شورای ملی مقاومت ایران
 | این مقاله ممکن است به طور گستردهای بر پایهٔ منابع دارای وابستگی نزدیک به موضوع نوشته شده باشد که بهطور بالقوه مانع تأییدپذیری و بیطرفی نوشتار میگردد. (نوامبر ۲۰۲۵) |
 نشان شیر و خورشید طلایی (مشابه نشان سنتی شیر و خورشید) در سال ۱۳۷۲ به تصویب رسید.[۱] | |
| کوتهنوشت | NCRI (به انگلیسی) |
| رئیسجمهور منتخب | مریم رجوی |
| بنیانگذار | مسعود رجوی و ابوالحسن بنیصدر[۲] |
| بنیانگذاری | ۲۰ ژوئیه ۱۹۸۱ |
| ستاد | پاریس، فرانسه[۲] |
| سرود | ای ایران |
 | |
| وبگاه | |
شورای ملی مقاومت ایران' یک ائتلاف از سازمانها، گروهها و شخصیتهای ایرانی است که در سال ۱۹۸۱ در تهران به ابتکار ابوالحسن بنی صدر و همراهی مسعود رجوی رهبر سازمان مجاهدین خلق بنیانگذاری شد.[۳][۴][۵][۶][۱][۵][۶][۷][۸][۹] بنیصدر، در آبان سال ۱۳۶۳ از این شورا جدا شد.
در سال ۱۳۷۲ این شورا مریم رجوی را بهعنوان «رئیسجمهور» دوران انتقال برگزید.[۱۰][۱۱] طرح ده مادهای مریم رجوی در رابطه با «ایران فردا» که مبتنی بر جدایی دین از دولت، کثرتگرایی و برابری جنسیتی است، بیانگر دیدگاهها و راهبردهای شورای ملی مقاومت و پلاتفرم عمل مقاومت ایران برای ایران آزاد فردا است.[۱][۹][۱۲][۱۳][۱۴][۱۱] در سال ۲۰۰۲، شورای ملی مقاومت ایران افشا کرد که تهران تأسیسات مرتبط با هستهای ساخته است.[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹]
تأسیس
[ویرایش]در ۳۰ تیر ۱۳۶۰ شورای ملی مقاومت به ریاست ابوالحسن بنی صدر و نخستوزیری مسعود رجوی در تهران اعلام شد. این شورا هدف خود را ائتلاف همه نیروهای مخالف جمهوری اسلامی به منظور سرنگونی این نظام و استقرار دموکراسی در ایران اعلام کرده است.[۳][۴][۸][۲۰] پس از آن رجوی به همراه بنیصدر در ۷ مرداد ۱۳۶۰ با پروازی از پایگاه یکم شکاری تهران به پاریس رفت،[۲۱][۱۹][۲۲] و در اتحاد با او و شماری دیگر از نیروهای مخالف حکومت جمهوری اسلامی ایران تشکیل «شورای ملی مقاومت» را به عنوان آلترناتیو دموکراتیک حکومت ایران اعلام کرد.[۸][۲۳] این شورا هدف خود را ائتلاف همه نیروهای دموکراتیک مخالف نظام جمهوری اسلامی به منظور سرنگونی این نظام و استقرار دموکراسی در ایران اعلام نمود.[۲۱]
ساختار
[ویرایش]شورای ملی مقاومت ایران ائتلافی سیاسی، متشکل از چند سازمان، حزب سیاسی و ۵۳۰ شخصیت سیاسی، علمی، فرهنگی، اجتماعی و ورزشی و همچنین اقلیتهای قومی و مذهبی مانند کردها، بلوچها، ارامنه، کلیمیان، زرتشتیان و آتئیستها است.[۵][۶][۱۹] زنان بیش از ۵۰ درصد اعضای این شورا را تشکیل میدهند.[۵][۶] مسئول شورا مسعود رجوی است. شورا ۲۵ کمیسیون، یک دبیرخانه و ۶ دبیر دارد که امور اداری شورا را برعهده دارند.[۱۹][۱۶] مهناز سلیمیان، دبیر ارشد[۲۴] و ابوالقاسم رضایی معاون دبیرخانه شورا[۲۵] است.
دولت موقت ۶ ماهه
[ویرایش]بنا بر اساسنامه شورا، بعد از سرنگونی نظام جمهوری اسلامی، دولت موقت تنها ۶ ماه در قدرت خواهد بود و وظیفه اصلیاش برگزاری انتخابات آزاد برای تشکیل مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی و انتقال قدرت به نمایندگان مردم ایران است. ۲۵ کمیسیون در شورای ملی مقاومت ایران پایههای دولت موقت ائتلافی را پس از سرنگونی تشکیل میدهند. ریاست هر کمیته را یکی از شخصیتهای عضو شورا که در زمینه مزبور تخصص دارد، بر عهده دارد.[۵][۶][۲۶][۹]
رئیسجمهور منتخب شورا
[ویرایش]نخستین رئیسجمهور در شورای ملی مقاومت، ابوالحسن بنیصدر بود (۱۳۶۰–۱۳۶۳)، سپس در ۱۳۷۲ شورای ملی مقاومت ایران مریم رجوی را بهعنوان «رئیسجمهور» دوران انتقال برگزید.[۳][۲۷] بر اساس مصوبه شورای ملی مقاومت ایران، بعد از براندازی حکومت جمهوری اسلامی تا تأسیس مجلس مؤسسان و انتخاب رئیسجمهور، ریاستجمهور موقت کشور مریم رجوی خواهد بود.[۲۸] رجوی در یک طرح ۱۰ مادهای، راهبردها و دیدگاههای شورای ملی مقاومت ایران برای ایران آزاد فردا را ارائه کرده است. در این طرح مریم رجوی تعهد خود را به اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بینالمللی اعلام کرده است. وی همچنین متعهد به همزیستی مسالمتآمیز با همه کشورها، احترام به منشور سازمان ملل متحد و پایان دادن به ساخت سلاحهای هستهای است. وی خواستار لغو مجازات اعدام، ایجاد یک نظام حقوقی مدرن و استقلال قضائیه است.[۱۲][۱۳][۱۱]
نشان شورا
[ویرایش]شورای ملی مقاومت در ۷ شهریور ۱۳۷۲، نشان شیر و خورشید را بهعنوان آرم رسمی شورا برگزید و مقرر نمود در پرچم ایران از این علامت که «از دوران ایران باستان مظهر نگاهبانی ایرانزمین بوده و در طول تاریخ بهعنوان آرم ایرانیان بهکار رفته است»، استفاده گردد. در همین اجلاس مقرر گردید که «پرچم ایران به رنگهای سبز و سفید و سرخ، به علامت شیر و خورشید مزین خواهد شد.»[۲۷][۲۹]
تصمیمگیریها در شورا
[ویرایش]بر اساس مصوبات شورا، صرفنظر از وزن و موقعیت اعضای شورا، کلیه اعضاء دارای یک رأی بوده و همه تصمیمگیریها بر مبنای اکثریت آراء اتخاذ میشود.[۲۶]
طرحها و مصوبات شورا
[ویرایش]برخی از طرحها و مصوبات شورا:
طرح آزادیها و حقوق زنان: شورای ملی مقاومت ایران در ۲۸ فروردین ۱۳۶۶ طرح «آزادیها و حقوق زنان» را به اتفاق آرا تصویب کرد. بر اساس این طرح، زنان حق تصدی تمامی مناصب و مقامهای کشوری از جمله قضاوت و رهبری سیاسی را دارند. شورا همچنین حق انتخاب آزادانه لباس و پوشش و حق شرکت در کلیه مسابقات ورزشی و فعالیتهای هنری و … را به رسمیت میشناسد.[۳۰][۳۱][۱۲][۱۳][۱۱]
طرح خودمختاری کردستان ایران: شورای ملی مقاومت ایران در ۱۷ آبان ۱۳۶۲ طرح خودمختاری کردستان در چارچوب تمامیت ارضی و یکپارچگی و وحدت ملی کشور (ایران) را بهاتفاق آراء تصویب نمود.[۳۲][۳۳][۳۴]
طرح جدایی دین و دولت: شورا در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۶۴ با تأکید بر تضمین «حقوق فردی و اجتماعی مردم مصرح در اعلامیه جهانی حقوق بشر» از جمله حق آزادی ادیان و مذاهب و منع هرگونه تفتیش عقیده که لازمه حفظ شئون و حیثیت انسانی است، طرح جدایی دین و دولت را تصویب نمود.[۳۵]
طرح جبهه همبستگی ملی برای سرنگونی استبداد مذهبی: شورای ملی مقاومت ایران طرح جبهه همبستگی ملی را به منظور همکاری و اتحاد عمل با دیگر نیروهای سیاسی تصویب کرد. این جبهه، کلیه نیروهای جمهوریخواهی را شامل میشود، که با التزام به نفی کامل نظام ولایت فقیه و همه جناحها و دستهبندیهای درونی آن، برای استقرار یک نظام سیاسی دموکراتیک و مستقل و مبتنی بر جدایی دین از دولت مبارزه میکنند.[۳۶][۳۷]
اساسنامه شورای ملی مقاومت
[ویرایش]مصوب نخستین اجلاس شورا در بهمن و اسفند ۱۳۶۰ و اصلاح شده در ۸ مهر ۱۳۷۶، به اتفاق آراء:
- شورای ملی مقاومت برای سرنگونی رژیم خمینی و استقرار دولت موقت تشکیل شده است.
- این شورا تا تشکیل و اعلام آمادگی مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی، موقتاً وظایف قانونگذاری و نظارت بر اداره امور کشور را بر عهده دارد.
- هر شخصیت یا جریان سیاسی که به عضویت شورا پذیرفته شود دارای یک رأی است.
- جلسات شورا با شرکت لااقل نصف به علاوه یک اعضا رسمیت مییابد. تصمیمات با اکثریت نصف به علاوه یک اعضای حاضر اتخاذ میگردد.
- پذیرش هر عضو جدید در شورا، مستلزم التزام به برنامه شورا و دولت موقت و وظایف مبرم آن و سایر مصوبات شوراست که بایستی همراه با تقاضای پیوستگی به شورا کتباً به مسئول شورا اعلام شود. این تقاضا پس از رسیدگی مقدماتی، توسط مسئول شورا در فرصت مقتضی در نشست شورا مطرح و درصورت تصویب (مطابق ماده ۴)، متقاضی از آن پس «عضو شورا» محسوب میشود.
- تصمیمات شورا، برای اعضای شورا و برای دولت موقت الزامآور است.
- مسئولیت تشکیل دولت موقت و تعیین وزرا بر عهده آقای مسعود رجوی نماینده سازمان مجاهدین خلق ایران است. این دولت مطابق برنامه و وظایف مبرم دولت موقت و سایر مصوبات شورا عمل خواهد نمود.
- در چارچوب مصوبات شورا، حق سؤال و استیضاح از دولت موقت یا هر یک از اعضای آن برای همه اعضای شورا محفوظ است.
- شخصیتهای عضو شورا شخصاً در جلسات شورا شرکت مینمایند و حق اعزام نماینده یا جانشین ندارند.
- مخارج شورا از طریق حق عضویت اعضا و کمکهای داوطلبانه علاقمندان به آزادی و استقلال ایران تأمین میشود. مسئول شورا میزان تعهد مالی هر یک از اعضا را با توافق خود آنها تعیین و گزارش مالی را به شورا تقدیم خواهد نمود.[۳۸]
فعالیتهای شورا
[ویرایش]افشای تأسیسات هستهای حکومت ایران
[ویرایش]در مرداد ۱۳۸۱ (اوت ۲۰۰۲) شورای ملی مقاومت ایران با انتشار گزارشی برای اولین بار از وجود تأسیسات هستهای نطنز و تأسیسات آب سنگین اراک خبر داد.[۳۹][۴۰]
در ۲۵ مهر ۱۳۹۹ (۱۶ اکتبر ۲۰۲۰) شورای ملی مقاومت ایران، از فعالیت دو سایت هستهای در شرق تهران و آباده فارس برای «تولید سلاح اتمی» پرده برداشت. علیرضا جعفرزاده، از اعضای شورای ملی مقاومت، در یک کنفرانس مطبوعاتی در واشینگتن از ساخت تأسیسات سرخه حصار در شرق تهران خبر داد که در اختیار «سازمان پژوهشهای نوین دفاعی» موسوم به «سپند» است. به گفته وی بهدلیل نگرانی از تأیید آثار آزمایشهای مرتبط به تولید سلاح هستهای در سایت دیگری به نام مریوان در نزدیکی شهر آباده در فارس، این سایت تخریب شده است.[۴۱][۴۲]
افشای «تأسیسات هستهای سمنان (رنگین کمان)»: روز پنجشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۴ دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت در آمریکا سایت مخفی تسلیحات هستهای حکومت ایران با نام «سایت رنگین کمان» در سمنان را طی یک کنفرانس مطبوعاتی افشاء کرد، که به منظور افزایش قدرت انفجاری کلاهک هستهای بکار گرفته میشود.[۴۳][۴۴][۴۵]
تلاش برای کسب حمایت بینالمللی
[ویرایش]در خرداد ۱۳۹۹ (ژوئن ۲۰۲۰)، اکثریت اعضای مجلس نمایندگان ایالات متحده از «قطعنامه دو حزبی» حمایت کردند که از مریم رجوی و «شورای ملی مقاومت برای یک ایران سکولار و دموکراتیک» حمایت و در عین حال «تروریسم دولتی تحت حمایت ایران را محکوم میکند». این قطعنامه با حمایت ۲۲۱ قانونگذار، از طرح ده مادهای رجوی برای آینده ایران حمایت کرد. ضمن اینکه خواستار جلوگیری از «فعالیتهای مخرب نمایندگیهای دیپلماتیک رژیم ایران» گردید.[۴۶][۷]
برگزاری کنفرانسها
[ویرایش]کنفرانس حقوق بشر در لاهه در ۱۸ آذر ۱۴۰۲، به مناسبت روز جهانی حقوق بشر، این شورا کنفرانسی در لاهه، هلند برگزار کرد. در این کنفرانس، مریم رجوی به افزایش نگرانکننده اعدامها در ایران اشاره کرد و خواستار اتخاذ موضع قاطع توسط جامعه بینالمللی علیه رژیم ایران شد. وی همچنین بر لزوم قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروههای تروریستی و فعالسازی مکانیزم ماشه در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت تأکید کرد.[۴۷]
راه حل سوم، تغییر دموکراتیک در ایران
[ویرایش]شورای ملی مقاومت راه حل سوم را راه مناسب برای تغییر دموکراتیک در ایران میداند. در آذر ۱۴۰۳ (دسامبر ۲۰۰۴)، مریم رجوی در پارلمان اروپا اعلام کرد که رژیم ایران بزرگترین چالش برای جامعه بینالمللی است و دو گزینه موجود شامل مماشات و جنگ خارجی است که مورد تأیید نیست. او گزینه سومی را پیشنهاد کرد: تغییر رژیم توسط مردم و مقاومت سازمانیافته ایران، که اگر موانع خارجی برداشته شود، آماده و قادر به این تغییر هستند.[۴۸][۴۹]
در ۲۸ خرداد ۱۴۰۴ (۱۸ ژوئن ۲۰۲۵)، مریم رجوی در پارلمان اروپا بار دیگر راه حل سوم را به عنوان تنها گزینه برای تغییر دموکراتیک در ایران مطرح کرد. او تأکید کرد که این جنبش از دو دهه پیش بر تغییر دموکراتیک بهدست مردم و مقاومت ایران تأکید داشته است و نه مماشات یا جنگ خارجی. طبق برنامه شورای ملی مقاومت، پس از سرنگونی رژیم، مجلس مؤسسان در یک انتخابات آزاد تشکیل خواهد شد تا به تدوین قانون اساسی جمهوری جدید بپردازد.[۵۰][۵۱][۵۲]
سازمانها و شخصیتهای عضو
[ویرایش]سازمانها و شخصیتهای عضو این شورا به شرح زیر است:
سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ۱۳۴۴ به رهبری محمد حنیفنژاد، سعید محسن و علیاصغر بدیعزادگان تأسیس شد؛[۵۳][۵۴] دبیرکل این سازمان زهرا مریخی است که در ۱۵ شهریور ۱۳۹۶ در کنگره سراسری مجاهدین به مناسبت پنجاه و دومین سالگرد تأسیس این سازمان به این سمت انتخاب شد.[۵۵][۵۶][۵۷]
بدنه اصلی این سازمان در حال حاضر در آلبانی و دیگر کشورهای اروپایی است.[۵۸][۵۹] سایر اعضای این سازمان در کشورهای مختلف اروپایی و آمریکایی حضور دارند.
یک انشعاب از گروه چپ سازمان چریکهای فدایی خلق ایران است که با وابستگی به مسکو بهشدت مخالف بود. این شاخه سازمان در سال ۱۳۶۳ متقاضی عضویت در شورای ملی مقاومت شد و در سال ۱۳۶۴ بهعضویت این شورا پذیرفته شد. مهدی سامع، مهندس مکانیک، نمایندهٔ این سازمان در شورا، زندانی سیاسی بود که از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ در زندانهای نظام پهلوی بهسر برده است.[۵][۶۰]
- جمعیت اقامه
این تشکل در سال ۱۳۵۹ با نام «جمعیت اقامه» تأسیس شد که بعدها به «جمعیت دفاع از دمکراسی و آزادی در ایران (داد)» تغییر نام داد. این تشکل دربرگیرندهٌ روشنفکران مذهبی و غیرمذهبی و همچنین متخصصان و تکنوکراتهای ایرانی میباشد و توسط یک روحانی به نام جلال گنجهای نمایندگی میشود. وی از شاگردان قدیمی روحالله خمینی بود ولی بعد از تشکیل سازمان مجاهدین خلق ایران هوادار این سازمان شد[۶۱] که بهدلیل تأکید خمینی بر ولایت فقیه، از او فاصله گرفت. گنجهای در زمان محمدرضا شاه، زندانی سیاسی بود.
- کانون توحیدی اصناف
متشکل از بازاریان و صاحبان صنایع مخالف جمهوری اسلامی است که در سال ۱۳۵۸ تأسیس شد. نمایندهٔ کانون توحیدی اصناف در شورای ملی مقاومت، ابراهیم مازندرانی، اهل تبریز، از تجار سابق بازار تهران و از زندانیان سیاسی زمان نظام پهلوی میباشد.[۵][۶]
- استادان متعهد دانشگاهها و مدارس عالی
متشکل از استادان دانشگاه میباشد و در سال ۱۳۵۹ تأسیس شد. استادان عضو این گروه در جریان آنچه که انقلاب فرهنگی نامیده میشد. محمدعلی شیخی، استاد سابق دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران، نمایندگی این گروه در شورا را بهعهده دارد.[۵][۶]
کمیسیونهای شورا
[ویرایش]مسئولان برخی از کمیسیونهای شورا:
محمد سیدالمحدثین (مسئول کمیسیون خارجه)[۶۲] –– مهدی سامع (مسئول کمیسیون صنایع)[۶۳] –سروناز چیتساز (مسئول کمیسیون زنان)[۶۴] – مسلم اسکندر فیلابی (مسئول کمیسیون ورزش) – مهدی ابریشمچی (مسئول کمیسیون صلح)[۶۵] – سنابرق زاهدی (مسئول کمیسیون قضایی)[۶۶] – عباس داوری (مسئول کمیسیون کار)[۶۷] – سهیلا صادق (مسئول کمیسیون آموزش و پرورش)[۶۸] – صالح رجوی (مسئول کمیسیون بهداشت و درمان)[۶۹] – محمدعلی توحیدی (مسئول کمیسیون انتشارات)[۷۰]- جلال گنجهای (مسئول کمیسیون آزادی مذاهب و ادیان)[۷۱]
نمایندگیهای شورا در کشورها
[ویرایش]- نماینده شورا در آمریکا: سونا صمصامی
- معاون نماینده شورا در آمریکا: علیرضا جعفرزاده
اعضاء ترور شده توسط جمهوری اسلامی
[ویرایش]برخی از اعضای ترور شده توسط جمهوری اسلامی ایران:
کاظم رجوی[۷۲] – محمدحسین نقدی[۷۳]
اعضا و تشکلهای جداشده
[ویرایش]ملاقات و همکار یین مسعود رجوی رهبر وقت سازمان مجاهدین خلق با طارق عزیز نایب رئیس نخستوزیری عراق در دوران جنگ عراق با ایران، سرآغازی برای جدایی افراد وسازمانها از این مجموعه بود. در نخستین گام ابوالحسن بنی صدر رئیسجمهور شورای مقاومت از این مجوعه جداشد. همچنین در کنار حضور مجاهدین در عراق و همکاری با رژیم صدام در زمان جنگ، مباحثی مانند هژمونی غالب مجاهدین و تلاش برای مطرح کردن تعداد نفرات داخل کشور برای برتری در داخل شورا و مذاکرات حزب دموکرات کردستان با دولت ایران باعث شد که افراد و سازمانهای دیگر نیز از مجموعه جدا شوند.[۳][۷۴]
شورای ملی مقاومت در پروسه فعالیت خود از تیرماه ۱۳۶۰، طی چند مرحله گسترش یافت، در همین حال تعدادی نیز از آن کنارهگیری کرده یا اخراج شدند. این سازمانها و افراد عبارت بودند از:جبهه دمکراتیک انقلابی زحمتکشان (سال ۱۳۶۲)، حزب دمکرات کردستان ایران (سال ۱۳۶۴)، شورای متحد چپ (سال ۱۳۶۴)، حزب کار ایران (توفان) (سال ۱۳۶۴)-جبهه دموکراتیک ملی ایران، جنبش دموکراتیک-انقلابی زحمتکشان گیلان و مازندران و اتحادیه کمونیستهای ایران (سربداران)[۳][۷۴][۷۵]
ابوالحسن بنی صدر-حسن ماسالی- بهمن نیرومند - ناصر پاکدامن - احمد سلامتیان، مهدی خانبابا تهرانی، محمدرضا روحانی و کریم قصیم -هدایتالله متین دفتری[۷۵]
انتشارات شورا
[ویرایش]- Terrorist Training Camps in Iran: How Islamic Revolutionary Guards Corps Trains Foreign Fighters to Export Terrorism[۷۶]
- Meet the National Council of Resistance of Iran[۷۷]
- Iran's Ballistic Buildup: The March Toward Nuclear-Capable Missiles[۷۸]
- How Iran Regime Cheated the World: Tehran's Systematic Efforts to Cover Up its Nuclear Weapons Program[۷۹]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ National Council of Resistance of Iran
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Yarshater, Ehsan (ed.). "Chronology of Iranian History Part 4". Encyclopædia Iranica. Bibliotheca Persica Press. Retrieved August 1, 2016.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ چشمانداز ایران شمارة 21 و 22
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ http://www.iran-interlink.org/files/farsi%20pages%206/haghi061204.htm
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ ۵٫۷ [۱] سایت شورای ملی مقاومت ایران به زبان انگلیسی خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «ncri» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ ۶٫۵ ۶٫۶ [۲] آشنایی با شورای ملی مقاومت
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ 'The world is watching': Lawmakers tout bipartisan resolution condemning Iran
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ Biography of Massoud Rajavi
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ NATIONAL COUNCIL OF RESISTANCE OF IRAN (NCRI)
- ↑ When Will The World Hear the Iranian Call For Liberty and Democracy?
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ Trump attorney Rudy Giuliani: US sympathizes with Iran regime change
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ Maryam Rajavi’s Ten-Point Plan for the Future of Iran
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ Hearing Before the Subcommittee on Terrorism
- ↑ Thousands Rally in Paris for a Free and Democratic Iran
- ↑ «شاخه سیاسی سازمان مجاهدین خلق مدعی افشای بخشهای جدیدی از فعالیتهای اتمی ایران شد».
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ The National Council of Resistance of Iran, NCRI
- ↑ Making Sense of The MeK
- ↑ Last Remaining Iranian PMOI Members Leave Camp Liberty for Albania
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ «Iran: les Moudjahidine du peuple et la menace pour le régime». بایگانیشده از اصلی در ۱۴ ژانویه ۲۰۲۳. دریافتشده در ۱۴ ژانویه ۲۰۲۳.
- ↑ Farahani، Pouria (۲۰۱۸-۰۱-۱۸). «Iran: les Moudjahidine du peuple et la menace pour le régime [2/2] - Le Journal International» (به فرانسوی). Le Journal International. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۷-۲۴.
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Understanding Iran's National Security Doctrine
- ↑ «روزنامه اطلاعات ۸ مرداد ۱۳۶۰» (PDF).
- ↑ «مواقف المقاومة الإیرانیة بشأن حقوق الشعوب الإیرانیة والأقلیات القومیة والعرقیة».
- ↑ «تظاهرات بزرگ مخالفان رژیم جمهوری اسلامی در استکهلم برای همبستگی با مردم ایران». العربیه فارسی. ۲۰۱۹-۰۷-۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ "تظاهرات و راهپیمایی ایرانیان آزاده در بروکسل - سخنرانیهای ابوالقاسم رضایی، گیسو شاکری و دلارام دشتی". hambastegimeli.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-17.
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام:0وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۴ ژانویه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹.
- ↑ «مصوبهٌ شورا -۶شهریور۱۳۷۲ ـ مادهٌ۷ اصلاحی». بایگانیشده از اصلی در ۱۴ اوت ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۵ ژانویه ۲۰۲۳.
- ↑ National Council of Resistance of Iran
- ↑ «طرح شورای ملی مقاومت دربارهٔ آزادیها و حقوق زنان - کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران». ۲۰۱۹-۰۱-۱۱. بایگانیشده از اصلی در ۶ آوریل ۲۰۲۳. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۰۲.
- ↑ NCRI (۲۰۱۰-۰۸-۰۹). «طرح شورای ملی مقاومت دربارهٔ آزادیها و حقوق زنان». شورای ملی مقاومت ایران. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۰۲.
- ↑ NCRI (۲۰۰۸-۰۱-۰۳). «طرح شورای ملی مقاومت ایران برای خودمختاری کردستان ایران». شورای ملی مقاومت ایران. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۰۲.
- ↑ «Supporters of The NCRI ; National Council of Resistance of Iran». friendsofncri.org. بایگانیشده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۲۳. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۰۲.
- ↑ «National Council of Resistance of Iran - NCRI | Iran's Main Opposition». Maryam Rajavi (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۰۲.
- ↑ NCRI (۲۰۰۸-۰۱-۱۲). «طرح شورای ملی مقاومت دربارهٌ «رابطهٌ دولت موقت جمهوری دموکراتیک اسلامی ایران با دین و مذهب»». شورای ملی مقاومت ایران. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۴-۲۵.
- ↑ NCRI (۲۰۰۲-۱۱-۰۴). «طرح جبهه همبستگی ملّی برای سرنگونی استبداد مذهبی». شورای ملی مقاومت ایران. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۴-۲۵.
- ↑ Berman, Ilan (2019-07-04). "Making Sense of The MeK". The National Interest (به انگلیسی). Retrieved 2023-04-25.
- ↑ NCRI (۲۰۱۷-۰۸-۰۸). «اساسنامه شورای ملی مقاومت ایران». شورای ملی مقاومت ایران. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۵-۰۵.
- ↑ TIMELINE: Political events since Iran's revolution بایگانیشده در ۶ نوامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Reuters
- ↑ «Information on Two Top Secret Nuclear Sites of the Iranian Regime (Natanz & Arak) | Iran Watch». www.iranwatch.org. دریافتشده در ۲۰۲۵-۱۰-۰۱.
- ↑ گزارش شورای ملی مقاومت از فعالیتهای دو سایت هستهای ایران در تهران و فارس
- ↑ گزارش افشاگرانه شورای ملی مقاومت درباره مرکز هستهای مخفی در سرخهحصار
- ↑ Ynet (2025-05-08). "Report: Satellite images reveal suspected secret Iranian nuclear weapons facility" (به انگلیسی). Retrieved 2025-05-12.
- ↑ Giannangeli, Marco (2025-05-09). "Iran under pressure as bombshell new revelations put nuclear deal at risk". Express.co.uk (به انگلیسی). Retrieved 2025-05-12.
- ↑ «US-Iran Nuclear Talks At Breaking Point As Explosive Satellite Images Expose Secret Nukes Site». www.theyeshivaworld.com (به انگلیسی). ۲۰۲۵-۰۵-۰۸. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۵-۱۲.
- ↑ Shaw، Adam (۲۰۲۰-۰۶-۱۷). «Majority of House members back resolution supporting Iranian opposition, condemning regime's terror». Fox News (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ Staff، A. P. A. (۲۰۲۳-۱۲-۱۰). «Human Rights Day Conference in the Haque». Alliance for Public Awareness (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۵-۰۵.
- ↑ Baldwin, Paul (2025-06-19). "Iran's opposition says there's one way to stop rogue state - and it's not war". Express.co.uk (به انگلیسی). Retrieved 2025-11-01.
- ↑ «Iran Regime Change | The Option of Democratic Change». Maryam Rajavi (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۱۱-۰۱.
- ↑ السیاسة (۲۰۲۵-۰۶-۱۸). «مریم رجوی: السلام والأمن لن یتحققا فی المنطقة إلا بتغییر نظام إیران… وجاهزون لتسلم المهمة!». السیاسة (به عربی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۱۱-۰۱.
- ↑ Klein, Joshua (2025-06-18). "Iranian Opposition Head: People of Iran 'Demand Freedom,' Only 'Regime Change' Can Deliver It". Breitbart (به انگلیسی). Retrieved 2025-11-01.
- ↑ Editor2 (۲۰۲۵-۰۶-۱۸). «اجلاس در پارلمان اروپا- مسئله اصلی ایران چیست؟». مریم رجوی. دریافتشده در ۲۰۲۵-۱۱-۰۱.
- ↑ «روزنامه کیهان شماره ۱۰۶۲۲، ۵ بهمن ۱۳۵۷ صفحه ۴» (PDF).
- ↑ «روزنامه باختر امروز شماره ۲۷، نیمه خرداد ۱۳۵۱» (PDF).
- ↑ «IRANIAN OPPOSITION ELECTS NEW SECRETARY GENERAL». بایگانیشده از اصلی در ۹ سپتامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۹ دسامبر ۲۰۱۷.
- ↑ Zahra Merrikhi Pledges to Bring Freedom to Iran After her Election as PMOI/MEK Secretary General
- ↑ «Crisis-riddled Iran Sees Opposition Elect New Secretary General». .huffingtonpost.
- ↑ Remarks Before the Daily Press Briefing-John Kerry
- ↑ last-remaining-pmoi-members-leave-camp-liberty-for-albania
- ↑ [۳] بایگانیشده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine گفتگو با مهدی سامع
- ↑ [۴][پیوند مرده] خلاصهای از زندگی استاد جلال گنجهای
- ↑ Azadi, Simay (2020-12-08), گفتگو با محمد سیدالمحدثین مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت ایران, retrieved 2023-05-17
- ↑ Admin، Iran Azad (۲۰۲۲-۰۱-۰۱). «اجلاس میاندوره یی شورای ملی مقاومت ایران ـ سخنان اعضای شورا- قسمت اول». ایران آزاد فردا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ «سروناز چیت ساز: زنان ایران خواستار سرنگونی تمامیت رژیم زن ستیز هستند».
- ↑ "Iranian Mehdi Abrishamchi, head of a peace commission speaks during a..." Getty Images (به ایتالیایی). Retrieved 2023-05-17.
- ↑ J، Editor (۲۰۱۶-۰۹-۲۸). «IN ARABIC: Sanabargh Zahedi, seeks international justice over Iran's 1988 massacre». Iran 1988 Massacre (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ Editor1. «کال کنفرانس برادر مجاهد عباس داوری مسئول کمیسیون کار شورای ملی مقاومت ایران بمناسبت پنجاه ویکمین سالگرد تأسیس سازمان مجاهدین خلق – ایرانیان کانادا- تندرکانادا» (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ «نخستین روز معلم در مرز پرگهر ایران، چگونه نامگذاری شد؟ گفتگو با سهیلا صادق مسئول کمیسیون آموزش و پرورش شورا و مهدی خدایی صفت - #نه_شاه_نه_شیخ #آری_به_جمهوری_دمکراتیک #قیام_تا_سرنگونی». صفحه اصلی - سایت بسوی پیروزی. ۲۰۲۳-۰۵-۰۳. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ "سخنرانی شخصیتهای برجسته سیاسی در کنوانسیون جوامع ایرانیان برای دموکراسی". hambastegimeli.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-17.
- ↑ «سازمان مجاهدین خلق ایران». mojahedin.org. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ «استاد جلال گنجه ای مسئول کمیسیون مذاهب و آزادی ادیان شورای ملی مقاومت ایران mp3». nog.nogomi.ru. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ «تصمیم سوئیس برای پایان تحقیق دربارهٔ ترور «کاظم رجوی» مورد اعتراض قرار گرفت». صدای آمریکا. ۲۰۲۰-۰۶-۰۹. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۷.
- ↑ "An Iran diplomat resigned unexpectedly today and fled to... - UPI Archives". UPI (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-17.
- ↑ ۷۴٫۰ ۷۴٫۱ مهدی خانبابا تهرانی – نگاهی از درون به جنبش چپ- در گفتگو با حمید احمدی
- ↑ ۷۵٫۰ ۷۵٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۳ اکتبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۹ دسامبر ۲۰۱۷.
- ↑ «Terrorist Training Camps in Iran: How Islamic Revolutionary Guards Corps Trains Foreign Fighters to Export Terrorism».
- ↑ «Meet the National Council of Resistance of Iran».
- ↑ «Iran's Ballistic Buildup: The March Toward Nuclear-Capable Missiles».
- ↑ «How Iran Regime Cheated the World: Tehran's Systematic Efforts to Cover Up its Nuclear Weapons Program».
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانههای ملی | |
| سایر | |
