محمدامین استرآبادی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمدامین بن محمد شریف (درگذشت ۱۰۳۶ قمری)، معروف به اَمین اِستَرآبادی از علمای نامدار امامی و محدثین بزرگ شیعه است.

وی در استرآباد متولد شد. به مکه مهاجرت کرد و در آنجا مقیم شد. ابتدا در سلک اصولیان بود و از صاحب «مدارک» و صاحب «معالم» و میرزا محمد استرآبادی، صاحب «رجال»، اجازهٔ روایت داشت. وی پس از آن، از طریقهٔ اصولی به اخباری روی آورد و کتابی هم به نام فوائد المدنیة فی الرد علی من قال بالاجتهاد و التقلید فی الاحکام الالهیة، در رد اصولی‌ها نوشت که تا ۱۸۰ سال علمای پس از خود را تحت تأثیر قرار داد و فضای فقهی تشیع از اصول فقه به روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام سوق داده شد. ایشان سرانجام در مکه به سال ۱۰۳۶ قمری درگذشت و پیکرش را در کنار مقابر عبدالمطلب و ابوطالب در مکه به خاک سپردند.

آثار[ویرایش]

  • «فوائد المدنیة فی الرد علی من قال بالإجتهاد والتقلید فی الأحکام الإلهیة»
  • «حاشیة علی شرح المدارک»
  • «شرح التهذیب»
  • «شرح الإستبصار»
  • حاشیه بر «انموذج العلوم» جلال‌الدین دوانی.

منابع[ویرایش]