روان‌گردان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Cosmicseeds (بحث | مشارکت‌ها)
ابهام زدایی و تفکیک
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱: خط ۱:
{{اشتباه نشود|توهم‌زاها}}

'''روان‌گردان''' به دسته‌ای از مواد طبیعی یا ساختگی گفته می‌شود که موجب تأثیر بر [[مغز]] و [[سلسله اعصاب]] انسان در نقش آگونیست گیرنده [[سروتونین]] می‌شوند و آن را از حالت طبیعی خارج می‌کنند. اثر اصلی '''این مواد تغییر دادن [[شناخت]] و [[ادراک]] فرد است. نام دیگر این مواد [[توهم زا]] است.<ref>{{cite journal|url=http://www.nature.com/npp/journal/v21/n1s/full/1395318a.html|title=Serotonin and Hallucinogens|work=Neuropsychopharmacology Reviews | doi=10.1016/S0893-133X(98)00135-3|volume=21|pages=16S–23S}}</ref>
'''روان‌گردان''' به دسته‌ای از مواد طبیعی یا ساختگی گفته می‌شود که موجب تأثیر بر [[مغز]] و [[سلسله اعصاب]] انسان در نقش آگونیست گیرنده [[سروتونین]] می‌شوند و آن را از حالت طبیعی خارج می‌کنند. اثر اصلی '''این مواد تغییر دادن [[شناخت]] و [[ادراک]] فرد است. نام دیگر این مواد [[توهم زا]] است.<ref>{{cite journal|url=http://www.nature.com/npp/journal/v21/n1s/full/1395318a.html|title=Serotonin and Hallucinogens|work=Neuropsychopharmacology Reviews | doi=10.1016/S0893-133X(98)00135-3|volume=21|pages=16S–23S}}</ref>
[[ال اس دی]]، [[مسکالین]]، [[دی‌متیل‌تریپتامین]]، [[قارچ سیلوسایبین]] از معروف‌ترین ترکیبات توهم زا''' محسوب می گردند.
[[ال اس دی]]، [[مسکالین]]، [[دی‌متیل‌تریپتامین]]، [[قارچ سیلوسایبین]] از معروف‌ترین ترکیبات توهم زا''' محسوب می گردند.

نسخهٔ ‏۵ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۵

روان‌گردان به دسته‌ای از مواد طبیعی یا ساختگی گفته می‌شود که موجب تأثیر بر مغز و سلسله اعصاب انسان در نقش آگونیست گیرنده سروتونین می‌شوند و آن را از حالت طبیعی خارج می‌کنند. اثر اصلی این مواد تغییر دادن شناخت و ادراک فرد است. نام دیگر این مواد توهم زا است.[۱] ال اس دی، مسکالین، دی‌متیل‌تریپتامین، قارچ سیلوسایبین از معروف‌ترین ترکیبات توهم زا محسوب می گردند.

بسیاری از مواد توهم زا در سرتاسر دنیا غیرقانونی محسوب می‌گردند اما با این حال مصرف تفننی این مواد در مناطق مختلف دنیا رایج می‌باشد.[۲][۳][۴]

توضیحات

معیار هالیستر برای شناخت ماده روانگردان به شکل زیر است:[نیازمند منبع]

  1. نسبت به بقیه اثرات دارو، تفاوت در نوع بینش و فکر باید آشکار و غالب باشد
  2. از لحاظ فکری و حافظه اثر حداقلی داشته باشد
  3. بی‌حسی، گیجی، بیحالی، یا انگیزش بیش از حد نباید اثر اصلی باشد
  4. اثرات جانبی خود به خود روی سیستم اعصاب باید حداقلی باشد
  5. هیچگونه وابستگی ایجاد نکنند

بر حسب شرایط البته تمام مواد از این شرایط پیروی نمی‌کنند و حتی ممکن است یک دارو اثرات متفاوتی روی یک فرد ثابت داشته باشد.

منابع

  1. "Serotonin and Hallucinogens". Neuropsychopharmacology Reviews. 21: 16S–23S. doi:10.1016/S0893-133X(98)00135-3.
  2. Krebs TS, Johansen PØ (28 March 2013). "Over 30 million psychedelic users in the United States". F1000Research. 2. doi:10.12688/f1000research.2-98.v1. ISSN 2046-1402. PMC 3917651. PMID 24627778.
  3. Garcia-Romeu A, Kersgaard B, Addy PH (August 2016). "Clinical applications of hallucinogens: A review". Experimental and Clinical Psychopharmacology. 24 (4): 229–268. doi:10.1037/pha0000084. ISSN 1936-2293. PMC 5001686. PMID 27454674.
  4. «The New Science of Psychedelics» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۹-۲۳.