اکس‌کاربازپین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اکس‌کاربازپین
داده‌های بالینی
تلفظ‎/ɒks.kɑːrˈbæz.ɪˌpiːn/‎
نام‌های تجاریTrileptal, Oxtellar XR, others
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa601245
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروخوراکی (قرص یا مایع)[۲]
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی>۹۵٪
متابولیسمکبد (آنزیم‌های سیتوزولی و گلوکورونیک اسید)
نیمه‌عمر حذف۱–۵ ساعت (بزرگسالان سالم)
دفعKidney (<۱٪)[۲]
شناسه‌ها
  • 10,11-dihydro-10-oxo-5H-dibenz(b,f)azepine-5-carboxamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.044.702 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC15H12N2O۲
جرم مولی۲۵۲٫۲۷۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C3c1c(cccc1)N(c2ccccc2C3)C(=O)N
  • InChI=1S/C15H12N2O2/c16-15(19)17-12-7-3-1-5-10(12)9-14(18)11-6-2-4-8-13(11)17/h1-8H,9H2,(H2,۱۶٬۱۹) ✔Y
  • Key:CTRLABGOLIVAIY-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

اکس‌کاربازپین (به انگلیسی: Oxcarbazepine) که با نام تجاری Trileptal و دیگر نام‌ها فروخته می‌شود، دارویی است که برای درمان صرع استفاده می‌شود.[۳] اکس‌کاربازپین هم برای تشنج کانونی و هم برای تشنج منتشر استفاده می‌شود.[۴] این دارو هم به تنهایی و هم به عنوان درمان تکمیلی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که هیچ موفقیتی در درمان‌های دیگر نداشته‌اند، استفاده شده‌است.[۵][۳] طریقه مصرف آن به شکل خوراکی است.[۳]

عوارض جانبی شایع عبارتند از تهوع، استفراغ، سرگیجه، خواب آلودگی، دوبینی و مشکل در راه رفتن. عوارض جانبی جدی ممکن است شامل آنافیلاکسی، مشکلات کبدی، پانکراتیت، افکار خودکشی و ضربان غیرطبیعی قلب باشد.[۶] اگر چه استفاده در دوران بارداری ممکن است به کودک آسیب برساند، اما خطر کمتری نسبت به تشنج دارد.[۱] مصرف در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود.[۱] در افرادی که به کاربامازپین آلرژی دارند، ۲۵ درصد خطر مشکل در مصرف اکس‌کاربازپین وجود دارد. نحوه عملکرد آن کاملاً مشخص نیست.[۳]

اکس‌کاربازپین در سال ۱۹۶۹ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۹۰ مورد استفاده پزشکی قرار گرفت.[۷] این دارو به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است.[۸] در سال ۲۰۱۹، این دارو با بیش از ۳ میلیون نسخه دارو، ۱۶۲ام داروی رایج تجویز شده در ایالات متحده بود.[۹][۱۰]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Oxcarbazepine Use During Pregnancy". Drugs.com. Retrieved 13 April 2019.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Trileptal- oxcarbazepine tablet, film coated Trileptal- oxcarbazepine suspension". DailyMed. Retrieved 9 November 2020.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ "Oxcarbazepine Monograph for Professionals". Drugs.com (به انگلیسی). American Society of Health-System Pharmacists. Retrieved 13 April 2019. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «AHFS2019» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. ↑ British national formulary: BNF 76 (76 ed.). Pharmaceutical Press. 2018. pp. 319–320. ISBN 9780857113382.
  5. ↑ Mazza M, Di Nicola M, Martinotti G, Taranto C, Pozzi G, Conte G, Janiri L, Bria P, Mazza S (April 2007). "Oxcarbazepine in bipolar disorder: a critical review of the literature". Expert Opinion on Pharmacotherapy. 8 (5): 649–56. doi:10.1517/14656566.8.5.649. PMID 17376019.
  6. ↑ British national formulary: BNF 76 (76 ed.). Pharmaceutical Press. 2018. pp. 319–320. ISBN 9780857113382.
  7. ↑ Fischer, Jnos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. p. 532. ISBN 9783527607495.
  8. ↑ British national formulary: BNF 76 (76 ed.). Pharmaceutical Press. 2018. pp. 319–320. ISBN 9780857113382.
  9. ↑ "The Top 300 of 2019". ClinCalc. Retrieved 16 October 2021.
  10. ↑ "Oxcarbazepine - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Retrieved 16 October 2021.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • "Oxcarbazepine". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اکس‌کاربازپین&oldid=39111215»