خشخاش
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بیمنبع را میتوان به چالش کشید و حذف کرد. |
| خشخاش | |
|---|---|
| |
| Papaver somniferum | |
| طبقه‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاه |
| Division: | گیاهان گلدار |
| رده: | دولپه‌ای‌ها |
| راسته: | آلاله‌سانان |
| تیره: | شقایقیان |
| سرده: | خشخاش (سرده) |
| گونه: | P. somniferum |
| نام علمی | |
| Papaver somniferum کارل لینه[۱] | |
خشخاش یا به دری کوکنار (نام علمی: Papaver somniferum)[۲] نام یک گونه گیاه علفی یک‌سالهٔ گل‌داری است. گیاه خشخاش از تیر تا مرداد گل می‌دهد. بخش‌های مختلف خشخاش به ویژه شیرهٔ خشک‌شدهٔ کاس‌برگ آن که به تریاک معروف است خاصیت آرام‌بخش، ضد درد و ضد اسهال دارد.
از این گونه آلکالوئیدهایی استخراج می‌شود که مصارف دارویی و صنعتی بسیاری دارد از جمله مورفین، تبایین، کدیین، نارسیین و چند آلکالویید مهم دیگر. همچنین این گونه واریته و کولتیوارهای زیاد و گوناگونی نیز دارد. پس از رسیدن میوه که به صورت کپسول است با خراشیدن آن شیرآبه سفیدرنگی بدست می‌آید که با خشک کردن آن (آب آن گرفته شود) ماده‌ای قهوه‌ای رنگ به نام تریاک حاصل می‌شود.
تاریخچه[ویرایش]
استفاده از روغن خشخاش به دوران کهن بازمی‌گردد. گیاه خشخاش در حدود ۳۴۰۰ سال پیش از میلاد در میان‌رودان کشت می‌شده است.[۳] تصاویر روغن خشخاش در آثار باقی‌مانده از سومریان یافت شده‌اند. سومریان خشخاش را گیاه شادی (Hul Gil) می‌نامیدند.[۴] ساخت و استفاده از اپیوم در دوران مینوسی‌ها شناسائی شده است. یونانی‌های باستان آن را اپیوم نامیدند.
روغن خشخاش[ویرایش]
موارد مصرف: عمدتاً مصرف خوراکی دارد و دارای مزه‌ای تلخ که بر گرفته از طبیعت سرد و خشک آن است. در داروسازی نیز طیف مصرفی وسیعی دارد و به صورت استعمال بر اندام‌های خارجی نیز کاربرد دارد.
خواص درمانی[ویرایش]
- درمان سردرد و آبریزش بینی
- کاهنده اشتها و کند کننده هاضمه
- کاهنده میل جنسی و شل کننده عضو مورد نظر (به صورت مالیدن بر روی آن)
پزشکی[ویرایش]
استرالیا، ترکیه و هندوستان تولیدکنندگان عمده خشخاش برای اهداف پزشکی و داروهای ساخته شده بر اساس خشخاش می‌باشند، از قبیل مرفین و کدئین. ایالات متحده آمریکا سیاست ذخیره‌سازی ۸۰٪ از مواد خام نارکوتیک خود از تولیدکنندگان تجاری اش، هندوستان و ترکیه را در پیش روی دارد.
عوارض احتمالی[ویرایش]
در صورت مداومت استعمال بر ناحیه پشت گردن باعث کند شدن فعالیت عصبی و کاهش حافظه می‌شود.
پانویس[ویرایش]
- ↑ Linnaeus, Carl von (۱۷۵۳). Species Plantarum. Holmiae (Laurentii Salvii). pp. ۵۰۸. Check date values in:
|date=(help) - ↑ مظفریان، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران، ۳۹۳.
- ↑ Sneader, Drug Discovery: A History, 12.
- ↑ “Cannabis, Coca, & Poppy: Nature’s Addictive Plants”. Drug Enforcement Administration Museum. Retrieved 10 September 2013.
منابع[ویرایش]
- مظفریان، ولی‌الله. فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۷۵. شابک ۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به خشخاش در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- Sneader, Walter. Drug Discovery: A History. John Wiley & Sons, 2005. ISBN 978-0-470-01552-0. Retrieved 2013-09-10.
- دانشنامه آزاد و جامع داروسازی انجمن داروسازان ایران
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خشخاش موجود است. |
