استیون سودربرگ

**استیون سودربرگ**
	استیون سودربرگ
	;
زاده	۱۴ ژانویهٔ ۱۹۶۳ ‏(۵۴ سال); آتلانتا، ایالت جورجیا
ملیت	ایالات متحده آمریکا
زمینه فعالیت	کارگردان
همسر	بتسی برانتلی; ژول آسنر
	صفحه در وب‌گاه IMDb
جایزه اسکار
	جایزه اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم قاچاق در سال ۲۰۰۰
جشنواره کن
	جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن برای فیلم سکس، دروغ‌ها و نوار ویدئویی در سال ۱۹۸۹

استیون سودربرگ (به انگلیسی: Steven Soderbergh) (زاده ۱۴ ژانویه ۱۹۶۳ در آتلانتا ایالت جورجیا) کارگردان آمریکایی است که جایزه اسکار را برای فیلم قاچاق و جایزه نخل طلایی جشنواره فیلم کن را برای فیلم سکس، دروغ‌ها و نوار ویدئویی دریافت کرده است.^[۱] او جوانترین برنده جایزه نخل است.^[۲] وی در سال ۲۰۰۰ برای فیلم‌های ارین براکویچ و قاچاق کاندیدای بفتای بهترین کارگردانی شد.

فیلم‌شناسی[ویرایش]

سکس، دروغ‌ها و نوار ویدئویی (۱۹۸۹)
کافکا (۱۹۹۱)
آناتومی گری (۱۹۹۶)
شیزوپلیس (۱۹۹۶)
خارج از دید (۱۹۹۸)
ارین براکویچ (۲۰۰۰)
قاچاق (۲۰۰۰)
یازده یار اوشن (۲۰۰۱)
سولاریس (۲۰۰۲)
دوازده یار اوشن (۲۰۰۴)
آلمانی خوب (۲۰۰۶)
سیزده یار اوشن (۲۰۰۷)
چه (۲۰۰۸)
عوارض جانبی (۲۰۱۳)
پشت چلچراغ (فیلم تلویزیونی، ۲۰۱۳)

منابع[ویرایش]

↑ “Steven Soderbergh”. Retrieved on 2009-12-05.
↑ Steven Soderbergh :Biography. . movies.msn.com. Retrieved on 2009-12-05.

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ استیون سودربرگ موجود است.

استیون سودربرگ در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)

این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک کارگردان است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[movies.yahoo-1] “Steven Soderbergh”. Retrieved on 2009-12-05.

[2] Steven Soderbergh :Biography. . movies.msn.com. Retrieved on 2009-12-05.

[۱]

[۲]

جایزه اسکار
استیون سودربرگ

زاده	۱۴ ژانویهٔ ۱۹۶۳(۱۹۶۳-01-۱۴) ‏(۵۴ سال) آتلانتا، ایالت جورجیا
ملیت	ایالات متحده آمریکا
زمینه فعالیت	کارگردان
همسر	بتسی برانتلی ژول آسنر
صفحه در وب‌گاه IMDb

جایزه اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم قاچاق در سال ۲۰۰۰
جشنواره کن

جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن برای فیلم سکس، دروغ‌ها و نوار ویدئویی در سال ۱۹۸۹

ن ب و جایزه اسکار بهترین کارگردانی
۱۹۲۷–۱۹۵۰	فرانک بورزیگی (۱۹۲۷) لوئیس مایلستون (۱۹۲۸) فرانک لوید (۱۹۲۹) لوئیس مایلستون (۱۹۳۰) نورمن تاروگ (۱۹۳۱) فرانک بورزیگی (۱۹۳۲) فرانک لوید (۱۹۳۳) فرانک کاپرا (۱۹۳۴) جان فورد (۱۹۳۵) فرانک کاپرا (۱۹۳۶) لئو مک‌کری (۱۹۳۷) فرانک کاپرا (۱۹۳۸) ویکتور فلمینگ (۱۹۳۹) جان فورد (۱۹۴۰) جان فورد (۱۹۴۱) ویلیام وایلر (۱۹۴۲) مایکل کورتیز (۱۹۴۳) لئو مک‌کری (۱۹۴۴) بیلی وایلدر (۱۹۴۵) ویلیام وایلر (۱۹۴۶) الیا کازان (۱۹۴۷) جان هیوستون (۱۹۴۸) جوزف ال. منکیه‌ویچ (۱۹۴۹) جوزف ال. منکیه‌ویچ (۱۹۵۰)
۱۹۵۱–۱۹۷۵	جرج استیونس (۱۹۵۱) جان فورد (۱۹۵۲) فرد زینمان (۱۹۵۳) الیا کازان (۱۹۵۴) دلبرت من (۱۹۵۵) جرج استیونس (۱۹۵۶) دیوید لین (۱۹۵۷) وینسنت مینلی (۱۹۵۸) ویلیام وایلر (۱۹۵۹) بیلی وایلدر (۱۹۶۰) جروم رابینز و رابرت وایز (۱۹۶۱) دیوید لین (۱۹۶۲) تونی ریچاردسون (۱۹۶۳) جرج کیوکر (۱۹۶۴) رابرت وایز (۱۹۶۵) فرد زینمان (۱۹۶۶) مایک نیکولز (۱۹۶۷) کارول رید (۱۹۶۸) جان شلزینجر (۱۹۶۹) فرانکلین جی شافنر (۱۹۷۰) ویلیام فریدکین (۱۹۷۱) باب فاس (۱۹۷۲) جرج روی هیل (۱۹۷۳) فرانسیس فورد کوپولا (۱۹۷۴) میلوش فورمن (۱۹۷۵)
۱۹۷۶–۲۰۰۰	جان جی. آویلدسن (۱۹۷۶) وودی آلن (۱۹۷۷) مایکل چیمینو (۱۹۷۸) رابرت بنتون (۱۹۷۹) رابرت ردفورد (۱۹۸۰) وارن بیتی (۱۹۸۱) ریچارد اتنبرا (۱۹۸۲) جیمز ال. بروکس (۱۹۸۳) میلوش فورمن (۱۹۸۴) سیدنی پولاک (۱۹۸۵) الیور استون (۱۹۸۶) برناردو برتولوچی (۱۹۸۷) بری لوینسون (۱۹۸۸) الیور استون (۱۹۸۹) کوین کاستنر (۱۹۹۰) جاناتان دمی (۱۹۹۱) کلینت ایستوود (۱۹۹۲) استیون اسپیلبرگ (۱۹۹۳) رابرت زمکیس (۱۹۹۴) مل گیبسون (۱۹۹۵) آنتونی مینگلا (۱۹۹۶) جیمز کامرون (۱۹۹۷) استیون اسپیلبرگ (۱۹۹۸) سام مندس (۱۹۹۹) استیون سودربرگ (۲۰۰۰)
۲۰۰۱–تاکنون	ران هاوارد (۲۰۰۱) رومن پولانسکی (۲۰۰۲) پیتر جکسون (۲۰۰۳) کلینت ایستوود (۲۰۰۴) انگ لی (۲۰۰۵) مارتین اسکورسیزی (۲۰۰۶) برادران کوئن (۲۰۰۷) دنی بویل (۲۰۰۸) کاترین بیگلو (۲۰۰۹) تام هوپر (۲۰۱۰) میشل آزاناویسوس (۲۰۱۱) انگ لی (۲۰۱۲) آلفونسو کوارون (۲۰۱۳) الخاندرو گونسالس اینیاریتو (۲۰۱۴) الخاندرو گونسالس اینیاریتو (۲۰۱۵) دیمین شزل (۲۰۱۶)

ن ب و فیلم‌های برنده نخل طلا
دهه ۱۹۳۰ دهه ۱۹۴۰	اتحادیه اقیانوس آرام – سیسیل بی. دومیل (۱۹۳۹) ایریس و ستوان – آلف خوباریا (۱۹۴۶) تعطیلی ازدست‌رفته – بیلی وایلدر (۱۹۴۶) مرغزار سرخ – بودیل ایپسن و لائو لائوریتسن (۱۹۴۶) برخورد کوتاه – دیوید لین (۱۹۴۶) ماریا کاندلاریا – امیلیو فرناندز (۱۹۴۶) شهر بی‌قانون – چتان آناند (۱۹۴۶) نقطه بازگشت – فردریک ارملر (۱۹۴۶) سمفونی پاستورال – ژان دولانوا (۱۹۴۶) آخرین شانس – لئوپولد لینتبرگ (۱۹۴۶) مردان بدون بال – فرانتیشک چاپ (۱۹۴۶) رم، شهر بی‌دفاع – روبرتو روسلینی (۱۹۴۶) مرد سوم – کارول رید (۱۹۴۹)
دهه ۱۹۵۰	خانوم جولی – آلف خوباریا (۱۹۵۱) معجزه در میلان – ویتوریو دسیکا (۱۹۵۱) اتلو – اورسن ولز (۱۹۵۲) دو شاهی امید – رناتو کاستلانی (۱۹۵۲) مزد ترس – آنری-ژرژ کلوزو (۱۹۵۳) دروازه جهنم – تینوسوکه کینوگاسا (۱۹۵۴) مارتی – دلبرت من (۱۹۵۵) جهان خاموش – ژاک-ایو کوستو و لویی مال (۱۹۵۶) ترغیب دوستانه – ویلیام وایلر (۱۹۵۷) درناها پرواز می‌کنند – میخائیل کالاتازوف (۱۹۵۸) اورفه سیاه – مارسل کامو (۱۹۵۹)
دهه ۱۹۶۰	زندگی شیرین – فدریکو فلینی (۱۹۶۰) غیبت طولانی – آنری کولپی (۱۹۶۱) ویریدیانا – لوئیس بونوئل (۱۹۶۱) قول – آنسلمو دوراتچی (۱۹۶۲) پلنگ – لوکینو ویسکونتی (۱۹۶۳) چترهای شربورگ – ژاک دمی (۱۹۶۴) مهارت ...و نحوه به دست آوردنش – ریچارد لستر (۱۹۶۵) یک مرد و یک زن – کلود للوش (۱۹۶۶) پرندگان، زنبورهای عسل و ایتالیایی‌ها – پیترو جرمی (۱۹۶۶) آگراندیسمان – میکل‌آنجلو آنتونیونی (۱۹۶۷) اگر.... – لیندسی اندرسن (۱۹۶۹)
دهه ۱۹۷۰	مش – رابرت آلتمن (۱۹۷۰) واسطه – جوزف لوزی (۱۹۷۱) طبقه کارگر به بهشت می‌رود – الیو پتری (۱۹۷۲) ماجرای ماتئی – فرانچسکو رزی (۱۹۷۲) مزدور – الن بریجز (۱۹۷۳) مترسک – جری شاتزبرگ (۱۹۷۳) مکالمه – فرانسیس فورد کوپولا (۱۹۷۴) وقایع سال‌های آتش – محمد الاخضر حمینه (۱۹۷۵) راننده تاکسی – مارتین اسکورسیزی (۱۹۷۶) پدرسالار – برادران تاویانی (۱۹۷۷) درخت چوب سندل – ارمانو اولمی (۱۹۷۸) اینک آخرالزمان – فرانسیس فورد کوپولا (۱۹۷۹) طبل حلبی – فولکر اشلوندورف (۱۹۷۹)
دهه ۱۹۸۰	اینطور چیزها – باب فاس (۱۹۸۰) کاگه‌موشا – آکیرا کوروساوا (۱۹۸۰) مرد آهنین – آندری وایدا (۱۹۸۱) گم‌شده – کوستا گاوراس (۱۹۸۲) جاده – ییلماز گونی و شریف گورن (۱۹۸۲) تصنیف نارایاما – شوهئی ایمامورا (۱۹۸۳) پاریس، تگزاس – ویم وندرس (۱۹۸۴) وقتی بابا رفته بود مأموریت – امیر کوستوریتسا (۱۹۸۵) مأموریت – رولند جافه (۱۹۸۶) زیر آفتاب شیطان – موریس پیالا (۱۹۸۷) پله فاتح – بیله آگوست (۱۹۸۸) سکس، دروغ و نوار ویدئویی – استیون سودربرگ (۱۹۸۹)
دهه ۱۹۹۰	از ته دل وحشی – دیوید لینچ (۱۹۹۰) بارتون فینک – برادران کوئن (۱۹۹۱) بهترین نیات – بیله آگوست (۱۹۹۲) بدرود همخوابه من – چن کایگه (۱۹۹۳) پیانو – جین کمپیون (۱۹۹۳) داستان عامه‌پسند – کوئنتین تارانتینو (۱۹۹۴) زیرزمین – امیر کوستوریتسا (۱۹۹۵) رازها و دروغ‌ها – مایک لی (۱۹۹۶) طعم گیلاس – عباس کیارستمی (۱۹۹۷) مارماهی – شوهئی ایمامورا (۱۹۹۷) ابدیت و یک روز – تئو آنگلوپولوس (۱۹۹۸) رزتا – برادران داردن (۱۹۹۹)
دهه ۲۰۰۰	رقصنده در تاریکی – لارس فون تریه (۲۰۰۰) اتاق پسر – نانی مورتی (۲۰۰۱) پیانیست – رومن پولانسکی (۲۰۰۲) فیل – گاس ون سنت (۲۰۰۳) فارنهایت ۹/۱۱ – مایکل مور (۲۰۰۴) بچه – برادران داردن (۲۰۰۵) بادی که کشتزار جو را تکان می‌دهد – کن لوچ (۲۰۰۶) چهار ماه، سه هفته و دو روز – کریستین مونجیو (۲۰۰۷) کلاس – لوران کانته (۲۰۰۸) روبان سفید – میشائیل هانکه (۲۰۰۹)
دهه ۲۰۱۰	عمو بونمی که زندگی‌های گذشته‌اش را به یاد می‌آورد – اپیچاتپونگ ویراستاکول (۲۰۱۰) درخت زندگی – ترنس مالیک (۲۰۱۱) عشق – میشائیل هانکه (۲۰۱۲) زندگی ادل – عبداللطیف کشیش (به همراه بازیگران فیلم ادل اگزارکوپولوس و لئا سیدو) (۲۰۱۳) خواب زمستانی – نوری بیلگه جیلان (۲۰۱۴) دیپان – ژاک اودیار (۲۰۱۵) من، دانیل بلیک – کن لوچ (۲۰۱۶) مربع – روبن اوستلوند (۲۰۱۷)

استیون سودربرگ

فیلم‌شناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منوی ناوبری

ابزارهای شخصی

فضاهای نام

گویش‌ها

بازدیدها

بیشتر

جستجو

بازدید محتوا

همکاری

نسخه‌برداری

در دیگر پروژه‌ها

ابزارها

به زبان‌های دیگر