سلیمان در اسلام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیامبر
سلیمان
سُلَيْمَان‎
نام سلیمان در خوشنویسی اسلامی
نام بومیسُلَيْمَان‎
زادهٔاورشلیم، پادشاهی متحد اسرائیل
درگذشتاورشلیم، پادشاهی متحد اسرائیل
آرامگاهحرم شریف، اورشلیم
ملیتبنی‌اسرائیلی
عنوانپادشاه اسرائیل
والدین

سلیمان بن داوود (سلیمان پسر داوود) طبق قرآن، مَلِک (پادشاه) و نبی (پیامبر) بنی‌اسرائیل بود. عموماً، سنت اسلامی معتقد است که او سومین پادشاه یهودیان و فرمانروایی خردمند برای اسرائیل بود.[۱]

در اسلام، سلیمان یکی از پیامبران خدا در نظر گرفته می‌شود که عطایای الهی بسیاری به او داده شده‌است؛ از جمله قابلیت صحبت کردن با حیوان و جن. همچنین گفته می‌شود که او شیاطین و دیوها را به کمک حلقه‌ای که خداوند به او اعطا کرده، به تسخیر خود درآورده‌است.[۲]

مسلمانان همچنین عقیده دارند که وی در تمام زندگی خود یک موحد باایمان باقی ماند؛ عادلانه بر تمام قوم عبرانی فرمانروایی کرد؛ درجه‌ای از پادشاهی به وی اعطا شده بود که کسی چه پیش از او و چه پس از او نداشت و تمامی فرامین خود را بجا آورد و در آخر عمر وعده قرب به خداوند در جنه (بهشت) به وی داده شد. از زمان ظهور اسلام، مورخان عرب بسیاری سلیمان را یکی از بزرگترین فرمانروایان تاریخ دانسته‌اند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Glasse, Cyril (1988). Concise Encyclopedia of Islam. p. 374.
  2. Law and Tradition in Classical Islamic Thought: Studies in Honor of Professor Hossein Modarressi. (2013). Vereinigtes Königreich: Palgrave Macmillan. p. 249
  3. Walker, J. and Fenton, P. (2012). "Sulaymān b. Dāwūd". In P. Bearman; Th. Bianquis; C.E. Bosworth; E. van Donzel; W.P. Heinrichs (eds.). Encyclopaedia of Islam (2nd ed.). Brill. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_7158.{{cite encyclopedia}}: نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link)