ضد درد
| ضد درد | |
|---|---|
| کلاس دارویی | |
| شناسه‌های دسته‌بندی | |
| موارد مصرف | درد |
| کد ای‌تی‌سی | N02A |
| داده‌های بالینی | |
| در وبگاه دراگز | Drug Classes |
| سازمان مصرف‌کنندگان | Best Buy Drugs |
| وب‌ام‌دی | MedicineNet |
| در ویکی‌داده | |
ضد درد یا دردزُدا[۱] (به انگلیسی: Analgesic) به هر ماده و دارویی که باعث کاهش احساس درد شود گفته می‌شود. داروهای ضد درد به روش‌های گوناگونی روی اعصاب محیطی و مرکزی تأثیر می‌گذارند و اثر خود را نشان می‌دهند.
طبقه‌بندی[ویرایش]
از لحاظ مواد تشکیل دهنده این مسکن‌ها شامل موارد زیر است:
- پاراستامول و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
- مهارکننده‌های کوکس ۲
- مورفین و سایر مخدرها
- سایر ضد دردها شامل سه‌حلقه‌ای‌ها و ضد صرع‌ها
- از لحاظ نوع استفاده و روش کاربرد:
- موضعی
- سیستمیک که خود شامل خوردنی و تزریقی است.
داروهای ضد درد مهم[ویرایش]
- دیکلوفناک از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NDSAID) است. به‌طور معمول دارای دو شکل ترکیب شده با سدیم و پتاسیم است.
- ایبوپروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است.
- استامینوفن دارویی مسکن و تب‌بُر است.
- آسپیرین معمولاً به عنوان ضد درد و تب بر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- پیروکسیکام این دارو برای ستردن تب و تاب و درد در بسیاری از بیماری‌ها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره، نقرس، آرتریتها، دردهای گوناگون اندامها، تب و … به کار می‌رود.
- حب جدوار داروی ضد درد قوی با اثرات تقویتی می‌باشد.
- متادون این دارو برای تسکین دردهای مزمن و سرفه‌های غیرارادی نیز تجویز می‌شود.
- کتوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی رایج است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ دردزُدا از واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای analgesic در انگلیسی و در حوزهٔ پزشکی است. «فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان ـ دفتر پنجم، بخش لاتین». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ص. ۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲ فروردین ۱۳۹۱.