مایکل کین

سِر
مایکل کین
CBE
سِر; مایکل کین; CBE
	کین در ۲۰۱۵
نام در زمان تولد	موریس جوزف میکل‌وایت جونیور
زادهٔ	۱۴ مارس ۱۹۳۳ ‏(۸۹ سال); رودرهاید، لندن، انگلستان
تحصیلات	مدرسهٔ ویلسون
پیشه	بازیگر
سال‌های فعالیت	۱۹۵۳–اکنون
همسر(ها)	پاتریشیا هینز (ا. ۱۹۵۵–۱۹۶۲); شکیرا کین (ا. ۱۹۷۳);
فرزندان	۲
خویشاوندان	استنلی کین (برادر)

سِر مایکل کین (انگلیسی: Sir Michael Caine؛ زاده ۱۴ مارس ۱۹۳۳ با نام موریس جوزف میکل‌وایت جونیور) بازیگر بریتانیایی است. او برای لهجهٔ متمایز خود شهرت دارد و در شش دهه فعالیت حرفه‌ای خود در بیش از ۱۳۰ فیلم ظاهر شده‌است.^[۱] کین یکی از نمادهای سینمای بریتانیا محسوب می‌شود و در طول حرفه‌اش به افتخارات گوناگونی از جمله دو اسکار و سه گلدن گلوب رسیده‌است.^[۲]^[۳]

زندگی‌نامه[ویرایش]

مایکل کین در ۱۴ مارس ۱۹۳۳ در لندن متولد شد. پدر مایکل یک باربر بازار ماهی‌فروشان بود. مایکل وقتی ۱۵ سال داشت، درس و مدرسه را کنار گذاشت و به ارتش انگلیس پیوست. پس از آن به بازیگری علاقه‌مند و به عنوان دستیار مدیر صحنه استخدام شد. او، فامیلی کین را به توصیهٔ مدیرش برای خود انتخاب کرد.

سپس در صد فیلم درام تلویزیونی بازی و به تئاتر راه پیدا کرد و کوتاه‌مدتی به عنوان بازیگر ذخیره پیتر اوتول برای نمایشی بلند انتخاب شد.

نخستین درخشش مایکل کین، بازی در زولو در ۱۹۶۴ بود که در آن در نقش اول، که یک افسر ثروتمند و ناتوان بود، بازی کرد. بازی در این فیلم فرصت‌های ارزش‌مندی را نصیب وی کرد. مایکل با بازی در پرونده ایپکِرِس و اَلفی در ۱۹۶۶ به شهرت خود افزود. وی به‌خاطر لهجه متفاوتش و این‌که چهره‌‌ای جدید از یک شهروند متوسط به نمایش می‌گذاشت، بسیار مورد استقبال قرار گرفت.

۱۹۶۷

فعالیت حرفه‌ای[ویرایش]

مایکل کین در ۱۹۸۶ به‌واسطهٔ درخشش روزافزون خود در سینما، در هانا و خواهرانش از وودی آلن بازی کرد و برای آن اسکار گرفت. پس از آن با بازی در فیلم‌هایی از جمله لیتل وُیس و قوانین خانه سیدر، به دههٔ ۹۰، که دوران پرافتخار بازیگری‌اش بود، وارد شد.

گزیدهٔ بازیگری‌ها[ویرایش]

زندگی خصوصی[ویرایش]

ازدواج اول مایکل کین با پاتریشیا هانیس بود که چندان دوام نیاورد. حاصل این ازدواج یک فرزند به نام دومینیک بود. سپس مایکل با شکیرا کین ازدواج کرد که تا امروز ادامه داشته‌است. حاصل این ازدواج نیز دختری به نام ناتاشا حلیمه است.

بخشی از جوایز[ویرایش]

مایکل کین در جشنواره کن ۲۰۱۵

برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی در سال ۱۹۹۸
برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم قوانین خانه سایدر
برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد۱۹۸۶هانا و خواهرانش
کاندیدای بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم لیتل ویس در سال ۱۹۹۸
کاندیدای بفتای بهترین بازیگر مکمل مرد برای فیلم قوانین خانه سایدر در سال ۱۹۹۹
کاندیدای بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم آمریکایی آرام در سال ۲۰۰۲

مایکل کین در جایزه صلح نوبل ۲۰۰۸

منابع[ویرایش]

↑ CNN, Mairi Mackay For (2007-10-29). "Screening Room Special: Michael Caine". CNN.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-12-28.
↑ "Michael Caine 'not retiring' despite calling film role his 'last part'". The Independent (به انگلیسی). 2021-10-16. Retrieved 2021-12-28.
↑ "Sir Michael Caine - story of a British film icon". Yorkshire Post (به انگلیسی). Retrieved 2021-12-28.

پیوند به بیرون[ویرایش]

وبگاه رسمی
مایکل کین در IMDb
مایکل کین در تی‌سی‌ام
مایکل کین در بنیاد فیلم بریتانیا، اسکرین‌آنلاین
مایکل کین در چارلی رُز

[1] CNN, Mairi Mackay For (2007-10-29). "Screening Room Special: Michael Caine". CNN.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-12-28.

[2] "Michael Caine 'not retiring' despite calling film role his 'last part'". The Independent (به انگلیسی). 2021-10-16. Retrieved 2021-12-28.

[3] "Sir Michael Caine - story of a British film icon". Yorkshire Post (به انگلیسی). Retrieved 2021-12-28.

[۱]

[۲]

[۳]

داده‌های کتابخانه‌ای
عمومی	ISNI 1 2 ویاف 1 2 3 ورلدکت
کتابخانه‌های ملی	نروژ اسپانیا فرانسه (داده‌ها) کاتالونیا آلمان ایتالیا اسرائیل ایالات متحده آمریکا لتونی ژاپن جمهوری چک استرالیا کره هلند لهستان سوئد
نهادهای پژوهش هنری	هنرمندان آرکی‌دی (هلند)
واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای	آلمان
پایگاه‌های دادهٔ علمی	ساینی (ژاپن)
سایر	کاربرد چندوجهی اصطلاحات موضوعی هنرمند موزیک‌برینز ریرو (سوئیس) 1 2 شبکه‌های اجتماعی و محتوای بایگانی شونده سوداک (فرانسه) 1 تروو (استرالیا) 1