امیرعباس فخرآور
 | در درستی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. خواهشمندیم در روشنشدن اعتبار منابع مورد اختلاف کمک کنید. بحثهای مرتبط را میتوانید در صفحهٔ بحث ببینید. |
 | همه یا برخی از منابع فهرستشده در این مقاله، ممکن است معتبر نباشند. (مه ۲۰۱۹) |
 | لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای استفادهشده در ویکی‌پدیا نیست. |
| امیرعباس فخرآور | |
|---|---|
| زادروز |
۱۵ تیر ۱۳۵۴ ۶ ژوئیهٔ ۱۹۷۵ (۴۳ سال) تهران |
| محل زندگی | واشینگتن دی سی |
| نهاد | انستیتوی آزادی ایرانیان و رئیس سنای کنگره ملی ایران |
| آثار | رفیق آیت‌الله |
| وبگاه | |
| www.fakhravar.com | |
امیرعباس فخرآور (زاده ۱۵ تیر ۱۳۵۴- تهران)، فعال سیاسی، نویسنده و به ادعای خودش از پایه‌گذاران جنبش مستقل دانشجویی ایران بوده[۱] و در خارج از کشور گروهی بنام کنفدراسیون دانشجویان ایرانی را ایجاد کرده‌است. وی از نافرمانی‌های مدنی برای رسیدن به یک نظام سکولار و آزاد و سرنگونی کامل نظام جمهوری اسلامی حمایت می‌کند.[۲][۳]
زندگی‌نامه[ویرایش]
سال ۱۳۷۳ مبارزات دانشجویی وی با سخنرانی در دانشگاه ارومیه علیه سید علی خامنه‌ای و جمهوری اسلامی آغاز شد.[۴] فخرآور در سال ۱۳۷۵ در رابطه با مسائل غیر سیاسی و به دلیل شکایت خانواده یکی از دانشجویان دختر، توسط شعبه چهار دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی حاج حسنلو محکوم و زندانی شد.[۴] در همین سال توسط کمیته انضباطی مرکزی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ابتدا دو ترم تعلیق و سپس به دانشکده بوشهر تبعید و یکسال بعد از ادامه تحصیل ممنوع شد.[۴] امیرعباس فخرآور دانشجوی اتاق عمل در دانشگاه ارومیه بوده‌است.[۴]اودر سال ۱۳۷۳ درحالی که داشت سخنرانی می‌کرد توسط بسیجی‌ها و حراست دانشگاه دستگیر و به کلانتری تحویل داده شد.
سال ۱۳۷۹ فخرآور به زندان قصر افتاد. وقتی زندان قصر تعطیل شد، به اوین (به سالن ۴ بند ۷) که ویژه زندانیان غیر سیاسی بود انتقال یافت. وی بعداً به سالن زندانیان امنیتی (اوین) فرستاده شد که حساسیت زیادی برانگیخت و مدام با پرسش‌های زندانیان سیاسی روبرو می‌شد، به ویژه که یک مبایل هم در اختیار داشت که غیرمعمول بود[۵] فخرآور گفته است در سال ۱۳۸۱ خورشیدی توسط قاضی حداد در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اقدام علیه امنیت جمهوری اسلامی به ۸ سال زندان محکوم شدم. در دوران زندان دو کتاب از امیرعباس فخرآور در آمریکا به چاپ رسید. یکی اینجا چاه نیست که کاندیدای «جایزه ادبی پائولو کوئیلو» شد.[۶] پس از آن هم کتاب هنوز هم، ورق‌پاره‌های زندان را نوشت که در لس‌آنجلس به چاپ رسید.[۷]
امیرعباس فخرآور که پیش از زندان دانشجوی اتاق عمل در دانشگاه ارومیه بوده است،[۴] در زندان به همراه منوچهر محمدی در کنکور دانشگاه پیام نور نیز شرکت کرد و دانشجوی رشته حقوق شد.[۴] فخرآور در سال ۱۳۸۵ از یک مرخصی کوتاه دوران زندان برای شرکت در امتحانات دانشگاهی‌اش استفاده کرد و در حالی که ۴ سال از دوران زندانش باقی‌مانده بود با پاسپورت جمهوری اسلامی از فرودگاه امام خمینی به دبی و سپس آمریکا رفت.[۸] فخرآور در ماه می سال ۲۰۰۶ از ایران خارج شد و به کمک ریچارد پرل به آمریکا رفت. وی در طی دوران حضور خود در آمریکا، بارها خواستار براندازی کامل حکومت جمهوری اسلامی شده‌است. در ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۶ وی نخستین دانشجوی ایرانی بود که پس از انقلاب اسلامی در صحن سنای آمریکا سخنرانی کرد[۹] و علیه سران جمهوری اسلامی شهادت داد.[۱۰][۱۱]
آخرین کتاب او با نام «رفیق آیت الله» و با توضیح کوتاهی زیر نام کتاب با عنوان «نقش سازمان امنیت شوروی در انقلاب اسلامی و به قدرت رسیدن سیدعلی خامنه‌ای» در سال ۱۳۹۴ خورشیدی توسط انتشارات «شرکت کتاب» در لس آنجلس آمریکا در حدود ۷۰۰ص به چاپ رسیده و به دلیل مندرجات غیرمستندش حساسیت زیادی برانگیخته‌است.
تأیید سابقه فعالیت و مبارزات دانشجویی فخرآور در ایران، توسط برخی از فعالین دانشجویی از جمله علی افشاری و احمد باطبی مورد تردید قرار گرفته‌است.[۱۲][۱۳][۱۴]
جوایز بین‌المللی[ویرایش]
- جایزه بین‌المللی آنی تیلور در سال ۲۰۰۷ میلادی، برای «شجاعت در خبرنگاری و استقامت در مبارزه با دیکتاتوری مذهبی، کمونیسم و فاشیسم» به امیرعباس فخرآور اهدا شد.[۱۵]
- عضویت افتخاری انجمن قلم کانادا در سال ۲۰۰۳ به فخرآور اعطا شد.[۱۶]
- عضویت افتخاری انجمن قلم انگلستان در سال ۲۰۰۴ به فخرآور اعطا شد.[۱۷]
منابع[ویرایش]
- ↑ فعالین دانشجویی ازجمله علی افشاری از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در دوران اصلاحات، (در گفتگو با جمشید چالنگی)دقیقه ۱۵، ادعای فخرآور را غیرواقعی دانسته‌است.
- ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iran/1522892/Ex-student-hailed-as-Irans-hope.html
- ↑ http://www.washingtontimes.com/news/2010/jan/01/iranian-opposition-grows-beneath-surface/?page=all
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ Jacob Laksin. Day in the Life of Amir Abbas Fakhravar, Front Page Magazine, November 12, 2007.
- ↑ دقیقه ۲۳ سخنان ناصر زرفشان در مورد فخرآور
- ↑ [۱], انجمن جهانی قلم، November 15, 2004.
- ↑ Still, the scraps of prison by Amir Abbas Fakhravar, July 6, 2005.
- ↑ "Further Information on UA 88/03 (MDE 13/009/2003, 31 March 2003) Legal concern/fear for safety/medical concern and new concerns: fear of torture/ill-treatment/ Prisoner of conscience". Amnesty International. 13 February 2004. Archived from the original on 24 August 2012. Retrieved 24 August 2012.
- ↑ Eli Lake. Iran Dissident Plots Escape to Freedom From the Mullahs, The New York Sun, October 3, 2005. Retrieved on March 10, 2007.
- ↑ Iran's Nuclear Impasse: Next Steps Senate Committee on Homeland Security and Governmental Affairs
- ↑ Fakhravar's testimonyپی‌دی‌اف (23.3 KiB) at the United States Senate Committee on Homeland Security and Governmental Affairs, July, 2006. Retrieved on March 10, 2007.
- ↑ http://www.ahmadbatebi.com/article/99-abbassfakhravar
- ↑ http://www.youtube.com/watch?v=G4Pg9BRlKxY
- ↑ http://www.ahmadbatebi.com/article/174-know-more-abass-fakhravar-2
- ↑ فیلم دریافت جایزه بین‌المللی آنی تیلور توسط امیرعباس فخرآور (یوتوب)
- ↑ http://pencanada.ca/wp-content/uploads/2012/08/These-Are-OUr-Crimes-PEN_AR.pdf
- ↑ http://www.englishpen.org/writersinprison/prisoners/amirabbasfakhravar/ Prisoner of the month: February 2004 Amir Abbas Fakhravar - English Pen
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به Amir-Abbas Fakhravar در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- (انگلیسی) International Pen - International Pen
- (انگلیسی) English PEN - English Pen
- (انگلیسی) Facebook - Fakhravar's fan page on Facebook
- (انگلیسی) Twitter - Fakhravar on Twitter
- مقاله نیویورک سان
- مقالههای بدون منابع معتبر از مه ۲۰۱۹
- افراد زنده
- اهالی تهران
- دور از وطنهای اهل ایران در ایالات متحده آمریکا
- زادگان ۱۳۵۴
- زادگان ۱۹۷۵ (میلادی)
- زندانیان اهل ایران
- زندانیان و بازداشتشدگان اهل ایران
- زندانیان وجدان عفو بینالملل
- فعالان اجتماعی اهل ایران
- فعالان دموکراسی در ایران
- مخالفان جمهوری اسلامی ایران
- واقعه ۱۸ تیر
