یک پوستر قرن نوزدهم از فرانسه در حال هشدار دادن به عموم در مورد خطرات الکلیسم
الکلیسم (به انگلیسی: Alcoholism) یا مِی بارگی در اصطلاحات پزشکی به اعتیاد حاد به استفاده و نوشیدن مشروبات الکلی می‌گویند.[۱]
الکلیسم ممکن است به سیروز منجر شود. نشانگان ناشی از وابستگی جسمی مزمن نسبت به الکل و محرومیت ناگهانی از می بارگی سبب رعشه، اضطراب، توهم و هذیان می‌شود.[۲]
الکل نوعی ماده مخدر است که در مقایسه با سایر مواد مخدر، راحت تر در اجتماع پذیرفته می‌شود. با این حال، قدرت اعتیادآوری آن به هیچ عنوان کمتر از سایر انواع مواد نیست. الکل در زمره موادی دسته‌بندی می‌شود که فعالیت بدن را کند کرده و سرعت عملکردهای حیاتی آن را کاهش می‌دهد. در نتیجه فردی که الکل مصرف می‌کند به سختی راه می‌رود، بریده بریده صحبت می‌کند، و قادر نیست که به سرعت از خود عکس العمل نشان دهد.
