گله‌دار
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید) |
| گله‌دار | |
|---|---|
| کشور |
 ایران |
| استان | فارس |
| شهرستان | مهر |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۳،۴۴۸ تن [۱] |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۴۷۴ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۳۰ |
گَله‌دار شهری در جنوب استان فارس و در مرز استان فارس و استان بوشهر است.
شهر گله‌دار در بخش گله‌دار در مرکز شهرستان مهر استان فارس در جنوب ایران واقع شده‌است. از آثار باستانی این شهر می‌توان به تپه پذو و پیر اشاره کرد. در اطراف شهر گله دار نخلستان‌های زیادی وجود دارد. گله دار در حدود ۷۵ الی ۸۰ سال پیش یعنی در اولین تقسیمات کشوری، به دهستان تبدیل شد و بعد از چندین دهه دهستان بودن به بخش ارتقاء یافت.[۲][۳]
محتویات
تاریخچه[ویرایش]
نام پیشین منطقه گله‌دار، پال بوده‌است. پال در روزگاران باستان پناهگاه مردم بندر سیراف به هنگام حملات دزدان دریایی بود. در سدهٔ یازدهم قمری، ملا فریدون لُر با هزار خانوار از منطقه کهگیلویه به صحرای پال و اسیر می‌آید و پس از مدتی کوچ‌نشینی در ۶ کیلومتری باختر پال نشیمن می‌گزینند. گفته می‌شود که چون ملا فریدون و قبیله‌اش دارای گله و رمه‌هایی بودند، به سکونتگاه آنان نام گله‌دار داده‌شد.
آب و هوا[ویرایش]
آب و هوای گله دار در تابستان گرم و خشک، و در زمستان سرد و خشک است. دمای هوا در تابستان بطور معمول ۳۵ درجه سانتیگراد و در بعضی مواقع به ۴۸ هم می‌رسد. حداقل دما در طول سال ۸ درجه بالای صفر و حداکثر ۴۸ درجه بالای صفر می‌باشد[۴]
حرفه[ویرایش]
شغل اکثر مردم گله دار تجارت و کشاورزی است. تجارت و واردات کالا از مرزهای جنوبی کشور شغل بسیاری از مردم گله دار است.
مذهب[ویرایش]
دین اکثریت مردم گله دار اسلام است. از این میان ۷۰ درصد مردم سنی مذهب و ۳۰ درصد دیگر شیعه مذهب هستند.[۵] در این شهر بیش از ۸۰ مسجد و مکان‌های مذهبی وجود دارد. تا سال ۱۳۴۵ تعدادی یهودی نیز در این شهر زندگی می‌کردند.
منابع[ویرایش]
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ سازمان تبلیغات اسلامی
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- ↑ شهرداری گله‌دار، بازدید: ژانویه ۲۰۰۹.
- ↑ محمودیان، حسین و رضا نوبخت. «مذهب و باروری: تحلیل رفتار باروری گروه‌های مذهبی سنی و شیعه شهر گله دار استان فارس». مسائل اجتماعی ایران (تهران: دانشگاه خوارزمی) ۱، ش. ۱ (۸۹): ۱۹۵.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
