محمدصادق خاتون‌آبادی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط محمد میهمی (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

محمدصادق خاتون‌آبادی

محمدصادق خاتون‌آبادی
عنوان(ها)آیت‌الله العظمی
اطلاعات شخصی
زاده
میر محمدصادق خاتون‌آبادی

۱۲۸۵ قمری
درگذشته۱۳۴۸ قمری
محل دفنحرم تخت فولاد
محل اقامتاصفهان
آثار معروف«اصول الفوائد الغرویة»
تحصیلاتاصفهان، نجف
بستگانسید محمد حسینی بهشتی،
استادان ملاّ حسن درّی،
میرزا محمدحسن نجفی،
آخوند ملاّ محمّدکاظم خراسانی
سید محمدکاظم طباطبایی یزدی

علاّ‌مه میر محمّدصادق خاتون‌آبادی فرزند میرزا حسین نایب الصدر (زادهٔ ۱۲۸۵ قمری، اصفهان - ۱۳۴۸ قمری)، عالم زاهد، فقیه محقّق، از مراجع تقلید شیعه و مدرّس نامدار حوزه علمیه اصفهان و از استادان روح‌الله خمینی بوده‌است. علاّ‌مه خاتون‌آبادی از شاگردان مبرّز آخوند خراسانی بوده و در تألیف کتاب «کفایة الاصول» آخوند که از مهم‌ترین و دقیق‌ترین کتاب‌های علم اصول فقه شیعه است، یار و مُعین او بود. وی پس از کسب اجتهاد در سال ۱۳۲۴ قمری به اصفهان بازگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت.سید محمد حسینی بهشتی نوه ی دختری اوست.

استادان

استادان وی در نجف: ملاّ حسن درّی، میرزا محمدحسن نجفی، آخوند ملاّ محمّدکاظم خراسانی و سید محمدکاظم طباطبایی یزدی

شاگردان

سید احمد خوانساری، سید احمد زنجانی، سید حسین بروجردی، محمدتقی فشارکی، جلال‌الدین همایی، سید مرتضی پسندیده و سید روح‌الله خمینی

خاتون‌آبادی به همراه محمدرضا نجفی سفری تاریخی به قم در اعتراض به حکومت پهلوی داشتند، خاتون آبادی در ایّام چند ماهه اقامت در قم به تدریس پرداخت که جمعی از شاگردان عبدالکریم حائری از جمله روح‌الله خمینی در درس او و محمّدرضا نجفی شرکت نمودند. گفته شده خمینی به قدری شیفته بیان و مقام علمی خاتون آبادی بود که هنگام بازگشت استاد به اصفهان و تعطیلی درسش، گریه می‌کرد و با دیده اشک بار استادش را بدرقه نمود.

تالیفات

«اصول الفوائد الغرویة» مجموعه آرای فقهی وی و علاّ‌مه محمّدرضا نجفی است که توسط محمدباقر کمره‌ای گردآوری شده‌است.

درگذشت

وی به سال ۱۳۴۸ قمری درگذشت و در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.

منابع

پیوند به بیرون