کامفیروز
| کامفیروز | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | فارس |
| شهرستان | مرودشت |
| بخش | کامفیروز |
| سال شهرشدن | 1382 |
| مردم | |
| جمعیت | ۲۷۹۲نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۷۰۰ تا ۳۷۰۰ متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | عبدالرحمن جوکار |
| پیش‌شماره تلفنی | 071 |
| تابلوی خوش‌آمد به شهر | |
شهر کامْفیروز مرکز بخش کامفیروز و از توابع شهرستان مرودشت استان فارس می باشد،جمعیت این شهر ۲۷۲۹ نقر است و در فاصله 80 کیلومتری شیراز مرکز استان فارس ( از مسیر بیضا) واقع است.فاصله این شهر تا مرکز شهرستان یعنی شهر مرودشت 110 کیلومتر می باشد.شهر کامفیروز در سال 1382 تاسیس و دارای شهرداری شد.
محتویات
پیشینه[ویرایش]
آنندراج در توصیف این شهر می‌نویسد: نام شهری بوده به فارس از ابنیهٔ فیروز جد انوشیروان چون سال‌ها باران نمی‌آمد و او به دعای باران رفته در آن سرزمین باران ببارید و کام او برآمد آنجا شهری ساخته و کامفیروز نام نهاد. کام فیروز ناحیتی است بر کنار بیشهٔ عظیم که درختان بلوط و بید و زعرور بسیار دارد و آن بیشه معدن شیران شرزه‌است و هوای آن سردسیر نزدیک به اعتدال است و آب آن خوشگوار و از رود است.
در ارتباط با کامفیروز و پیشینه تاریخی آن ادعای دیگری نیز مطرح است، برای مثال در زمان هخامنشیان در کل ایالت بزگ فارس سه مرکز مهم اداری سیاسی وجود داشته است که یکی از آنها کامفیروز امروزی بوده است که البته نام آن کامفیروز نبوده و به آن کئوپریش می‌گفتند.[نیازمند منبع]
حمدالله مستوفی در ۷۴۰ هجری قمری کامفیروز را معدن شیر آسیایی توصیف کرده است. اما هم اکنون این گونه جانوری در کل ایران منقرض شده است.
دیدنی‌ها[ویرایش]
بهشت گمشده که از مناظر طبیعی و بی نظیر استان فارس می‌باشد در این منطقه و در حوالی روستای منگان و مهجن آباد قرار دارد، کناره‌های سد درودزن که در اراضی این منطقه قرار گرفته و نیز آبشار «آب روا» که در ورودی کامفیروز از سمت شیراز قرار دارد از دیدنی‌های منطقه هستند. علاوه بر این کامفیروز در یک جلگه وسیع واقع شده‌است که اطراف آن را رشته کوه‌ها و دامنه‌های پوشیده از درختان بلوط فراگرفته و دارای چشمه‌های جوشان فراوان است.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
پیوند به بیرون[ویرایش]
|
|||||||||||||||||||||||||
