-HT1A and 5-HT1B receptor agonists and aggression: a pharmacological challenge of the serotonin deficiency hypothesis". Eur J Pharmacol. 526 (1–3): 125–39. doi:10.1016/j.ejphar.2005.09.065. PMID 16310183.
  3. Schipper J, Tulp MT, Sijbesma H (1990). "Neurochemical profile of eltoprazine". Drug Metabol Drug Interact. 8 (1–2): 85–114. doi:10.1515/dmdi.1990.8.1-2.85. PMID 1982626. S2CID 30096596.