کما
| کما | |
|---|---|
| تخصص | عصب‌شناسی، مراقبت‌های ویژه پزشکی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | R40.2 |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 780.01 |
| پیشنت پلاس | کما |
کما (به فرانسوی: Coma) یا اغما به نوعی از کاهش هوشیاری گفته می‌شود که شخص به محرک‌های بیرونی و تحریک دردناک واکنش نشان نداده یا واکنش ضعیف نشان می‌دهد.
علل آن شامل بیماری‌های عفونی مانند مننژیت، سکته مغزی، افت شدید فشار خون، کمای دیابتی، کمای اورمیک، آسیب های تروماتیک (ضربه به سر)، آسیب های هیپوکسیک و… می‌باشد.
سطح هشیاری با مقیاس کمای گلاسکو (GCS) از سه تا پانزده ارزیابی می‌شود، به طوری که GCS مساوی ۱۵ یعنی انسان کاملاً هشیار و آگاه، حد فاصل بین ۱۵ تا ۸ به معنای اختلال در هشیاری و از ۸ به پایین کما محسوب می‌شود. همچنین از ۶ به پایین را کمای عمیق نامیده و GCS مساوی ۳ به معنای عمیق‌ترین سطح کما می‌باشد.
در کمای عمیق به دلیل عدم تنفس ارادی، بیمار به دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) با مد تهویه اجباری متصل می‌شود.
ریشه‌شناسی[ویرایش]
واژه کما (به یونانی: κώμα) از زبان یونانی وارد زبان‌های اروپایی و فارسی شده‌است. واژه کما به معنی خواب عمیق است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
 |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به کما در ویکیگفتاورد موجود است. |
- دورلند فرهنگ پزشکی. تهران
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |