ذات‌باوری
ذات‌باوری یا اصالت جوهر (Essentialism)، از جملهٔ دیدگاه‌ها و نِگره‌های فلسفی است.
ذات‌باوری، دیدگاهی فلسفی است که اعلام می‌کند برخی از ویژگی‌های یک شیء ضروری، و لازمهٔ آن شیء، تغییرناپذیر هستند؛ یعنی شیئی که آن ویژگی‌ها را نداشته باشد، نمی‌توان با آن شیء، این‌همان دانست؛ در مقابل، برخی ویژگی‌های دیگر قابل تغییرند بدون آنکه شیء عوض شود.
همهٔ موجودات دارای ویژگی یا ویژگی‌های ذاتی خود هستند. ویژگی یا بنیاد هر چیز سبب می‌شود که آن چیز همان که هست باشد. در این دیدگاه هیچ چیز بدون ویژگی ذاتی خود نمی‌تواند وجود داشته باشد. هرگاه تعریف از چیزی ویژگی یا ویژگی‌های بنیادین اش را بیان کند در حکم تعریف دقیق، درست و تغییرناپذیر آن چیز خواهد بود.
اصالت جوهر در زبان‌شناسی
[ویرایش]یادداشت‌ها
[ویرایش]^ نام‌های دیگر: ذات‌گرایی.
در انگلیسی: (Essentialism) از لفظ رایج (Essence) به معنای «گوهر» و «ماهیت» ساخته شده که ریشه در واژهٔ لاتین متأخر (esse) به معناهای «هستی» و «گوهر» دارد، و (esse) هم از لفظ یونانی (ousia) به معنای «هستی» آمده‌است.
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- بابک احمدی، کار روشنفکری، نشر مرکز، ۱۳۷۴.
- بدفهمیدن زبان، بحث و استدلال پیرامون زبان‌شناسی کاربردی جامعه‌شناسانه و شناختی
 | این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |