سیلوستر استالونه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیلوستر استالونه
استالونه در ۲۰۱۹
زادهٔ۶ ژوئیهٔ ۱۹۴۶ ‏(۷۷ سال)
نیویورک، ایالات متحده
پیشه
سال‌های فعالیت۱۹۶۸–اکنون
همسر(ها)
فرزندان۵، شامل سیج استالونه و سیستین استالونه
خویشاوندان
وبگاه
امضاء

سیلوستر گاردنزیو استالونه (تلفظ: ‎/stəˈln/‎؛ زاده ۶ ژوئیه ۱۹۴۶) بازیگر و فیلم‌ساز آمریکایی است. او جوایز متعددی از جمله یک جایزه گلدن گلوب و همچنین نامزدی سه جایزه اسکار و دو جایزه بفتا را دریافت کرده‌است. استالونه یکی از تنها دو بازیگر تاریخ سینما (در کنار هریسون فورد) است که در شش دهه متوالی در یک فیلم شماره یک باکس آفیس بازی کرده‌است.[۱][۲]

استالونه پس از نقل مکان به نیویورک در سال ۱۹۶۹، چندین سال به عنوان بازیگر تلاش کرد و به تدریج در فیلم‌هایی مانند ارباب فلتبوش (۱۹۷۴) بازی کرد. او از سال ۱۹۷۶ با بازی نمادین خود در نقش راکی بالبوآ در اولین فیلم از فرنچایز موفق شد. راکی که نویسندگی آن را نیز بر عهده داشته‌است، به بزرگ‌ترین موفقیت انتقادی و تجاری خود دست یافت.[۳] در سال ۱۹۷۷، او سومین بازیگر تاریخ شد که برای یک فیلم، نامزد دو جایزه اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی و بهترین بازیگر مرد شده‌است. او نقش سربازی به‌نام جان رمبو را در فیلم نخستین خون (۱۹۸۲) به تصویر کشید، نقشی که در چهار فیلم بعدی در مجموعه رمبو (۲۰۱۹–۱۹۸۲) تکرار کرد. استالونه از اواسط دهه ۱۹۸۰ تا اواخر دهه ۱۹۹۰ با بازی در فیلم‌های اکشن از جمله کبرا (۱۹۸۶)، تانگو و کش (۱۹۸۹)، صخره‌نورد (۱۹۹۳)، مرد خرابکار (۱۹۹۳) و متخصص (۱۹۹۴) به یکی از پردرآمدترین بازیگران هالیوود تبدیل شد.

استالونه به بازی در نقش‌های شناخته‌شده‌اش در راکی بالبوآ (۲۰۰۶) و رمبو (۲۰۰۸) ادامه داد تا اینکه با راه‌اندازی فرانچایز بی‌مصرف‌ها (۲۰۱۰–اکنون) در نقش مزدوری با نام بارنی راس ظاهر شد. در سال ۲۰۱۳، او در فیلم نقشه فرار و متعاقباً در دنباله‌های آن بازی کرد. در سال ۲۰۱۵، او با فیلم کرید به مجموعه راکی ادامه داد، که در آن راکی بازنشسته، آدونیس کرید، پسر رقیب سابقش آپولو کرید را راهنمایی می‌کند. این فیلم تحسین گسترده‌ای را برای استالونه به همراه داشت و اولین جایزه گلدن گلوب و همچنین سومین نامزدی جایزه اسکار پس از ۴۰ سال و برای همان نقش را برای او به ارمغان آورد. بازی در مجموعه تلویزیونی پادشاه تالسا (۲۰۲۲) از آخرین نقش‌آفرینی‌های او محسوب می‌شود.

اوایل زندگی[ویرایش]

سیلوستر گاردنزیو استالونه در شهر نیویورک به دنیا آمد. وی فرزند ارشد خانواده‌ای است که پدرش «فرانک استالونه» و مادرش «جکی لابوفیش» بود. پدرش آرایشگر و مادرش رقاص و منجم بود. پدر سیلوستر زاده ایتالیا بود و در دهه ۱۹۳۰ به آمریکا مهاجرت کرد اما مادرش از نسب اوکراینی - فرانسوی است. برادر کوچک سیلوستر، فرانک استالونه، بازیگر و موسیقی‌دان است.

مادرش در زمان حاملگی بر اثر کار زیاد از مشکلاتی رنج می‌برد، در هنگام زایمانش پزشک مجبور به استفاده از فورسپس شد و به دلیل یک اشتباه، سیلوستر دچار مشکل عصبی و نوعی معلولیت در صورتش شد. قسمت پایین سمت چپ صورت، شامل قسمتی از لب، زبان و چانهٔ او فلج است. در اثر این اتفاق بود که صورت سیلوستر حالت غم‌آلود به خود گرفته و نوع حرف زدنش نیز کمی نامفهوم است. وی مسیحی کاتولیک است.

در اوایل ۱۹۵۰ پدر خانواده تصمیم می‌گیرد برای ادامه زندگی به واشینگتن برود تا در آن جا یک آرایشگاه و همسرش یک باشگاه ورزشی تأسیس کند. این زوج زمانی که سیلوستر ۹ ساله بود از هم جدا شدند و سیلوستر در ادامه به همراه پدرش زندگی کرد. سیلوستر سابقه تحصیل در یک آکادمی نظامی دانشگاه میامی را دارد.

حرفه[ویرایش]

اولین کار سینمایی او بازی در فیلم مهمانی در خانه کیتی نام داشت. سال‌ها بعد، زمانی که استالونه به شهرت رسید، سازندگان این فیلم آن را با نام جدید مرد ایتالیایی، اشاره به نام مستعار کاراکتر راکی بالبوآ در فیلم راکی روانهٔ بازار کردند.

نقش‌های اولیهٔ استالونه بسیار کوتاه و کم‌اهمیت بودند که از آن‌ها می‌توان به فیلم موزها ساخته وودی آلن اشاره کرد که استالون در یک پلان در نقش یک جیب‌بُر ظاهر شده‌است.

راکی[ویرایش]

استالونه پس از بازی در چند فیلم ضعیف دیگر، شبی با دیدن مسابقه بوکس محمد علی کلی به فکر نوشتن فیلم‌نامه راکی افتاد. همان شب شروع به نوشتن فیلم‌نامه راکی کرد و آن را سه روزه به پایان رساند. استالونه تلاش بسیاری کرد تا فیلم‌نامه راکی را بفروشد ولی برای فروش آن شرطی هم داشت؛ شرط استالونه این بود که خودش نقش اصلی را بازی کند، ولی جان آویلدسن (کارگردان) و تهیه‌کننده مایل بودند برای بازیگر نقش راکی از یک هنرپیشه مطرح استفاده کنند. کاندیدای این نقش برت رینولد و جیمز کان بودند اما استالونه سرانجام موفق شد آن‌ها را متقاعد کند و خودش نقش راکی بالبوآ را بازی کند.

سرمایه فیلم یک میلیون دلار بود، ولی فروش خیره‌کنندهٔ ۲۱۳ میلیون دلاری آن، استالونه را یک‌شبه به شهرت رساند. راکی نه تنها از لحاظ بازرگانی بلکه از لحاظ هنری یک پیروزی بی‌نظیر بود. این فیلم در سال ۱۹۷۷ جایزه اسکار بهترین فیلم را کسب کرد.[۴] صحنه‌ای از مجموعه فیلم‌های راکی که او از پله‌های موزه هنر فیلادلفیا بالا می‌رود و نهایتاً با غرور و افتخار در مقابل چشم‌انداز شهر به شادی می‌پردازد، به یک نماد فرهنگی تبدیل شده‌است. همچنین مجسمه‌ای از وی در نقش راکی بالبوا به مدت بیش از بیست‌سال در انتهای پلکان این موزه نصب شده‌بود. فیلم راکی، علاوه بر دیگر پیروزی‌هایش، توانست در فهرست ملی ثبت فیلم و موزهٔ اسمیتسونین نیز به ثبت برسد.

نامزدی جایزه اسکار[ویرایش]

استالونه در جوایز اسکار ۱۹۷۸

بعد از اکران فیلم راکی، راجر ایبرت منتقد سرشناس سینمای جهان، استالونه را مارلون براندوی جدید سینما خواند.[۵] استالونه برای این فیلم نامزد جایزه اسکار شد. قسمت‌های دوم، سوم و چهارم و ششم راکی را خود استالونه کارگردانی کرد.

موفقیت این سری (از لحاظ فروش) قسمت چهارم بود که به فروش فوق‌العاده ۳۰۰ میلیون دلار دست یافت. اما قسمت پنجم را که جان آویلدسون (کارگردان قسمت نخست) کارگردانی کرد، در گیشه شکست سختی خورد.

در سال ۲۰۰۶ استالونه قسمت ششم راکی را تحت عنوان راکی بالبوآ کارگردانی کرد که مورد توجه منتقدان قرار گرفت.

در میان بهترین قهرمانان فیلم‌های هالیوود نام استالونه در نقش راکی بالبوآ پس از گریگوری پک در نقش آتیسوس فینچ، هریسون فورد در نقش ایندیانا جونز، شان کانری در نقش جیمز باند، همفری بوگارت در نقش ریک بلین، گری کوپر در نقش ویل کین و جودی فاستر، در نقش کلاریس استارلینگ، در مقام هفتم قرار دارد.

نامزدی جایزه تمشک طلایی[ویرایش]

سیلوستر استالونه تاکنون ۱۴ بار نامزد دریافت جایزه تمشک طلایی شده‌است و ۴ بار این جایزه به او تعلق گرفته‌است. او در هر دو زمینه تعداد نامزدی و تعداد دریافت جوایز پیشتاز است. گفتنی است که جایزه تمشک طلایی هر سال، درست شب قبل از برگزاری مراسم اسکار، به بدترین‌های سینما تعلق می‌گیرد. این جایزه از یک تمشک پلاستیکی بر روی یک پایه پلاستیکی تشکیل شده که اسپری طلایی رنگ بر روی آن زده شده‌است.[۶]

رمبو[ویرایش]

او در سال ۱۹۸۰ در فیلم اولین خون نقش جان رمبو را که یک سرباز جنگ ویتنام بود بازی کرد. نقشی که قرار بود در ابتدا استیو مک کوئین آن را بازی کند که با مرگ مک کوئین، این نقش به استالونه رسید. این فیلم و دنباله‌هایش (به خصوص قسمت دوم) نیز به موفقیت دست یافتند. رمبو: اولین خون قسمت دوم ۳۰۰ میلیون دلار و رمبو ۳، ۱۹۰ میلیون دلار در جهان به فروش رفتند. استالونه در سال ۲۰۰۸ قسمت چهارم این سری را تحت عنوان جان رمبو کارگردانی کرد. آخرین فیلم از این سری تحت عنوان رمبو: آخرین خون که قسمت پنجم این سری محسوب می‌شود در سال ۲۰۱۹ ساخته شد.

کارگردانی[ویرایش]

استالونه کارگردانی را با فیلم کوچه بهشت محصول سال ۱۹۷۸ میلادی آغاز کرد، در حالی که فیلم‌نامه‌نویس و هنرپیشه آن فیلم نیز بود. پس از آن فیلم‌های زنده ماندن (دنباله‌ای بر فیلم تب شنبه شبراکی ۲، راکی ۳، راکی ۴، راکی بالبوآ (راکی ۶)، جان رمبو (رمبو ۴) و بی‌مصرف‌هارا کارگردانی کرد.

رد پیشنهادها[ویرایش]

استالونه پیشنهاد بازی در فیلم جان‌سخت را رد کرده‌است.[۷] همچنین استالونه برای بازی در فیلم نابودگر درنظرگرفته شده بود که این پیشنهاد را رد کرد.

زندگی شخصی[ویرایش]

استالونه سه بار ازدواج کرده‌است. همسر اولش ساشاچاک (از ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۵) که یک عکاس بود و در نگارش فیلمنامه راکی، کمک‌های شایانی به استالونه کرد، ساشا پس از قبول شدن در تست بازیگری در نقش اول فیلم play it as it lays با مخالفت استالونه رو به رو شد. استالونه به او اجازه خروج از نیویورک را نداد! و بهانه‌اش هم این بود که برای تایپ فیلمنامه‌هایش به او نیاز دارد. حاصل این ازدواج، دو فرزند بود به نام‌های سیج و سرجو است که سیج از دنیا رفته‌است.

استالونه، بریگیته نیلسن، رونالد ریگان و همسرش در سال ۱۹۸۵

همسر دوم استالونه بریگیته نیلسن (از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷) نام داشت و او هم بازیگر بود. این ازدواج فقط دو سال به طول انجامید ولی به شدت مورد نظر رسانه‌ها قرار گرفت. استالونه با همسر دومش در دو در فیلم راکی ۴ و کبریٰ هم‌بازی بودند.

همسر سوم استالونه جنیفر فلاوین (از ۱۹۹۷ تا کنون) نام دارد که یک مدل است. جنیفر فلاوین در چهارده اگوست سال ۱۹۶۸ در شیکاگ به دنیا آمده و مدرک دانشگاهی وی در رشته اقیانوس‌شناسی می‌باشد. استالونه و فلاوین در کاخ بلنهایم واقع در آکسفورد شایر انگلستان ازدواج نمودند. حاصل این ازدواج سه فرزند دختر به نام‌های سوفیا، سیستن و اسکارلتز است.

خواهر ناتنی سیلوستر در سن ۴۸ سالگی بر اثر سرطان ریه از دنیا رفت. مرگ خواهرش ۶ هفته بعد از مرگ پسرش، سیج اتفاق افتاد. خواهرش پس از تصمیم به ترک بیمارستان، در خانه مادری از دنیا رفت.

سیلوستر استالونه مدتی به دلیل مشغله کاری در بازیگری به کلیسا نمی‌رفت. اما زمانی که دخترش به شکل بیمار به دنیا آمد، به یاد ایمانش در دوران کودکی افتاد و اکنون وی یک مسیحی بسیار فعال کاتولیک است.

طی چند سال اخیر، سیلوستر برای پوشاندن زخم‌های روی بدنش که از فیلم‌برداری فیلم‌های پیشینش روی بدنش باقی مانده، شروع به انجام تعدادی خالکوبی کرده که اولین خالکوبی خود را به‌خاطر ۳ دخترش، تصویر ۳ رز را روی بدنش کشید. وی در فیلم بی‌مصرف‌ها برای اولین بار خالکوبی‌های خود را نمایان کرد. سیلوستر همچنین یک ورزشکار بوکس و بدنساز است.

مصدومیت[ویرایش]

وی به‌دلیل فعالیت‌های بدنی در فیلم‌ها و اصرار سیلوستر به انجام همهٔ بدل‌کاری نقش‌ها توسط خودش چندین آسیب‌دیدگی مختلف در بدنش دارد. به‌عنوان نمونه، در فیلم راکی ۴، سیلوستر به دولف لاندگرن می‌گوید که با تمام زورت به سینه‌ام مشت بزن، و بعد وقتی چشمانش را باز می‌کند در بیمارستان بستری شده‌است.[۸] همچنین سرِ صحنهٔ مبارزه با استیو آستین در فیلم بی‌مصرفها، گردنش می‌شکند.[۹]

همین‌طور در فیلم فرار به سوی پیروزی نیز انگشت‌های سیلوستر به‌خاطر دریافت یک پنالتی از پله شکست.[۱۰]

نقاشی[ویرایش]

به گفته خود استالونه، مهارت او در نقاشی «بهتر» از بازیگری است. او که خالق صدها اثر نقاشی است، سال ۲۰۱۵ مجموعه‌ای از آثار خود را در موزه هنرهای مدرن شهر نیس در فرانسه به نمایش گذاشت. همچنین، سال ۲۰۱۳ موزه دولتی روسیه در سن پترزبورگ میزبان و برگزارکننده نمایشگاه بزرگی از نقاشی‌های سیلوستر استالونه بود.[۱۱]

سرمایه‌گذاری‌ها[ویرایش]

وی به‌همراه آرنولد شوارزنگر و بروس ویلیس مالک رستوران‌های زنجیره‌ای سیارهٔ هالیوود هستند. همچنین سیلوستر استالونه سهامدار چندین برند نوشیدنی سازی و رستوران از جمله کیرین، brisk و… می‌باشد.

ثروت[ویرایش]

ثروت سیلوستر استالونه در سال ۲۰۱۸ بالغ بر پانصد میلیون دلار برآورد می‌شود.[۱۲] درآمد استالونه از طریق دستمزدهای فیلم و همچنین سرمایه‌گذاریها می‌باشد.

فیلم‌شناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Bio-About Sylvester Stallone". sylvesterstallone.com. Archived from the original on June 1, 2001. Retrieved June 23, 2021.
  2. "Sylvester Stallone Punches Way To KO'Ing Number One Film In Six Straight Decades". Deadline. August 12, 2021. Archived from the original on March 14, 2023. Retrieved August 13, 2021.
  3. "Sylvester Stallone". IMDb. Archived from the original on April 14, 2011. Retrieved August 6, 2021.
  4. "The 49th Academy Awards | 1977". Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences (به انگلیسی). Retrieved 2020-08-17.
  5. https://www.indiewire.com/2015/11/the-essentials-10-great-sylvester-stallone-performances-102906/
  6. [[[:جایزه تمشک طلایی بدترین بازیگر مرد]] "لیست نامزدها و دریافت کنندگان جایزه تمشک طلایی"]. ویکی‌پدیای انگلیسی. {{cite news}}: Check |url= value (help); Cite has empty unknown parameter: |1= (help)
  7. «Die Hard: 10 Actors Who Were Considered To Play John McClane». ScreenRant (به انگلیسی). ۲۰۲۰-۰۴-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۱۴.
  8. «Sylvester Stallone Says He Nearly Died Making 'Rocky IV'». Entertainment Tonight (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۱۴.
  9. «Sylvester Stallone broke neck while filming The Expendables» (به انگلیسی). ۲۰۱۰-۰۱-۰۵. شاپا 0307-1235. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۱۴.
  10. «How Pele broke Stallone's finger». Fox Sports (به انگلیسی). ۲۰۱۴-۰۱-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۱۴.
  11. «پاسخ استالونه به پیشنهاد کار در کابینه ترامپ». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۲ دسامبر ۲۰۱۶.
  12. Saadiq، Raphael. «Sylvester Stallone Net Worth 2020: Age, Height, Wife, Children, Bio, Wiki & Facts | Raphael Saadiq» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۱۴.[پیوند مرده]

پیوند به بیرون[ویرایش]