اتیل‌افرین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اتیل‌افرین
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر(2-ethylamino-1-(3'-hydroxy-phenyl)ethanol
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
کد ATC
شناسه‌ها
  • (RS)-3-[2-(ethylamino)-1-hydroxyethyl]phenol
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.010.829 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC10H15NO2
جرم مولی۱۸۱٫۲۳۵ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
دست‌سانی مخلوط راسمیک
  • CCNCC(O)c1cc(O)ccc1
  • InChI=1S/C10H15NO2/c1-2-11-7-10(13)8-4-3-5-9(12)6-8/h3-6,10-13H,2,7H2,1H3 ✔Y
  • Key:SQVIAVUSQAWMKL-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

اتیل‌افرین (انگلیسی: Etilefrine) یک داروی محرک قلبی است که به عنوان یک ضد فشار خون استفاده می‌شود. این دارو یک آمین سمپاتومیمتیک از سری ۳-هیدروکسی فنیل اتانول آمین است که در درمان افت فشار خون ارتواستاتیک با منشاء عصبی، قلبی عروقی، غدد درون‌ریز یا متابولیک استفاده می‌شود. انفوزیون داخل وریدی این ترکیب برون ده قلبی، حجم سکته مغزی، بازگشت وریدی و فشار خون را در انسان و حیوانات آزمایشگاهی افزایش می‌دهد که نشان‌دهنده تحریک گیرنده‌های آدرنرژیک α و β است.[۱][۲][۳][۴][۵] با این حال، پژوهش‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهد که اتیل‌افرین تمایل بسیار بیشتری به β1 (قلبی) نسبت به گیرنده‌های آدرنرژیک β2 دارد.[۶]


اتیل‌افرین داخل وریدی ضربان نبض، برون ده قلبی، حجم ضربه، فشار وریدی مرکزی و فشار متوسط ​​شریانی افراد سالم را افزایش می‌دهد. مقاومت عروق محیطی هنگام تزریق ۱ تا ۸ میلی‌گرم اتیل‌افرین کاهش می‌یابد، اما در دوزهای بالاتر شروع به افزایش می‌کند. کاهش قابل توجه در ضربان نبض، برون‌ده قلبی، حجم ضربه و جریان خون محیطی، همراه با افزایش فشار متوسط ​​شریانی، زمانی رخ می‌دهد که اتیل‌افرین پس از تجویز ۲.۵ میلی گرم پروپرانولول وریدی تزریق شود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که اتیل‌افرین هر دو اثر آدرنرژیک β1 و α1 در انسان دارد.

منابع[ویرایش]

  1. Nusser E, Donath H, Russ W (August 1965). "[On the circulatory action of depot-Effortil in patients with hypotonic regulation circulator disorders]". Die Medizinische Welt (به آلمانی). 32: 1824–7. PMID 5320529.
  2. Mellander S (1966). "Comparative effects of acetylcholine, butyl-nor-synephrine (Vasculat), noradrenaline, and ethyl-adrainol (Effonti) on resistance, capacitance, and precapillary sphincter vessels and capillary filtration in cat skeletal muscle". Angiologica. 3 (2): 77–99. doi:10.1159/000157650. PMID 4380206.
  3. von Limbourg P, Just H, Lang KF (1973). "Positive inotrope Wirkung von Etilefrinhydrochlorid (EffortilR)". Kardiol. 586: 1.
  4. Tarnow J, Brückner JB, Eberlein HG, Patschke D, Reinecke A, Schmicke P (1973). "Experimentelle Untersuchungen zur Beeinflussung der Hämodynamik in tiefer Halothannarkose durch Dopamin, Glucagon, Effortil, Noradrenalin und Dextran". Anaesthesist. 22: 8–15.
  5. Carrera AL, Aguilera AM (1973). "Algunos effectos circulatorios de la m− oxifenil etanol etilmaina y sus modificaciones por el bloqueo α y β adrenergico". Arch. Inst. Cardiol. Mexico. 43: 279–287.
  6. Offermeier J, Dreyer AC (March 1971). "A comparison of the effects of noradrenaline, adrenaline and some phenylephrine derivatives on alpha-, beta- and beta- adrenergic receptors". South African Medical Journal = Suid-Afrikaanse Tydskrif vir Geneeskunde. 45 (10): 265–7. PMID 4396765.

پیوند به بیرون[ویرایش]