ابویعلی جعفری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط 109.201.29.230 (بحث) در تاریخ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

ابویعلی محمد بن حسن شریف جعفری، (درگذشته ۴۶۳ ق) از نوادگان جعفر طیار و از متکلمان شیعه در بغداد بود. او پس از تکمیل مقدمات نزد علمای خاندانش، به حوزه درس شیخ مفید ملحق گردید و از حواریین و اصحاب خاص شد. جعفری پس از مرگ شیخ مفید، کرسی تدریس و فتوی و رهبری شیعیان را در بغداد به دست گرفت. از او آثار بسیاری بر جای مانده که الحجة فی الامامة،[۱] نَزهةُ النّاظر و تنبیهُ الخاطر، اخبار المُختار و ایمان آباءُالنّبی و... از آن جمله‌اند.[۲]

منابع

قاضی ابویعلی از علمای معروف مذهب حنبلی بوده که نام کامل آن بزرگوار محمد بن حسین بن خلف بن احمد است وی مولف کتاب با ارزش " الاحکام السلطانیه" میباشند که توسط انتشارات دارابن قتیبه کویت به سال 1989 چاپ شده است .