فهرست احزاب در ایران
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | در درستی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. خواهشمندیم در روشنشدن اعتبار منابع مورد اختلاف کمک کنید. بحثهای مرتبط را میتوانید در صفحهٔ بحث ببینید. |
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
این فهرست احزاب سیاسی سرشناس در ایران یا اپوزیسیون ایران است.
محتویات
درون حاکمیت[ویرایش]
احزاب اصلاح‌طلب[ویرایش]
احزاب اصلاح‌طلبان ایران شامل دو جریان اصلی اصلاح طلب یعنی، احزاب اصلاح‌طلب راستگرا و احزاب اصلاح‌طلب چپ‌گرا می‌باشد.[۱][۲][۳]
احزاب اصلی اصلاح طلب راستگرا[ویرایش]
احزاب اصلی اصلاح‌طلب چپ‌گرا[ویرایش]
- حزب اعتماد ملی
- مجمع روحانیون مبارز
- مجمع نیروهای خط امام
- حزب اسلامی کار
- مجمع اسلامی بانوان
- سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی
- جبهه مشارکت ایران اسلامی
- سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی
- حزب ندای ایرانیان
- حزب اراده ملت ایران (حاما)
- حزب اتحاد ملت ایران اسلامی
- انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران
- جبهه متحد کرد
- جمعیت توحید و تعاون
- مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
- انجمن اسلامی معلمان ایران
- مجمع دانش آموختگان ایران اسلامی (مجدا)
احزاب اصولگرا[ویرایش]
در دوره‌های مختلف سیاسی ایران از این احزاب تحت عناوین «راست، محافظه کار، بنیادگرا، پایبند به اصول انقلاب، اسلام‌گرای سنتی» نیز یاد شده‌است.
احزاب اصولگرایان ایران:
- حزب نواندیشان ایران اسلامی
- حزب مؤتلفه اسلامی
- جامعهٔ روحانیت مبارز
- جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی
- جامعه اسلامی مهندسین
- انصار حزب‌الله
- ائتلاف آبادگران ایران اسلامی
- جبهه پایداری انقلاب اسلامی
- جبهه ایستادگی ایران اسلامی
احزاب نزدیک میانه‌رو موسوم به اعتدالگرایان یا اصول گرایان معتدل[ویرایش]
- اعتدالگرایان ایران
- حزب مستقل و اعتدال ایران
- حزب اعتدال و توسعه
- حزب اسلامی رفاه کارگران
- جماعت دعوت و اصلاح
تشکلهای دانشجویی[ویرایش]
- جامعه اسلامی دانشجویان
- انجمن اسلامی دانشجویان
- دفتر تحکیم وحدت
- جنبش عدالتخواه دانشجویی
- انجمن اسلامی دانشجویان مستقل
- بسیج دانشجویی
- دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال ایران
احزاب اپوزیسیون نظام جمهوری اسلامی[ویرایش]
احزابی هستند که در داخل مناسبات و کارزارهای‌های دولت و حکومت نه فعالیت دارند و نه اجازه فعالیت رسمی و قانونی به آنها داده می‌شود. برخی از این احزاب در داخل و برخی در خارج از کشور هستند.
طیف احزاب ملی‌گرا-جمهوری‌خواه[ویرایش]
- حزب ملت ایران
- جبهه ملی ایران
- سازمان سوسیالیست‌های ایران
- حزب مردم ایران
- حزب ایران
- حزب مرز پرگهر
- کنگره ملی ایرانیان
پادشاهی - سلطنت طلب[ویرایش]
احزاب چپ (کمونیست، مارکسیست-لنینیست، مائوئیست، سوسیالیست)[ویرایش]
- حزب تودهٔ ایران
- سازمان چریکهای فدایی خلق ایران
- سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
- سازمان انقلابی کارگران ایران (راه کارگر)
- سازمان اتحاد فداییان کمونیست
- سازمان اتحاد فداییان خلق ایران
- حزب رنجبران ایران
- حزب کمونیست ایران
- حزب کار ایران (طوفان)
- سازمان فدائیان (اقلیت)
- اتحادیه کمونیست‌های ایران
- حزب کمونیست کارگری ایران
- حزب کمونیست کارگری ایران-حکمتیست
- چریکهای فدایی خلق ایران (جریان اشرف دهقانی)
- حزب کمونیست ایران (مارکسیست-لنینیست-مائوئیست)
- اتحاد جمهوری خواهان ایران
- سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر
اسلام‌گرای دموکرات (سوسیال اسلامی - لیبرال اسلامی)[ویرایش]
- نهضت آزادی ایران
- شورای فعالان ملی-مذهبی
- جامعه زنان انقلاب اسلامی
- جنبش مسلمانان مبارز
- جاما
- سازمان مجاهدین خلق ایران
احزاب اپوزیسیون مسلح[ویرایش]
احزاب و سازمانهای منطقه‌ای[ویرایش]
- حزب دموکرات کردستان ایران (حدکا)
- حزب دمکرات کردستان (حدک)
- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران (کومه‌له)
- اتحاد انقلابیون کردستان
- حزب مردم بلوچستان
- جنبش ملی بلوچستان
- جندالله
- جیش‌العدل
- انصار الفرقان
- حرکت انصار ایران
- کنگرهٔ ملیت‌های ایران فدرال
احزاب و سازمانهای منطقه ای تجزیه طلب[ویرایش]
- حزب وحدت دموکراتیک الاحواز
- جبههٔ عربی آزادیبخش الاحواز
- جبههّ دموکراتیک مردمی احواز ADPF
- جنبش مبارزهٔ عربی برای آزادی احواز (حرکة النضال ASMLA)
- جنبش بیداری ملی آذربایجان جنوبی
- جنبش آزادیبخش ملی آذربایجان جنوبی
- تشکیلات مقاومت ملی آذربایجان
- حزب دموکرات آذربایجان جنوبی (گاپ)
- سازمان خبات کردستان ایران
- حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)
- ارتش آزادیبخش بلوچستان
- پارت آزادی کردستان (پاک)
- ارتش آزادیبخش بلوچستان
حزب‌ها و گروه‌های منحل و تاریخی[ویرایش]
دوران مشروطه[ویرایش]
- حزب اعتدالیون (میانه‌روها)
- حزب دموکرات (عامیون)
- حزب سوسیال دموکرات (اجتماعیون عامیون)[۴]
- حزب اتفاق‌المسلمین[۵]
- حزب ترقی[۵]
دوران پهلوی[ویرایش]
- حزب کمونیست ایران (دهه ۱۳۰۰)
- حزب سوسیالیست (ایران)
- حزب تجدد
- اصلاح‌طلبان[۶]
- حزب دموکرات ایران
- حزب اراده ملی
- حزب سومکا (حزب نازی ایران)
- حزب ملّیون
- حزب مردم
- حزب زحمتکشان ملت ایران
- حزب ایران نوین
- حزب رستاخیز
- فرقه دموکرات آذربایجان
- حزب ستاره لر بختیاری
پس از انقلاب ۱۳۵۷[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ اطلاعاتی دربارهٔ احزاب و جناح‌های سیاسی ایران امروز- عباس شاملو-نشر وزرا- ویرایش دوم-۱۳۸۷
- ↑ احزاب و گروه‌های سیاسی ایران- دانشکده و پژوهشکده اطلاعات و امین -رضا عاصف -۱۳۸۷
- ↑ احزاب دولتی -مرکز اسناد انقلاب اسلامی -اصغر صارمی شهاب-۱۳۷۸
- ↑ ملک الشعرابهار. تاریخ مختصر احزاب سیاسی ایران. چاپ چهارم. تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۱. ۸.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ملک الشعرابهار. تاریخ مختصر احزاب سیاسی ایران. چاپ چهارم. تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۱. ۹.
- ↑ یرواند آبراهامیان. ایران بین دو انقلاب. چاپ دوم. تهران: مرکز، ۱۳۷۸. ۱۰۹.
7. رهایی ؛ ظفری و نیکخواه. نگرشی نو بر احزاب سیاسی ایران( ۱۳۵۷ _ ۱۳۲۰ ). چاپ اول. مشهد: جالیز ۱۳۹۷.
- آبراهامیان، یرواند. ایران بین دو انقلاب: از مشروطه تا انقلاب اسلامی. ترجمهٔ کاظم فیروزمند، حسن شمس آوری، محسن مدیر شانه‌چی. چاپ دوم. نشر مرکز، ۱۳۷۸. ص. ۱۰۷ تا ۱۱۵.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به احزاب سیاسی در ایران در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- قانون احزاب
- فهرست ۲۲۷ تشکل سیاسی ایران با اطلاعات رسمی از وزارت کشور در سال ۱۳۹۲، «مشخصات تشکلهای سیاسی.pdf». وزارت کشور ایران. بازبینی‌شده در ۲۴ ۱۳۹۲.
