جیمز استوارت

جیمز استوارت
جیمز استوارت
	; جیمز استوارت، عکس تبلیغاتی استودیو،۱۹۴۰
زمینه فعالیت	سینما و تئاتر، ارتش
تولد	۲۰ مهٔ ۱۹۰۸; ایندیانا، پنسیلوانیا
مرگ	۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷ (۸۹ سال); لس آنجلس، کالیفرنیا
علت مرگ	آمبولی ریه
مدفن	آرامگاه فارست لان مموریال پارک، گلندیل (کالیفرنیا)
ملیت	آمریکایی
پیشه	هنرپیشه، افسر ارشد ارتش
سال‌های فعالیت	۱۹۹۱–۱۹۳۲
همسر(ها)	گلوریا هتریک (۱۹۴۹–۱۹۹۴)
فرزندان	۴ فرزند (شامل ۲ فرزندخوانده)
محل(های) تحصیل	دانشگاه پرینستون (بی‌ای)
صفحه در وبگاه IMDb
جوایز
جوایز اسکار
	بهترین بازیگر نقش اول مرد (۱۹۴۰) به‌خاطر فیلم; داستان فیلادلفیا; جایزهٔ افتخاری (۱۹۸۵)

جیمز میتلند «جیمی» استوارت (به انگلیسی: James "Jimmy" Mitland Stewart) (زادهٔ ۲۰ مهٔ ۱۹۰۸ – درگذشتهٔ ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷) بازیگر آمریکایی و افسر ارشد ارتش بود.

مؤسسهٔ فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹ او را در ردهٔ سوم برترین هنرپیشگان مرد تاریخ سینما قرار داد. از فیلم‌های این بازیگر به فیلم شناندوا در ایران به‌عنوان گلوله مرز نمی‌شناسد می‌توان نام برد.

زندگی‌نامه[ویرایش]

جیمز متیلد استوارت در ۲۰ مهٔ ۱۹۰۸ در شهر ایندیانای ایالت پنسیلوانیا به دنیا آمد. خانوادهٔ اصالتاً اسکاتلندی-ایرلندی‌اش از آن آمریکایی‌های قدیمی و متعهد به وطن بودند و پدربزرگش هم ژنرال بود. این فرهنگ خانوادگی در جیمز استوارت تبلور خاصی پیدا کرد. پس از این‌که بدون هیچ آموزش بازیگری به سینما وارد شد، در فیلم‌های کارگردانان معروفی چون کاپرا، هیچکاک، آلدریچ، آنتونی مان و… بازی کرد و در دوران رکورد اقتصادی آمریکای پس از جنگ جهانی به قلب‌های مردم راه گشود و میان همه قشرها محبوبیت زیادی پیدا کرد. او در اکثر فیلم‌هایش نقش مردی خوب و ساده‌لوح را ایفا کرد و در وسترن هایش قوی و ثابت‌قدم نشان داد. بلندی قدش ۱۹۱ سانتی‌متر بود و او را از دوستان و همکارانش متمایز می‌کرد.

جیمز استوارت ۱۹۵۹

همکاری با هیچکاک و مان[ویرایش]

استوارت با ورود به حوزهٔ همکاری با کارگردانی به نام آنتونی مان، وارد حوزهٔ قلمرو غربی سینمای جهان شد.اولین همکاری استوارت به عنوان بازیگر در فیلم‌های مان به سال ۱۹۵۰، برای بازی در فیلم وینچستر ۷۳ باز می‌گردد.

درگذشت[ویرایش]

تصویر جیمز استوارت در تیتراژ فیلم به دنبال مرد لاغر، ۱۹۳۶، اثر دبلیو. اس. ون دایک

در فوریه ۱۹۹۴ که همسرش فوت کرد او نتوانست با این اتفاق کنار بیاید. بعد از مراسم خاکسپاری زیاد در مجامع عمومی ظاهر نشد و بیشتر وقت‌اش را در اتاق خواب همسرش می‌گذراند. به گفته روزنامه‌های آن زمان پس از مدتی بیماری آلزایمر گرفت. به هر حال آن قدر این اتفاق برای استوارت سنگین بود که دیگر نتوانست به زندگی عادی برگردد و در نهایت سه سال بعد در ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷ درگذشت. بیش از ۳۰۰۰ نفر، که عمدتاً از آدم‌های مشهور هالیوود بودند، در مراسم خاکسپاری او شرکت داشتند.

افتخارات[ویرایش]

او در فهرست صد ستارهٔ تمام دوران مجلهٔ امپایر در جای دهم ایستاد. در نظرسنجی سال ۱۹۹۹ اینترتینمنت ویکلی بهترین هنرپیشهٔ کلاسیک لقب گرفت. بنیاد فیلم آمریکا او را به‌عنوان سومین فرد در فهرست پنجاه بازیگر اسطوره‌ای قرار داد؛ ستاره‌ای که بی‌رنگ درخشید.

او برندهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم داستان فیلادلفیا (۱۹۴۰) شد. همچنین، نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم هاروی (۱۹۵۰) گلدن گلوب شد.

در لیست ۲۵۰ فیلم برتر دنیا ولی در حدود هفت فیلم در کارنامه دارد که اکثر آن ها به کارگردانی آلفرد هیچکاک و فرانک کاپرا بوده است.^{^{[نیازمند منبع]}}

در سال ۱۹۷۲

فیلم‌شناسی[ویرایش]

نام فیلم	کارگردان	سال تولید
رزماری	دبلیو. اس. ون دایک	۱۹۳۶
سرعت	ادوین ال مارین	۱۹۳۶
دختر شهر کوچک	ویلیام ولمن و رابرت زی. لنرد	۱۹۳۶
به دنبال مرد لاغر	دبلیو. اس. ون دایک	۱۹۳۶
هفتمین بهشت	هنری کینگ	۱۹۳۷
نیوی بلو و گلد	سم وود	۱۹۳۷
نمی‌توانی این را با خودت ببری	فرانک کاپرا	۱۹۳۸
آقای اسمیت به واشینگتن می‌رود	فرانک کاپرا	۱۹۳۹
دستری دوباره می‌راند	جرج مارشال	۱۹۳۹
فروشگاه کنار خیابان	ارنست لوبیچ	۱۹۴۰
داستان فیلادلفیا	جرج کیوکر	۱۹۴۰
بیا با من زندگی کن	کلارنس براون	۱۹۴۱
چه زندگی شگفت‌انگیزی	فرانک کاپرا	۱۹۴۶
طناب	آلفرد هیچکاک	۱۹۴۸
هاروی	هنری کاستر	۱۹۵۰
وینچستر ۷۳	آنتونی مان	۱۹۵۰
پیکان شکسته	دلمر دیوز	۱۹۵۰
خم رودخانه	آنتونی مان	۱۹۵۲
بزرگترین نمایش روی زمین	سیسیل بی. دمیل	۱۹۵۲
مهمیز برهنه	آنتونی مان	۱۹۵۳
ثاندر بی	آنتونی مان	۱۹۵۳
داستان گلن میلر	آنتونی مان	۱۹۵۴
پنجره عقبی	آلفرد هیچکاک	۱۹۵۴
مردی از لارامی	آنتونی مان	۱۹۵۵
مرکز هوایی استراتژیک	آنتونی مان	۱۹۵۵
مردی که زیاد می‌دانست	آلفرد هیچکاک	۱۹۵۶
روح سنت لوئیس	بیلی وایلدر	۱۹۵۷
سرگیجه	آلفرد هیچکاک	۱۹۵۸
تشریح یک قتل	اتو پرمینگر	۱۹۵۹
ایکس- ۱۵	ریچارد دانر	۱۹۶۱
دو نفر با هم تاختند	جان فورد	۱۹۶۱
مردی که لیبرتی والانس را کشت	جان فورد	۱۹۶۲
چگونه غرب تسخیر شد	جان فورد - هنری هاتاوی	۱۹۶۲
پاییز قبیله شاین	جان فورد	۱۹۶۴
پرواز ققنوس	رابرت آلدریچ	۱۹۶۵
نسل کمیاب	اندرو وی. مک‌لاگلن	۱۹۶۶
تیرانداز	دان سیگل	۱۹۷۶
دنیا در جنگ		۱۹۷۴
فرودگاه ۷۷	جری جیمسون	۱۹۷۷

تمبر جیمز استوارت، ۱۳امین تمبر از سری افسانه‌های هالیوود

جستارهای وابسته[ویرایش]

فهرست افراد لکنتی

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جیمز استوارت موجود است.

ن ب و مجریان مراسم جوایز اسکار
۱۹۲۹–۱۹۵۰	داگلاس فربنکس / ویلیام سی. دومیل (۱۹۲۹) ویلیام سی. دومیل (۱۹۳۰) کنراد نیگل (۱۹۳۰) لورنس گرانت (۱۹۳۱) لیونل باریمور / کنراد نیگل (۱۹۳۲) ویل راجرز (۱۹۳۴) اروین اس. کاب (۱۹۳۵) فرانک کاپرا (۱۹۳۶) جرج جسل (۱۹۳۷) باب برنس (۱۹۳۸) هیچکس (۱۹۳۹) باب هوپ (۱۹۴۰) باب هوپ (۱۹۴۱) هیچکس (۱۹۴۲) باب هوپ (۱۹۴۳) جک بنی (۱۹۴۴) باب هوپ / جان کرامول (کارگردان) (۱۹۴۵) باب هوپ / جیمز استوارت (۱۹۴۶) جک بنی (۱۹۴۷) دیک پاول / اگنس مورهد (۱۹۴۸) رابرت مونتگومری (۱۹۴۹) پال داگلاس (۱۹۵۰)
۱۹۵۱–۱۹۷۵	فرد آستر (۱۹۵۱) دنی کی (۱۹۵۲) باب هوپ / کنراد نیگل (۱۹۵۳) دانالد اوکانر / فردریک مارچ (۱۹۵۴) باب هوپ / تلما ریتر (۱۹۵۵) جری لوئیس / کلودت کولبرت / جوزف ال. منکیه‌ویچ (۱۹۵۶) جری لوئیس / سلست هولم (۱۹۵۷) باب هوپ / دیوید نیون / جیمز استوارت / جک لمون / روسالیند راسل (۱۹۵۸) باب هوپ / دیوید نیون / تونی رندل / مورت سهل / لارنس الیویه / جری لوئیس (۱۹۵۹) باب هوپ (۱۹۶۰) باب هوپ (۱۹۶۱) باب هوپ (۱۹۶۲) فرانک سیناترا (۱۹۶۳) جک لمون (۱۹۶۴) باب هوپ (۱۹۶۵) باب هوپ (۱۹۶۶) باب هوپ (۱۹۶۷) باب هوپ (۱۹۶۸) هیچکس (۱۹۶۹) هیچکس (۱۹۷۰) هیچکس (۱۹۷۱) هلن هیز / آلن کینگ / سامی دیویس جونیور / جک لمون (۱۹۷۲) کارول برنت / مایکل کین / چارلتون هستون / راک هادسن (۱۹۷۳) جان هیوستون / برت رینولدز / دیوید نیون / دایانا راس (۱۹۷۴) سامی دیویس جونیور / باب هوپ / شرلی مک‌لین / فرانک سیناترا (۱۹۷۵)
۱۹۷۶–۲۰۰۰	گلدی هان / جین کلی / والتر ماتائو / جورج سگال / رابرت شاو (۱۹۷۶) وارن بیتی / الن برستین / جین فوندا / ریچارد پریور (۱۹۷۷) باب هوپ (۱۹۷۸) جانی کارسون (۱۹۷۹) جانی کارسون (۱۹۸۰) جانی کارسون (۱۹۸۱) جانی کارسون (۱۹۸۲) لیزا مینلی / دادلی مور / ریچارد پریور / والتر ماتائو (۱۹۸۳) جانی کارسون (۱۹۸۴) جک لمون (۱۹۸۵) آلن آلدا / جین فوندا / رابین ویلیامز (۱۹۸۶) چوی چیس / گلدی هان / پل هوگان (۱۹۸۷) چوی چیس (۱۹۸۸) هیچکس (۱۹۸۹) بیلی کریستال (۱۹۹۰) بیلی کریستال (۱۹۹۱) بیلی کریستال (۱۹۹۲) بیلی کریستال (۱۹۹۳) ووپی گلدبرگ (۱۹۹۴) دیوید لترمن (۱۹۹۵) ووپی گلدبرگ (۱۹۹۶) بیلی کریستال (۱۹۹۷) بیلی کریستال (۱۹۹۸) ووپی گلدبرگ (۱۹۹۹) بیلی کریستال (۲۰۰۰)
۲۰۰۱–تاکنون	استیو مارتین (۲۰۰۱) ووپی گلدبرگ (۲۰۰۲) استیو مارتین (۲۰۰۳) بیلی کریستال (۲۰۰۴) کریس راک (۲۰۰۵) جان استوارت (۲۰۰۶) الن دی‌جنرس (۲۰۰۷) جان استوارت (۲۰۰۸) هیو جکمن (۲۰۰۹) الک بالدوین / استیو مارتین (۲۰۱۰) جیمز فرانکو / ان هتوی (۲۰۱۱) بیلی کریستال (۲۰۱۲) ست مک‌فارلن (۲۰۱۳) الن دی‌جنرس (۲۰۱۴) نیل پاتریک هریس (۲۰۱۵) کریس راک (۲۰۱۶) جیمی کیمل (۲۰۱۷)

جستجو

منوی ناوبری