امیرعباس فخرآور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«فخرآور» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای دیگر کاربردها فخرآور (ابهام‌زدایی) را ببینید.
امیرعباس فخرآور
Amir-Abbas Fakhravar.png
امیرعباس فخرآور در مصاحبه با صدای آمریکا
زادهٔ۱۵ تیر ۱۳۵۴
۶ ژوئیهٔ ۱۹۷۵ ‏(۴۷ سال)
تهران
محل زندگیتگزاس
سازمانکنگره ملی ایرانیان
انستیتوی آزادی ایرانیان
آثاررفیق آیت‌الله،[۱] اینجا چاه نیست، سبزترین چشم زمین[۲]

امیرعباس فخرآور یا سیاوش فخرآور[۳] (زادهٔ ۱۵ تیر ۱۳۵۴ در تهران)، فعال سیاسی ایرانی است.[۴] او در خارج از کشور بنیانگذار گروهی به نام کنفدراسیون دانشجویان ایرانی بوده‌است.[۵] وی در گذشته از نافرمانی‌های مدنی برای رسیدن به یک نظام سکولار و آزاد و سرنگونی کامل نظام جمهوری اسلامی حمایت می‌کرد.[۶][۷] در حال حاضر او رئیس سنای کنگره ملی ایرانیان است[۸] که در سال ۲۰۱۳ به‌همراه ارژنگ داوودی آن را تأسیس کرده‌است.[۹]

زندگی‌نامه[ویرایش]

امیرعباس فخرآور نخستین بار در هفده‌سالگی و به‌دلیل نوشته‌های خود و انتقاد از رهبر جمهوری اسلامی بازداشت شد.[۱۰] در سال ۱۹۹۴ یعنی در دوران دانشجویی خود به همراه ارژنگ داوودی سازمانی به نام جنبش مستقل دانشجویی را تأسیس کرد.[۴]

در فوریهٔ ۲۰۰۳ به‌دلیل انتقاد از رهبر جمهوری اسلامی ایران در کتاب «اینجا چاه نیست» به ۸ سال زندان محکوم شد.[۱۱][۱۲] این حکم در شعبهٔ ۲۶ دادگاه انقلاب صادر شد و پس از یک مشاجرهٔ لفظی با قاضی، فخرآور مورد ضرب و شتم قرار گرفت و استخوان پایش شکست[۱۳] او در زندان تحت شکنجه سفید و شکنجه‌ای موسوم به محرومیت حسی هم قرار گرفته‌بود.[۱۲] به گزارش انستیتو امنیت ملی و سیاست خارجی آمریکا، فخرآور در مجموع بیش از ۵ سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده‌است.[۱۰] او مدتی را در بند ۳۲۵ اوین که توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اداره می‌شود و مخصوص مجرمین جرایم امنیتی و نظامی است، زندانی شد.[۱۴]

در دوران زندان، دو کتاب از امیرعباس فخرآور در آمریکا به چاپ رسیده‌است. یکی «اینجا چاه نیست» و پس از آن هم کتاب «هنوز هم، ورق‌پاره‌های زندان» که در لس‌آنجلس به چاپ رسید.[۱۵] انجمن جهانی قلم، در ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۴، «روز نویسنده زندانی» فخرآور را برجسته کرد.[۱۶]

فخرآور گفته کتاب اینجا چاه نیست! او برنده جایزه ادبی پائولو کوئلیو ۲۰۰۱–۲۰۰۲ شده‌است.[۱۷] لورا روزن خبرنگار گفته وجود چنین جایزه ای زیر سؤال است.[۱۸]

انجمن قلم انگلستان در مارس ۲۰۰۴ عضویت افتخاری خود را به او اعطا کرد.[۱۹]

او عضو پیوسته پژوهشی مرکز مطالعه فرهنگ و امنیت مؤسسه سیاست جهان در واشینگتن بوده‌است.[۱۰]

خروج از ایران[ویرایش]

امیرعباس فخرآور در زندان به همراه برخی از فعالان دانشجویی دیگر در کنکور دانشگاه پیام نور شرکت کرد و دانشجوی رشته حقوق شد.[نیازمند منبع] او در سال ۱۳۸۵ از یک مرخصی کوتاه دوران زندان برای شرکت در امتحانات دانشگاهی‌اش استفاده کرد و در حالی که ۴ سال از دوران زندانش باقی‌مانده بود دیگر به زندان بازنگشت و از کشور خارج شد، ابتدا به دوبی و از آنجا به آمریکا رفت. در سندی از ویکی‌لیکس دربارهٔ نحوهٔ خروج فخرآور از ایران آمده‌است: او در ژوئن ۲۰۰۵ برای مرخصی از زندان خارج شد و با کمک دوستان و پرداخت رشوه به مأموران فرودگاه برای این‌که نامش در کامپیوتر ثبت نشود از ایران خارج شده و به دوبی آمده‌است.[۲۰] در بخشی دیگر از این اسناد جیسون دیویس سر کنسول سفارت آمریکا در دوبی چنین نوشته‌است: «فخرآور یک فعال سیاسی پرشور و از خودگذشته است که شخصیتی کاریزماتیک دارد. هدفش از رفتن به آمریکا اینست که با راه‌اندازی کمپین برای برنامه‌ها و اهدافش حمایت جلب کند. او ادعا می‌کند که هیچ علاقه‌ای به اینکه پناهنده شود ندارد و خودش را مبارز راه آزادی می‌داند که می‌خواهد به کشورش بازگردد».[۲۰][۲۱] بر اساس این سند فخرآور به کنسول آمریکا گفته «ایرانیان جنگجو نیستند، بلکه عموماً تنبل اند… و از این که خارجی‌ها مارا از دست خودمان نجات بدهند استقبال می‌کنند.» کنسول مشاهده کرد فخرآور از تحریم کامل ایران دفاع می‌کند.[۲۲]

در فوریهٔ ۲۰۰۵ هفته‌نامهٔ اشپیگل در مقاله‌ای با مقایسهٔ فخرآور و احمد چلبی نوشت: «چلبی‌های ایرانی، منبع اطلاعاتی هستند که صحت و سقم آن کاملاً مشخص نیست. مردانی مانند امیر عباس فخرآور جزو این گروه هستند.[۲۳] ریچارد پرل، مغز متفکر جنگ عراق و مهم‌ترین حامی چلبی، فخرآور را هم حمایت می‌کند. بلافاصله پس از آزادی و عزیمت فخرآور در آوریل ۲۰۰۶، این دو در یک هتل در دبی ملاقات کردند و این نومحافظ، فخرآور را به واشینگتن هدایت کرد».[۲۴] به نوشتهٔ اشپیگل «در واشینگتن شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه فخرآور یک خلافکار معمولی بوده که در زندان اوین تصادفاً در تماس با رهبران دانشجویی قرار گرفته‌است».[۲۴] فخرآور برای سخنرانی در مؤسسه امریکن انترپرایز، دربارهٔ ایران ویزای آمریکا دریافت کرد، و از آن زمان در آمریکا ماندگار شده‌است.[۲۵]

ولی نصر استاد سیاسی و یکی از کارشناسان برجستهٔ امور ایران، گفته‌های فخرآور را «دروغ محض» می‌خواند و می‌گوید هیچ‌کس او را نمی‌شناسد.[۲۳] در سال ۲۰۰۶ احمد باطبی و ناصر زرافشان هم ادعاهای فخرآور دربارهٔ پیشینه‌اش را رد کردند.[۲۶] زرافشان در نامه‌ای فخرآور را یک «سرمایهٔ اطلاعاتی شناخته شدهٔ ایرانی» دانست که فعالان دیگر سعی می‌کردند از او دوری کنند.[۲۶] نجمه بزرگمهر خبرنگار فایننشیال تایمز که وقایع سال ۷۸ را از نزدیک پیگیری می‌کرد هم می‌گوید محافل دانشجویی و روزنامه‌نگاری فخرآور را به عنوان رهبر دانشجویی نمی‌شناسند.[۲۷] باطبی دلیل دستگیری فخرآور در ایران را نه به خاطر فعالیت سیاسی او و به اتهاماتی به کلی متفاوت خوانده و با توجه به این که فخرآور با گذرنامه به نام خودش از فرودگاه مهرآباد از ایران خارج شده این که او متهمی با ارزش بوده را زیر سؤال برده‌است.[۲۸]

حضور در آمریکا[ویرایش]

فخرآور طی دوران حضور خود در آمریکا به فعالیت جهت لابی با مقامات آمریکایی و دیگر کشورها، با هدف تغییر رژیم در ایران و ایجاد کمپین تحریم نفت پرداخت.[۲۹][۳۰] او در ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۶ در صحن سنای آمریکا سخنرانی کرد و علیه سران جمهوری اسلامی شهادت داد.[۳۱][۳۲][۳۳]

او تحریم‌های سنگین نفت و گاز را مهم‌ترین راه تضمین برای جلوگیری از تبدیل ایران به یک قدرت هسته‌ای می‌داند.[۳۴][۳۵][۳۶]

فخرآور که خود به عنوان یک مسلمان وارد آمریکا شده، در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶ باراک اوباما رئیس‌جمهور سابق آمریکا را بابت راه دادن تعداد بیش از حد از مسلمانان به آمریکا مورد انتقاد قرار داد.[۳۷]

فخرآور به خاطر سیاست کاهش تحریم نفت و پرداخت ۱۵۰ میلیارد دلاری به حکومت جمهوری اسلامی منتقد دولت اوباما است.[۳۸][۳۹]

شلدون ادلسون میلیاردر آمریکایی حامی حزب جمهوریخواه در مورد فخرآور که گفته بود دوست دارد از او حمایت کند گفته «من فخرآور را دوست دارم زیرا او گفته اگر ما حمله کنیم مردم ایران به وجد خواهند آمد.»[۴۰]

آخرین کتاب فخرآور با نام رفیق آیت‌الله در سال ۱۳۹۴ خورشیدی توسط انتشارات «شرکت کتاب» در لس آنجلس آمریکا به چاپ رسیده‌است. فخرآور در این کتاب تلاش می‌کند با بررسی اسناد و شواهد و قرائن تاریخی نشان دهد که مسئول ترورها و انفجارهای سال ۶۰ علی خامنه‌ای، کشمیری و کلاهی هستند، در حالیکه روایت مرسوم و باور عموم، مجاهدین خلق را در این ترورها مسئول می‌شناسد.[۴۱] بلن فرناندز این کتاب را تلاشی موفقیت‌آمیز برای جلب توجه مقامات دولت ترامپ و رسانه‌های همفکر آن نظیر فاکس نیوز می‌داند.[۴۲]

افتخارات و جوایز بین‌المللی[ویرایش]

  • ۲۰۰۷ - جایزه روزنامه‌نگاری آنی تیلور[۵][۴۳]
  • عضویت افتخاری در انجمن جهانی قلم (بولتن رسمی انجمن جهانی قلم صفحهٔ ۶۴[۴۴]).
  • ۲۰۰۳ - عضویت افتخاری انجمن قلم کانادا[۵]
  • ۲۰۰۴ - عضویت افتخاری انجمن قلم انگلستان[۱۳]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ https://www.amazon.com/Comrade-Ayatollah-Islamic-Revolution-Khamenei/dp/1595845216
  2. ↑ https://vista.ir/book/326009
  3. ↑ «روزنامه وطن امروز». www.vatanemrooz.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۴.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ https://www.frontpagemag.com/fpm/62039/revolution-within-joseph-puder
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ https://www.iwp.edu/events/lecture-with-amir-fakhravar/
  6. ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iran/1522892/Ex-student-hailed-as-Irans-hope.html
  7. ↑ http://www.washingtontimes.com/news/2010/jan/01/iranian-opposition-grows-beneath-surface/?page=all
  8. ↑ https://iraniancongress.com/nic/fa/
  9. ↑ https://fas.org/sgp/crs/mideast/RL32048.pdf
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ "Lecture with Amir Fakhravar". The Institute of World Politics (به انگلیسی). 2010-09-23. Retrieved 2019-09-06.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
  11. ↑ https://www.newstatesman.com/node/159164
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ https://www.amnesty.org.uk/press-releases/iran-amir-abbas-fakhravar-freelance-journalist-and-prisoner-conscience
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ https://www.englishpen.org/campaigns/amir-abbas-fakhravar/
  14. ↑ https://2009-2017.state.gov/j/drl/rls/hrrpt/2004/41721.htm
  15. ↑ Still, the scraps of prison by Amir Abbas Fakhravar بایگانی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Archive.today, July 6, 2005.
  16. ↑ https://web.archive.org/web/20121001002205/http://www.pen.org/freedom/doiw_iran.htm
  17. ↑ "Media Matters", Radio Free Europe/Radio Liberty, vol. 2, no. 44, 15 November 2002, retrieved 25 April 2020
  18. ↑ Rozen, Laura (November–December 2006), "Introducing the talented Mr. Fakhravar: Has Washington Found its Iranian Chalabi?", Mother Jones, ISSN 0362-8841, OCLC 2379341
  19. ↑ "Amir Abbas FAKHRAVAR". English Pen. مارس 1, 2004. Archived from the original on August 27, 2019. Retrieved September 21, 2019.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ «IRANIAN STUDENT ACTIVIST VIEW OF IRAN AND US POLICY». ویکی‌لیکس. دریافت‌شده در ۱۹ شهریور ۱۳۹۸.
  21. ↑ «برای دستگیری من حکم تیر صادر شده‌است: امیرعباس فخرآور». www-radiofarda-com.cdn.ampproject.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۴.
  22. ↑ «Meet Amir Fakhravar, the 'snake oil salesman' pushing regime change in Iran». middleeasteye. ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۸.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ «مجاهدین خلق و چلبی‌های ایرانی». رادیو فردا. ۱۸ بهمن ۱۳۸۵. دریافت‌شده در ۱۹ شهریور ۱۳۹۸.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "Irak, zum Zweiten". اشپیگل (به آلمانی). ۵ فوریه ۲۰۰۷. Retrieved 10 September 2019.
  25. ↑ «Meet Amir Fakhravar, the 'snake oil salesman' pushing regime change in Iran». middleeasteye. ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۸.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ khalaji, mehdi (۹ ژوئیه ۲۰۰۷). "U.S. Support for the Iranian Opposition". The Washington Institute for Near East Policy (به انگلیسی). Retrieved 10 September 2019.
  27. ↑ ROZEN, LAURA (۱۳ نوامبر ۲۰۰۶). "Iran Hawks Reorganize". The American Prospect (به انگلیسی). Retrieved 10 September 2019.
  28. ↑ «Meet Amir Fakhravar, the 'snake oil salesman' pushing regime change in Iran». middleeasteye. ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۸.
  29. ↑ https://m.jpost.com/Breaking-News/Livni-to-meet-Iranian-opposition-activist
  30. ↑ https://m.jpost.com/Diplomacy-and-Politics/Help-Iranian-people-separate-from-fanatic-govt/amp
  31. ↑ https://www.govinfo.gov/content/pkg/CHRG-109shrg29513/html/CHRG-109shrg29513.htm
  32. ↑ https://www.hsgac.senate.gov/imo/media/doc/072006Fakhravar.pdf
  33. ↑ https://www.hsgac.senate.gov/subcommittees/federal-financial-management/hearings/irans-nuclear-impasse-next-steps
  34. ↑ https://foreignpolicy.com/2012/09/14/the-only-guarantee-of-a-nuclear-free-iran-a-free-democratic-iran/
  35. ↑ https://thf_media.s3.amazonaws.com/2012/pdf/bg2659.pdf
  36. ↑ https://foreignpolicy.com/2013/07/31/pressing-forward-with-tougher-iranian-oil-sanctions/
  37. ↑ «Meet Amir Fakhravar, the 'snake oil salesman' pushing regime change in Iran». middleeasteye. ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۸.
  38. ↑ https://www.realclearworld.com/articles/2015/03/31/rewarding_iran_with_a_bad_deal_111086.html
  39. ↑ https://www.breitbart.com/national-security/2015/04/06/exclusive-former-political-prisoner-says-obama-is-the-iranian-problem/amp/
  40. ↑ Nast, Condé (2008-06-22). "The Brass Ring". The New Yorker (به انگلیسی). Retrieved 2021-07-27.‏
  41. ↑ http://www.manoto.news/news/gwb1dm/news23019
  42. ↑ Fernández, Belén (20 July 2018), Meet Amir Fakhravar, the 'snake oil salesman' pushing regime change in Iran, Middle East Eye, archived from the original on 31 January 2020, retrieved 25 April 2020
  43. ↑ https://www.frontpagemag.com/fpm/78526/annie-taylor-awards-frontpagemagcom
  44. ↑ https://www.scribd.com/document/147546645/INTERNATIONAL-PEN-Writers-in-Prison-Committee

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=امیرعباس_فخرآور&oldid=36798663»