پرش به محتوا

سیدنی لومت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیدنی لومت
زادهٔ۲۵ ژوئن ۱۹۲۴
درگذشت۸ آوریل ۲۰۱۱ (۸۶ سال)
ملیتآمریکایی
پیشهکارگردان سینما
سال‌های فعالیت۱۹۳۹–۲۰۱۱
همسرریتا گم (۱۹۴۹–۱۹۵۴)

سیدنی لومِت (به انگلیسی: Sidney Lumet) (۲۵ ژوئن ۱۹۲۴ – ۸ آوریل ۲۰۱۱) کارگردان سرشناس آمریکایی و برندهٔ جایزه اسکار افتخاری یک عمر فعالیت هنری بود. چهارده فیلم وی نامزد دریافت این جایزه شده بود.[۱][۲]

زندگی

[ویرایش]

سال‌های نخستین

[ویرایش]

سیدنی آرتور لومت در ۲۴ ژوئن ۱۹۲۴ در فیلادلفیا به دنیا آمد و در محله لوئر ایست ساید منهتن بزرگ شد. وی بازیگری تئاتر را در مدرسه حرفه ای کودکان نیویورک و دانشگاه کلمبیا فرا گرفت.

والدین لومت، باروخ و یوجنیا (با نام مستعار ورموس) لومت، از مهاجران یهودی-لهستانی به ایالات متحده بودند و جزو پیش‌کسوتان تئاتر ییدیش به‌شمار می‌رفتند. پدرش که بازیگر، کارگردان، تهیه‌کننده و نویسنده بود در ورشو به دنیا آمده بود. مادر سیدنی لومت رقصنده بود در زمانی که سیدنی کودک بود از دنیا رفته بود. او تنها یک خواهر بزرگتر داشت. سیدنی لومت اولین بازی حرفه‌ای خود را در چهار سالگی در رادیو انجام داد و در پنج سالگی در تئاتر هنر ییدیش روی صحنه رفت. وی هم‌چنین در کودکی در بسیاری از تولیدات برادوی ظاهر شد.

در سال ۱۹۳۵، در ۱۱ سالگی، در یک فیلم کوتاه هنری که توسط ستاره رادیویی آن زمان هرمان یابلوکوف تهیه شده بود به ایفای نقش پرداخت. این فیلم در تئاتری با همین عنوان بر اساس ترانه موفق پاپیروسن به روی صحنه رفت.
جنگ جهانی دوم وقفه‌ای در دوران بازیگری او بود و سیدنی مجبور شد به مدت چهار سال در ارتش ایالات متحده خدمت کند. پس از بازگشت از خدمت، سیدنی لومت در نیویورک به کار کارگردانی تئاتر پرداخت.[۳]

زندگی هنری

[ویرایش]

لومت در دورهٔ کاری‌اش بیش از ۵۰ فیلم ساخته‌است که از برجسته‌ترین آن‌ها می‌توان به ۱۲ مرد خشمگین (۱۹۵۷)، بعد از ظهر سگی (۱۹۷۵)، شبکه (۱۹۷۶) و حکم (۱۹۸۲) اشاره کرد که برای لومت ۴ نامزدی اسکار بهترین کارگردانی را به همراه داشته‌اند.

بر پایهٔ دانشنامهٔ هالیوود، لومت یکی از پرکارترین کارگردانان سینمای دوران مدرن است. میانگین ساخته‌های او از ۱۹۵۷، بیش از یک فیلم در هر سال بود.[۴] او برای توانایی‌اش در جذب بازیگران بزرگ به پروژه‌هایش شناخته شده‌است. نگرش او به مسائل مالی پروژه‌ها، هدایت درست هنرپیشه‌ها، داستان‌پردازی قوی و به‌کارگرفتن دوربین برای پررنگ‌کردن تم اثر، از نقاط قوت او بودند.

لومت کارش را در نیویورک، اما خارج از محفل تئاتر برادوی، آغاز کرد و زود یکی از کارآمدترین کارگردانان تلویزیون شد. او در ۱۹۵۷ نخستین اثر خود با نام ۱۲ مرد خشمگین (که اغلب بهترین اثرش هم شناخته می‌شود) را ساخت. با این فیلم، لومت سردمدار نخستین گروه کارگردانان تلویزیونی که با موفقیت به سینما پیوسته بودند شد. او در ۲۰۰۵ جایزهٔ اسکار افتخاری را به پاس کارهای درخشان و خدمات ارزنده‌اش به فیلم‌نامه‌نویسی، بازیگری و هنر سینما دریافت کرد.

زندگی شخصی و مرگ

[ویرایش]
سیدنی لومت در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو ۲۰۰۷

لومت چهار بار ازدواج کرد. سه ازدواج اول به طلاق ختم شد. او از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۵ همسر ریتا گم بود. او در سال ۱۹۸۰ با مری بیلی گیمبل ازدواج کرد که این ازدواج تا پایان زندگی لومت ادامه داشت. لومت از ازدواج با گیل جونز دارای دو دختر بود.
وی در ۸۶ سالگی بر اثر سرطان غدد لنفاوی در محل سکونت خود منهتن نیویورک درگذشت.[۵]

فیلم‌شناسی

[ویرایش]

کتاب‌شناسی

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Sidney Lumet's Honorary Award: 2005 Oscars, retrieved 2022-06-23
  2. December 16, Gary Susman Updated; EST, 2004 at 05:00 AM. "Director Sidney Lumet wins honorary Oscar". EW.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-06-23.
  3. آمریکا، صدای (۲۰۱۱-۰۴-۱۱). «نگاهی به زندگی پربار سیدنی لومت، سازنده فیلم‌های وجدان برانگیز «سرپیکو» و «بعدازظهرنحس»». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۵.
  4. «سیدنی لومت و افشای فساد در سیستم پلیس آمریکا - ایرنا». ایرنا. ۲۰۲۰-۰۶-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۵.
  5. «سیدنی لومت کارگردان مشهور آمریکایی درگذشت». BBC News فارسی. ۲۰۱۱-۰۴-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۵.
  6. «ترجمه بهمن فرمان آرا از کتاب سیدنی لومت». magiran.com. دنیای اقتصاد. ۱۸ مرداد ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۴ مهر ۱۴۰۰.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]