ولایت غور
مختصات: ۳۴° شمالی ۶۵° شرقی / ۳۴°شمالی ۶۵°شرقی
غور | |
|---|---|
 ولسوالی شهرک، منار جام | |
 | |
| مختصات: | |
| کشور |  افغانستان |
| مرکز | فیروزکوه |
| مساحت | |
| • کل | ۳۶۴۷۸٫۸ کیلومتر مربع (۱۴۰۰۰ مایل مربع) |
| جمعیت (2015)[۱] | |
| • کل | ۷۰۰٬۲۹۶ |
| منطقه زمانی | UTC+4:30 |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | AF-GHO |
| زبان‌های رسمی | فارسی |
ولایت غور در مرکز افغانستان است و با ولایت‌های بامیان، دایکندی، جوزجان، فاریاب، بادغیس، هرات، فراه و هلمند مرز مشترک دارد. مرکز این ولایت شهر فیروزکوه است.
مساحت آن به ۳۸٫۸ هزار کیلومتر مربع و جمعیت آن نظر به احصاییه که بعد از به وجود آمدن ادارهٔ موقت در افغانستان صورت گرفت حدود ۸۰۰٬۰۰۰ هزار نفر بالغ می‌گردد.
غور که در چار چوب اداری ولایت هرات قرار داشت، در سال ۱۳۴۲ به عنوان ولایت جداگانه تشکیل و شهر چغچران به عنوان مرکز آن تعیین گردید و نظر به پیشنهاد فرهنگیان و جوانان ولایت غور و با همکاری ریاست اطلاعات و فرهنگ این ولایت به تاریخ ۱/۲/۱۳۹۳ خورشیدی جلسه شورای وزیران افغانستان تحت ریاست حامد کرزی رئیس‌جمهوری اسلامی افغانستان تغییر نام مرکز ولایت غور را از چغچران به فیروزکوه با در نظر داشت پیشینهٔ تاریخی شهر فیروزکوه که در سال‌های ۵۴۰–۵۴۴ ه.ق توسط سلاطین غوری ساخته شده و حدود صد سال مرکز حکمروایی دودمان غوریان بوده‌است، تصویب نمودند.
ولایت غور دارای یازده منطقهٔ اداری به نام‌های: فیروزکوه، مرغاب، پسابند، تولک، تیوره، ساغر، دولت یار؛ چار سده؛ شهرک و لعل و سرجنگل می‌باشد. در سال ۱۳۵۷ تعداد مکاتب در این ولایت به ۱۴۱ باب می‌رسید که در شش باب آن دختران آموزش می‌دیدند. تعداد آموزگاران و کارمندان آموزش و پرورش در غور به ۶۸۹ نفر می‌رسید (شمار تمام آموزگاران و مأموران دولتی در ولایت غور از ۱٬۰۷۰ نفر در نمی‌گذشت) و مکاتب، حدود ۲۰۰ نفر آموزگار کمبود داشتند. شمار شاگردان همهٔ مکاتب در غور به حدود ۱۶ هزار نفر می‌رسید و درصد باسوادان این منطقه به رقم پنج بالغ می‌گردید.
در غور معادن سرب، سیماب، نمک و همچنین آهن، زاک، زمج و طلا وجود دارد. عمده‌ترین مشغولیت مردم را کشاورزی و دامداری تشکیل می‌دهد. تعداد گوسفندان حدود سه میلیون رأس برآورد می‌شود و فرآوردهٔ گندم بیشتر از ۶۰ درصد نیازهای مردم را رفع نمی‌نماید.
زبان مردم ولایت غور فارسی با گویش محلی است. در زمینهٔ گویش فارسی غور تاکنون هیچ پژوهشی انجام نشده‌است. می‌توان میان ویژگی‌های گفتاری تحصیل‌کردگان که زبان کتاب و مکتب در آن‌ها نفوذ نموده و مردم عادی و محروم از سواد، تا جایی فرق قائل شد، لیکن به‌طور کلی، لهجهٔ غور فرق‌های فاحشی با زبان معیار کشور و گویش کابل دارد. نام غور، تلفظ دیگری از واژهٔ فارسی «گَر» به معنی کوهستان است.
تاریخ[ویرایش]
غور مرکز فرمانروایی غوری‌ها و از زیبایی‌های آن زمان بوده‌است.
مردم[ویرایش]
مردم این ولایت ۹۷٪ پارسی‌گویان شامل هزاره‌ها، ایماق‌ها و تاجیک ها هستند، تاجیک ها عمدتا در مرغاب زنده گی می کنند. همچنان گروه‌های کوچکی از ازبک‌ها و پشتون‌ها نیز در این ولایت زندگی می‌کنند.[۲][۳][۴]
تقسیمات اداری[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
نوشتار: لهجه فارسی کاکری، غلام حیدر یگانه - کارشناس ارشد زبان و ادبیات بلغاری و استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه صوفیه
- ↑ Afghanistan at GeoHive
- ↑ Ghor Province on NPS.edu
- ↑ Bosworth, C. Edmund. "GÚUR". دانشنامه ایرانیکا (Online Edition ed.). United States: دانشگاه کلمبیا. Retrieved January ۲۰۰۸. Check date values in:
|accessdate=(help)[پیوند مرده] - ↑ Tribal map of Ghor
 |  | ||
