الکلیسم

الکلیسم
"King Alcohol and his Prime Minister" c.  ۱۸۲۰
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصص	روان‌پزشکی، medical toxicology، روان‌شناسی
آی‌سی‌دی-۱۰	F10.۲
آی‌سی‌دی-9-CM	303
مدلاین پلاس	000944
سمپ	D000437

یک پوستر قرن نوزدهم از فرانسه در حال هشدار دادن به عموم در مورد خطرات الکلیسم

الکلیسم (به انگلیسی: Alcoholism) یا مِی‌بارگی در اصطلاحات پزشکی به اعتیاد حاد به استفاده و نوشیدن مشروبات الکلی می‌گویند.

الکلیسم ممکن است به سیروز منجر شود. نشانگان ناشی از وابستگی جسمی مزمن نسبت به الکل و محرومیت ناگهانی از می‌بارگی سبب رعشه، اضطراب، توهم و هذیان می‌شود.

اعتیاد به الکل

الکل نوعی ماده مخدر است که در مقایسه با سایر مواد مخدر، راحت‌تر در اجتماع پذیرفته می‌شود. با این حال، قدرت اعتیادآوری آن به هیچ عنوان کمتر از سایر انواع مواد نیست. الکل در زمره موادی دسته‌بندی می‌شود که فعالیت بدن را کند کرده و سرعت عملکردهای حیاتی آن را کاهش می‌دهد. در نتیجه فردی که الکل مصرف می‌کند به سختی راه می‌رود، بریده بریده صحبت می‌کند، و قادر نیست که به سرعت از خود عکس‌العمل نشان دهد.

عوارض مصرف الکل

نوشتار اصلی: تأثیر الکل بر سلامتی

عوارض مصرف طولانی مدت الکل و نشانه‌های ابتلا به الکلیسم عبارتند از:

• لکنت زبان
• خواب آلودگی
• استفراغ
• اسهال
• ناراحتی معده
• سردرد
• مشکلات تنفسی
• مشکلات جنسی
• دوبینی و آسیب شنوایی
• تصمیمات غیر منطقی
• کاهش ادراک و هماهنگی
• عدم هوشیاری
• کم خونی (از دست رفتن سلول‌های قرمز خون)
• اغماء
• از دست دادن حافظه"