پرش به محتوا

مارتین اسکورسیزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مارتین اسکورسیزی
اسکورسیزی در سال ۲۰۲۴
نام هنگام تولدمارتین چارلز اسکورسیزی[۱]
زادهٔ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲ ‏(۸۱ سال)
نیویورک سیتی، ایالات متحده
پیشه‌ها
  • کارگردان فیلم
  • تهیه‌کننده
  • نویسنده
  • بازیگر
سال‌های فعالیت۱۹۶۲–اکنون
همسران
شریک زندگیایلیانا داگلاس (۱۹۸۹–۱۹۹۷)
فرزندان۳
والدین

مارتین چارلز اسکورسیزی (انگلیسی: Martin Charles Scorsese؛ زادهٔ ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲) فیلم‌ساز آمریکایی است. آثار او مضامین گوناگونی مانند هویت ایتالیایی-آمریکایی، مفاهیم کاتولیکِ گناه و رستگاری،[۲] ایمان،[۳] شاه نر، هیچ‌انگاری،[۴] جنایت و فرقه‌گرایی را دربردارد. پنج فیلم او از سوی کتابخانه کنگره که از دید «فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی» قابل توجه‌است، در فهرست ملی ثبت فیلم ثبت شده‌است.[۵] اسکورسیزی در سال ۱۹۹۰ سازمان غیرانتفاعی بنیاد فیلم، در ۲۰۰۷ بنیاد جهانی سینما و در ۲۰۱۷ پروژه میراث فیلم آفریقا را تأسیس کرده‌است.[۶]

اسکورسیزی در دانشگاه نیویورک تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۴ لیسانس ادبیات انگلیسی خود را از آن‌جا دریافت کرد. او در سال ۱۹۶۸ مدرک کارشناسی ارشد هنرهای زیبا در فیلم را از دانشکده مدرسه هنر تیش دریافت کرد.[۷] نخستین فیلم بلند او، چه کسی در اتاقم را می‌زند (۱۹۶۷) از سوی راجر ایبرت، منتقد سینما، مورد تحسین قرار گرفت.[۸] او مستند وودستاک (۱۹۷۰) را به همراه دوستش ساخت که برندهٔ جایزهٔ اسکار شد.[۹] اسکورسیزی در سال ۱۹۷۱ به هالیوود نقل مکان کرد و در آن‌جا با تعدادی از کارگردانان جوان همکاری کرد.[۱۰] او سپس فیلم‌های باکسکار برتا (۱۹۷۲) و خیابان‌های پایین شهر (۱۹۷۳) را کارگردانی کرد.

اسکورسیزی در ۱۰ فیلم با رابرت دنیرو همکاری کرده‌است. فیلم‌های او با دنیرو عبارتند از تریلر روان‌شناختی راننده تاکسی (۱۹۷۶)، درام ورزشی زندگی‌نامه‌ای گاو خشمگین (۱۹۸۰)، کمدی سیاه سلطان کمدی (۱۹۸۲)، درام موزیکال نیویورک، نیویورک (۱۹۷۷)، تریلر روان‌شناختی تنگه وحشت (۱۹۹۱) و فیلم‌های جنایی خیابان‌های پایین شهر (۱۹۷۳)، رفقای خوب (۱۹۹۰)، کازینو (۱۹۹۵) مرد ایرلندی (۲۰۱۹) و قاتلان ماه گل (۲۰۲۳).[۱۱] همکاری‌های او با لئوناردو دی‌کاپریو نیز مورد توجه است؛ او شش فیلم دی‌کاپریو را کارگردانی کرده‌است: فیلم حماسی تاریخی دارودسته‌های نیویورکی (۲۰۰۲)، فیلم زندگی‌نامه‌ای هوانورد (۲۰۰۴)، تریلر جنایی جدامانده (۲۰۰۶)، تریلر روان‌شناختی جزیره شاتر (۲۰۱۰)، کمدی سیاه گرگ وال استریت (۲۰۱۳) و قاتلان ماه گل (۲۰۲۳). جدامانده برندهٔ جوایز اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلم شد. اسکورسیزی همچنین همکاری طولانی مدتی با تدوین‌گر فیلم تلما شونمیکر داشته‌است. از دیگر کارهای سینمایی اسکورسیزی می‌توان به کمدی سیاه پس از ساعات اداری (۱۹۸۵)، درام عاشقانه عصر معصومیت (۱۹۹۳)، درام ماجراجویی هوگو (۲۰۱۱) و حماسی مذهبی‌های آخرین وسوسه مسیح (۱۹۸۸)، کوندان (۱۹۹۷) و سکوت اشاره کرد.

در سال ۲۰۰۷، جایزه مرکز کندی از سوی مرکز هنرهای نمایشی جان اف کندی به‌دلیل نفوذش در فرهنگ آمریکایی به او اهدا و در سال ۲۰۰۳ ستاره‌ای با نام او در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود ثبت شد.[۱۲] او همچنین در سال ۲۰۱۲ جایزهٔ بفتا فلوشیپ را دریافت کرد.[۱۳] اسکورسیزی برای مشارکت خود در سینما جایزهٔ یک عمر دستاورد هنری بنیاد فیلم آمریکا را دریافت کرد و علاوه بر این برندهٔ جوایز نخل طلا، بهترین کارگردان جشنواره کن، شیر نقره‌ای، یک جایزهٔ گرمی، سه جایزهٔ امی ساعات پربیننده، سه جایزهٔ گلدن گلوب، سه جایزهٔ بفتا و دو جایزهٔ انجمن کارگردانان آمریکا شده‌است. اسکورسیزی همچنین برای کار در تلویزیون، از جمله کارگردانی قسمت‌هایی از امپراتوری بوردواک و واینل از شبکهٔ اچ‌بی‌او مشهور است. او طرفدار موسیقی راک است و چندین مستند در این زمینه از جمله وودستاک (۱۹۷۰)، آخرین والس (۱۹۷۸) و راهی به خانه نیست (۲۰۰۵) را تدوین و کارگردانی کرده‌است.

آغاز زندگی و تحصیلات

[ویرایش]

مارتین چارلز اسکورسیزی[۱۴] در ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲ در محلهٔ فلاشینگ در ناحیهٔ کویینز شهر نیویورک به دنیا آمد.[۱۵][۱۶] او در محله لیتل ایتالی، منهتن در ناحیه منهتن این شهر بزرگ شد.[۱۷] پدر و مادرش، کاترین اسکورسیزی (پیش از ازدواج با نام خانوادگی کاپا) و چارلز اسکورسزی، در منطقه گارمنت کار می‌کردند. چارلز اتوکش لباس و بازیگر بود؛ کاترین نیز خیاط و بازیگر بود.[۱۸] همهٔ چهار پدربزرگ و مادربزرگ اسکورسیزی از مهاجران ایتالیایی اهل سیسیل بودند که از طرف پدرش اهل پولیتزی جنروسا و از طرف مادرش اهل چیمیننا بودند.[۱۹][۲۰] نام خانوادگی لاتین اصلی این خانواده Scozzese در زبان ایتالیایی به معنای «اسکاتلندی» بود و بعداً به دلیل خطای رونویسی به Scorsese تغییر یافت.[۲۱][۲۲][۲۳]

اسکورسیزی در مکانی عمدتاً کاتولیک بزرگ شد.[۱۵] او در کودکی به آسم مبتلا بود و نمی‌توانست با بچه‌های دیگر ورزش یا در فعالیتی شرکت کند؛ بنابراین والدین و برادر بزرگترش اغلب او را به سینما می‌بردند. این مرحله از زندگی‌اش بود که به سینما علاقه نشان داد. او در نوجوانی در برانکس، اغلب فیلم داستان‌های هافمن (۱۹۵۱) ساختهٔ پاول و پرسبرگر را از فروشگاهی که یک نسخه از نوار فیلم داشت، اجاره می‌کرد. او یکی از تنها دو نفری بود که هر چند وقت یک بار آن را اجاره می‌کردند. دیگری، جورج ای. رومرو، نیز کارگردان سینما شد.[۲۴]

اسکورسیزی از سابو دستگیر و ویکتور ماتیور به‌عنوان بازیگران مورد علاقهٔ خود در دوران جوانی نام برده‌است. او همچنین از تأثیر فیلم‌های پاول و پرسبرگر در سال‌های ۱۹۴۷–۱۹۴۷ یعنی نرگس سیاه و کفش‌های قرمز که تکنیک‌های ابداعی آن‌ها بعداً بر فیلمسازی او تأثیر گذاشت، صحبت کرده‌است.[۲۵] اسکورسیزی می‌گوید که در نوجوانی شیفتهٔ حماسه‌های تاریخی بوده‌است و به نظر می‌رسد حداقل دو فیلم از این ژانر، سرزمین فراعنه و ال سید، دارای تأثیر ماندگاری بر کار سینمایی او بوده‌است. اسکورسیزی همچنین در این زمان سینمای نئورئالیستی را تحسین کرد و در مورد اینکه چگونه دزد دوچرخه، رم، شهر بی‌دفاع و به ویژه پاییزا منبع الهامی شدند و بر دیدگاه یا تصویر او از ریشه‌های سیسیلی‌اش (که تبارش از آن‌جا بود) تأثیر گذاشتند، توضیح داد. به گفتهٔ اسکورسیزی، قسمتی سیسیلی از پاییزا اثر روبرتو روسلینی که برای نخستین بار در تلویزیون با اقوامش که خود از مهاجران سیسیلی بودند دید، تأثیر قابل توجهی بر زندگی او داشت.[۲۶] او مدیونِ موج نوی فرانسه بودن را بیان کرد و گفت «موج نوی فرانسه بر همهٔ فیلم‌سازانی که از آن زمان کار کرده‌اند، چه این فیلم‌ها را دیده‌اند و چه ندیده‌اند، تأثیر گذاشته‌است».[۲۷] او می‌گوید کارهای ساتیاجیت رای،[۲۶] اینگمار برگمان،[۲۸][۲۹] آندری وایدا،[۳۰] میکل‌آنجلو آنتونیونی،[۳۱] فدریکو فلینی،[۳۲] ایشیرو هوندا و ایجی تسوبورایا[۳۳] تأثیر قابل توجهی بر حرفه‌اش گذاشته‌است. اگرچه اسکورسیزی عادتی به مطالعه در خانه نداشت، در اواخر دههٔ ۱۹۵۰، او به ادبیات گراید و اساساً به جان کلام (۱۹۴۸) اثر گراهام گرین، چهره مرد هنرمند در جوانی (۱۹۱۶) اثر جیمز جویس و یادداشت‌های زیرزمینی اثر فیودور داستایفسکی اشاره کرد.[۳۴]

اسکورسیزی در دبیرستان پسرانهٔ کاردینال هیز در برانکس شرکت کرد و در سال ۱۹۶۰ فارغ‌تحصیل شد.[۳۵] او در ابتدا تمایل داشت که کشیش شود و در حوزه علمیه مقدماتی تحصیل کرد، اما پس از سال نخست مردود شد.[۳۶] این امر جای خود را به سینما داد و بنابراین اسکورسیزی در کالج واشینگتن اسکوئر دانشگاه نیویورک ثبت نام کرد و آن‌جا در سال ۱۹۶۴ مدرک لیسانس زبان انگلیسی گرفت.[۳۵][۳۷] او مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال ۱۹۶۸ از دانشکدهٔ آموزش دانشگاه نیویورک دریافت کرد.[۳۸][۳۹]

زندگی شخصی

[ویرایش]

اسکورسیزی در سال ۱۹۶۵ با همسر نخستش لارین ماری برنان ازدواج کرد که تا ۱۹۷۱ ادامه داشت. آن‌ها دختری به‌نام کاترین دارند که نامش برگرفته از نام مادر اسکورسیزی است.[۴۰]

اسکورسیزی در سال ۱۹۷۶ با نویسنده جولیا کامرون ازدواج کرد. آن‌ها دختر بازیگری به‌نام دومینیکا کامرون-اسکورسیزی دارند که در فیلم عصر معصومیت (۱۹۹۳) حضور داشت.[۴۱] یک سال پس از ازدواج، این زوج طلاق غیرتوافقی داشتند که اساس نخستین فیلم کامرون، اثری کمدی سیاه با نام خواست خدا (God's Will) شد.[۴۲] دخترشان در این فیلم نیز بازی کرد.[۴۳][۴۴] دخترشان به بازیگری، نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی ادامه داد.[۴۵]

پیش از پایان سال ۱۹۷۹، اسکورسیزی با بازیگر ایزابلا روسلینی ازدواج کرد و چهار سال در کنار هم ماندند و در سال ۱۹۸۳ طلاق گرفتند.[۴۶] او در سال ۱۹۸۵ با تهیه‌کننده باربارا دی فینا ازدواج کرد و در سال ۱۹۹۱ طلاق گرفتند. از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۷، اسکورسیزی رابطه عاشقانه‌ای با بازیگر ایلیانا داگلاس داشت.[۴۷]

در سال ۱۹۹۹، اسکورسیزی با همسر کنونی خود، هلن شرمرهرن موریس ازدواج کرد. آنها یک دختر، بازیگر و فیلم‌ساز به‌نام فرانچسکا دارند که در فیلم‌های پدرش رفتگان، هوگو و هوانورد ظاهر شد و در مینی‌سریال همینیم که هستیم (۲۰۲۰) نقشی کلیدی داشت.[۴۸][۴۹]

اسکورسیزی خود را کاتولیک ترک دین کرده می‌داند.[۵۰] در سال ۲۰۱۶، اسکورسیزی دوباره خود را کاتولیک معرفی کرد و گفت «پس از سال‌ها فکر کردن به چیزهای دیگر، و هر از گاهی تحقیق، به‌عنوان کاتولیک راحت‌تر هستم. من به اصول کاتولیک اعتقاد دارم.»[۳۶]

فیلم‌شناسی

[ویرایش]
فیلم‌های کارگردانی‌شده
سال عنوان توزیع‌کننده
۱۹۶۷ چه کسی در اتاقم را می‌زند همکاران جوزف برنر
۱۹۷۲ باکس‌کار برتا آمریکن اینترنشنال پیکچرز
۱۹۷۳ خیابان‌های پایین شهر برادران وارنر
۱۹۷۴ آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند
۱۹۷۶ راننده تاکسی کلمبیا پیکچرز
۱۹۷۷ نیویورک، نیویورک یونایتد آرتیستس
۱۹۸۰ گاو خشمگین
۱۹۸۲ سلطان کمدی استودیو قرن بیستم
۱۹۸۵ پس از ساعات اداری برادران وارنر
۱۹۸۶ رنگ پول والت دیزنی پیکچرز
۱۹۸۸ آخرین وسوسه مسیح یونیورسال پیکچرز
۱۹۹۰ رفقای خوب برادران وارنر
۱۹۹۱ تنگه وحشت یونیورسال پیکچرز
۱۹۹۳ عصر معصومیت کلمبیا پیکچرز
۱۹۹۵ کازینو یونیورسال پیکچرز
۱۹۹۷ کوندان بونا ویستا دیستربیوشن
۱۹۹۹ احیای مردگان پارامونت پیکچرز / بونا ویستا دیستربیوشن
۲۰۰۲ دارودسته‌های نیویورکی بونا ویستا دیستربیوشن / میرامکس
۲۰۰۴ هوانورد برادران وارنر پیکچرز / میرامکس
۲۰۰۶ جدامانده برادران وارنر پیکچرز
۲۰۱۰ جزیره شاتر پارامونت پیکچرز
۲۰۱۱ هوگو
۲۰۱۳ گرگ وال استریت
۲۰۱۶ سکوت
۲۰۱۹ مرد ایرلندی نتفلیکس
۲۰۲۳ قاتلان ماه گل پارامونت پیکچرز / اپل تی‌وی پلاس

بازیگران اسکورسیزی

[ویرایش]

اسکورسیزی معمولاً از بازیگرانی که قبلاً در فیلم‌هایش شرکت کرده‌اند استفاده می‌کند. به همین صورت ۹ فیلم با حضور رابرت دنیرو ساخته‌است. بعد از شروع قرن بیست و یکم اسکورسیزی از بازیگر جوان‌تری، لئوناردو دی‌کاپریو، در فیلم‌هایش استفاده کرد؛ که حاصل این همکاری ۵ فیلم تا به امروز است. این همکاری به عنوان یکی از بهترین و شورانگیزترین همکاری‌های سینمای معاصر به‌شمار می‌آید.

بازیگر چه کسی در می‌زند؟ (۱۹۶۸) باکس‌کار برتا (۱۹۷۲) خیابان‌های پایین شهر (۱۹۷۳) آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند (۱۹۷۴) راننده تاکسی (۱۹۷۶) نیویورک، نیویورک (۱۹۷۷) گاو خشمگین (۱۹۸۰) سلطان کمدی (۱۹۸۳) پس از ساعات اداری (۱۹۸۵) رنگ پول (۱۹۸۶) آخرین وسوسه مسیح (۱۹۸۸) رفقای خوب (۱۹۹۰) تنگه وحشت (۱۹۹۱) عصر معصومیت (۱۹۹۳) کازینو (۱۹۹۵) احیای مردگان (۱۹۹۹) دار و دسته‌های نیویورکی (۲۰۰۲) هوانورد (۲۰۰۴) جدامانده (۲۰۰۶) جزیره شاتر (۲۰۱۰) هوگو (۲۰۱۱) گرگ وال استریت (۲۰۱۳) مرد ایرلندی (۲۰۱۹)
دیان ابوت X markN X markN X markN
فرانک آدونیس X markN X markN X markN
ویکتور آرگو X markN X markN X markN X markN X markN
الک بالدوین X markN X markN
پیتر برلینگ X markN X markN
ورنا بلوم X markN X markN
دیوید کارادین X markN X markN
ویلم دفو X markN X markN
دانیل دی-لوئیس X markN X markN
رابرت دنیرو X markN X markN X markN X markN X markN X markN X markN X markN X markN
لئوناردو دی‌کاپریو X markN X markN X markN X markN X markN
ایلیانا داگلاس X markN X markN X markN
جودی فاستر X markN X markN
پالول هرمن X markN X markN X markN X markN
ادوارد هرمن X markN X markN
باربارا هرشی X markN X markN
مری بت هرت X markN X markN
هاروی کایتل X markN X markN X markN X markN X markN X markN
بن کینگزلی X markN X markN
جود لا X markN X markN
جی. سی. مک‌کنزی X markN X markN X markN
جرج ممولی X markN X markN
دیک میلر X markN X markN
ماری موستون X markN X markN X markN X markN X markN
امیلی مورتیمر X markN X markN
هری نورث‌آپ X markN X markN X markN X markN X markN X markN
جو پشی X markN X markN X markN X markN
بری پریموس X markN X markN
جان سی ریلی X markN X markN
کاترین اسکورسیزی

(مادر)

X markN X markN X markN X markN X markN X markN X markN
چارلز اسکورسیزی

(پدر)

X markN X markN X markN X markN X markN X markN X markN
فرانک سیورو X markN X markN X markN
جان تورتورو X markN X markN
فرانک وینسنت X markN X markN X markN
آل پاچینو X markN
ری وینستون X markN X markN

جوایز

[ویرایش]
ستاره مارتین اسکورسیزی در بلوار هالیوود
در شصت و پنجمین مراسم سالانه جایزه پیبادی

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "#83 Royal Descents, Notable Kin, and Printed Sources: A Third Set of Ten Hollywood Figures (or Groups Thereof), with a Coda on Two Directors". May 24, 2011. Archived from the original on May 24, 2011.
  2. ↑ "Quick Loans For Bad Credit - Cash Advances Online". Adherents.com (به انگلیسی). 2020-03-20. Archived from the original on 13 September 2021. Retrieved 2021-09-14.
  3. ↑ Ebiri, Bilge (December 30, 2016). "Holy Men, Holy Losers: Scorsese, Silence and the Mystery of Faith". The Village Voice. Archived from the original on January 7, 2017. Retrieved February 14, 2017.
  4. ↑ Barnett, Christopher B.; Elliston, Clark J. (2019-09-16). Scorsese and Religion (به انگلیسی). Brill Publishers. ISBN 978-90-04-41140-1. Archived from the original on January 26, 2021. Retrieved November 16, 2020.
  5. ↑ "Kennedy Center honors five, including Scorsese". Reutgers. September 11, 2007. Archived from the original on December 27, 2020. Retrieved April 14, 2020.
  6. ↑ "Martin Scorsese and the African Film Heritage Project Are Bringing Four Vital Films Home". IndieWire. February 23, 2019. Archived from the original on January 18, 2020. Retrieved April 7, 2020.
  7. ↑ "42nd Jefferson Lecture with Martin Scorsese". nyu.edu.com. Archived from the original on May 26, 2020. Retrieved May 9, 2020.
  8. ↑ "Who's That Knocking at My Door – Review". Roger Ebert.com. Archived from the original on December 27, 2020. Retrieved May 9, 2020.
  9. ↑ Donato, Raffaele. "Docufictions: An Interview with Martin Scorsese on Documentary Film" (PDF).
  10. ↑ "Martin Scorsese – Jefferson Lecture". National Endowment for the Humanities. Archived from the original on February 27, 2020. Retrieved May 9, 2020.
  11. ↑ "Yahoo! Movies". Movies.yahoo.com. Archived from the original on August 31, 2006. Retrieved March 3, 2010.
  12. ↑ "Martin Scorsese". walkoffame.com. October 25, 2019. Archived from the original on December 14, 2019. Retrieved April 15, 2020.
  13. ↑ "Martin Scorsese to receive Bafta fellowship award". The Guardian. January 4, 2012. Archived from the original on May 23, 2017. Retrieved April 15, 2020.
  14. ↑ "#83 Royal Descents, Notable Kin, and Printed Sources: A Third Set of Ten Hollywood Figures (or Groups Thereof), with a Coda on Two Directors". May 24, 2011. Archived from the original on May 24, 2011.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Jason Ankeny (2012). "Martin Scorsese". Movies & TV Dept. The New York Times. Archived from the original on February 10, 2012. Retrieved January 5, 2012.
  16. ↑ "Martin Scorsese: Telling Stories through Film" The Washington Times, November 30, 2007
  17. ↑ "Martin Scorsese Biography". National Endowment for the Humanities. Archived from the original on February 26, 2014. Retrieved January 24, 2014.
  18. ↑ "Martin Scorsese Biography (1942–2011)". Filmreference.com. Archived from the original on January 13, 2010. Retrieved March 3, 2010.
  19. ↑ Casillo, Robert (2006). "The Immigrant Generations: Italianamerican". Gangster Priest – The Italian American cinema of Martin Scorsese. Canada: University of Toronto Press. p. 3. ISBN 978-0-8020-9113-0. Archived from the original on December 27, 2020. Retrieved October 3, 2020.
  20. ↑ Dubois, Régis (2019). "Résurrection". Martin Scorsese, l'infiltré (به فرانسوی). France: Nouveau Monde Editions. ISBN 9782369427780. Archived from the original on December 27, 2020. Retrieved October 3, 2020.
  21. ↑ "Martin Scorsese è ora cittadino italiano". Sky TG24. September 26, 2018. Archived from the original on June 22, 2019. Retrieved April 18, 2020.
  22. ↑ "Martin Scorsese è cittadino italiano: trascritto atto di nascita a Polizzi". PalermoToday. Archived from the original on August 3, 2020. Retrieved April 18, 2020.
  23. ↑ "Una lunga ricerca per avere la cittadinanza: ma adesso Martin Scorsese è italiano". La Repubblica. September 26, 2018. Archived from the original on December 27, 2020. Retrieved April 18, 2020.
  24. ↑ "Romero – master of the macabre". Eye for Film. Archived from the original on July 23, 2015. Retrieved July 23, 2015.
  25. ↑ "Black Narcissus (The Criterion Collection) (2001) DVD commentary". Criterion. January 30, 2001. Archived from the original on November 4, 2013. Retrieved October 27, 2013.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Chris Ingui. "Martin Scorsese hits DC, hangs with the Hachet". Hatchet. Archived from the original on August 26, 2009. Retrieved June 6, 2009.
  27. ↑ "New Wave Film Guide: Nouvelle Vague & International New Wave Cinema – Where to Start". Newwavefilm.com. Archived from the original on January 13, 2012. Retrieved January 5, 2012.
  28. ↑ Jay Antani (2004). "Raging Bull: A film review". Filmcritic.com. Archived from the original on December 8, 2007. Retrieved May 4, 2009.
  29. ↑ Ingmar Bergman Foundation. "Ingmar Bergman". 193.10.144.136. Archived from the original on April 26, 2012. Retrieved January 5, 2012.
  30. ↑ "Martin Scorsese's Top 10". مجموعه کرایتریون. January 29, 2014. Archived from the original on November 4, 2023. Retrieved February 19, 2024.
  31. ↑ Andre Soares (March 19, 2009). "Martin Scorsese on Michelangelo Antonioni". Altfg.com. Archived from the original on July 8, 2012. Retrieved January 5, 2012.
  32. ↑ Martin Scorsese praises Federico Fellini and 'La Dolce Vita' در یوتیوب
  33. ↑ Ragone, August (May 6, 2014). Eiji Tsuburaya: Master of Monsters (paperback ed.). Chronicle Books. pp. 180. ISBN 978-1-4521-3539-7.
  34. ↑ Schickel, Richard (2011). Conversations with Scorsese. Knopf Doubleday Publishing Group. pp. 114–115. ISBN 0-307-59546-3.
  35. ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ "Scorsese, Martin". encyclopedia.com. Archived from the original on January 8, 2020. Retrieved January 9, 2020.
  36. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Cindy Wooden (December 10, 2016). "Filmmaker Martin Scorsese talks about his faith, upcoming movie 'Silence'". National Catholic Reporter. Archived from the original on October 16, 2017. Retrieved October 21, 2023.
  37. ↑ Raymond, Marc (May 2002). "Martin Scorsese". sensesofcinema.com. Senses of Cinema. Archived from the original on December 25, 2010.
  38. ↑ "NYU Tisch School of the Arts Receives Major Gift to Establish the Martin Scorsese Institute of Global Cinematic Arts". NYU Tisch. Archived from the original on February 5, 2022. Retrieved February 11, 2022.
  39. ↑ "Martin Scorsese". tisch.nyu.edu. Archived from the original on December 27, 2020. Retrieved January 9, 2020.
  40. ↑ "Martin Scorsese's Life in Photos". November 17, 2022. Archived from the original on June 18, 2023. Retrieved June 18, 2023.
  41. ↑ "He lowkey slayed. #fyp #martinscorsese #dadsoftiktok #dadguesses". Francesca Scorsese is giving her father, Martin Scorsese, slang words to guess on TikTok. Published October 5, 2023. Archived from the original on October 6, 2023. Retrieved October 6, 2023.
  42. ↑ Clarke Fountain (2014). "God's Will (1989)". Movies & TV Dept. The New York Times. Archived from the original on April 23, 2014. Retrieved April 18, 2014.
  43. ↑ Keyser, Les (1998). Twayne's Filmmakers Series: Martin Scorsese. Twayne Publishers: New York. p. 188. ISBN 978-0-8057-9321-5. Retrieved February 27, 2016.
  44. ↑ Piccalo, Gina (June 23, 2006). "Agonizing success of 'Artist's Way'". Los Angeles Times. Archived from the original on June 8, 2016. Retrieved June 1, 2016.
  45. ↑ Malkin, Marc (April 16, 2007). "Scorsese's Family Business". E!. Archived from the original on April 20, 2014. Retrieved April 18, 2014.
  46. ↑ Halpern, Dan (April 30, 2006). "Interview: Isabella Rossellini – Daddy's girl". The Guardian. Archived from the original on April 18, 2014. Retrieved April 18, 2014.
  47. ↑ Jewel, Dan (March 1, 1999). "Note Worthy". People. Archived from the original on October 25, 2018. Retrieved October 25, 2018.
  48. ↑ Miller, Julie (January 8, 2014). "Read Martin Scorsese's Open Letter to His 14-Year-Old Daughter". Vanity Fair (به انگلیسی). Archived from the original on November 12, 2020. Retrieved April 28, 2021.
  49. ↑ Gonzales, Erica (October 30, 2020). "Francesca Scorsese Is Ready to Make a Name for Herself". Harper's BAZAAR (به انگلیسی). Archived from the original on April 28, 2021. Retrieved April 28, 2021.
  50. ↑ After Image: The Incredible Catholic Imagination of Six Catholic American Filmmakers, Robert A. Blake, Loyola Press, 2000, p. 25

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مارتین_اسکورسیزی&oldid=40381134»