پرش به محتوا

اوستیای جنوبی

ویرایش پیوندها
مختصات: ۴۲°۱۴′ شمالی ۴۳°۵۸′ شرقی / ۴۲٫۲۳۳°شمالی ۴۳٫۹۶۷°شرقی / 42.233; 43.967
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از جمهوری اوستیای جنوبی)
جمهوری اوستیای جنوبی

Хуссар Ирыстон
اوستیای جنوبی
نشان ملی اوستیای جنوبی
نشان ملی
موقعیت اوستیای جنوبی
پایتخت
و بزرگترین شهر
تسخینوالی
۴۳°۵۸′ شمالی ۴۲°۱۴′ شرقی / ۴۳٫۹۶۷°شمالی ۴۲٫۲۳۳°شرقی / 43.967; 42.233
زبان(های) رسمیآسی و روسی و گرجی
حکومتنظام نیمه‌ریاستی
آلان گاگلویف
دومنتی کولومبگوو
بنیان‌گذاری۲۸ نوامبر ۱۹۹۱
شناخته شده از ۲۸ اوت ۲۰۰۸
مساحت
• کل
۳٬۹۰۰ کیلومتر مربع (۱٬۵۰۰ مایل مربع) (ام)
• آبها (٪)
جزئی
جمعیت
• سرشماری
(سال ۲۰۱۵) ۵۳٬۵۳۲[۱]
• تراکم
۱۳ بر کیلومتر مربع (۳۳٫۷ بر مایل مربع)
واحد پولروبل روسیه (RUB)
منطقه زمانیMSK

اوسِتیای جنوبی (به زبان ایرُنی: Хуссар Ирыстон)؛ آوانگاری: خوسّآر ایرِئستون، (به گرجی: სამხრეთ ოსეთი)؛ آوانگاری: سامخرِت اُسِتی، (به روسی: Южная Осетия)؛ آوانگاری: یوژنآیآ اُسِتیآ؛ با نام رسمی جمهوری اوستیای جنوبی–دولت آلانیا یک سرزمین مورد مناقشه و کشور خودخوانده‌ای است که به‌طور محدود، به رسمیت شناخته شده است.

پس از جنگ ۲۰۰۸ اوستیای جنوبی، نیروهای اوستیایی و روسی کنترل کامل این سرزمین را عملاً در دست گرفتند. تاکنون کشورهای روسیه، ونزوئلا، نیکاراگوئه، نائورو و تووالو و سوریه سرزمین اوستیای جنوبی را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخته‌اند.

تاریخ

[ویرایش]
مهاجرت اوستیایی‌ها در طول زمان

آسی‌ها از آلان‌ها یک قبیله کوچ نشین ایرانی سرچشمه می‌گیرند[۲] در قرن هشتم یک پادشاهی یکپارچه آلان در قفقاز شمالی پدید آمد و آلانیا نام گرفت. درحدود سال‌های ۱۲۳۹ تا ۱۲۷۷ پادشاهی آلانیا به دست مغول و بعداً به دست ارتش تیمور افتاد و آلانی‌ها را قتل‌عام کردند. بازماندگان در بین آلان‌ها به سمت کوه‌های قفقاز عقب‌نشینی کردند و به تدریج مهاجرت به جنوب را از طریق کوه‌های قفقاز به سمت پادشاهی گرجستان آغاز کردند.[۳][۵]. در قرن هفدهم با فشار شاهزادگان کاباردی اوستی‌ها موج دوم مهاجرت را از قفقاز شمالی به پادشاهی کارتلی آغاز کردند.[۶] دهقانان اوستیایی که به مناطق کوهستانی قفقاز جنوبی مهاجرت می‌کردند اغلب در مناطق فئودال‌های گرجی ساکن می‌شدند.[۷] پادشاه گرجستانی پادشاهی کارتلی به اوستی‌ها اجازه مهاجرت داد.[۸]

ستیزه گرجستان-اوستیا

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: ستیزه گرجستان-اوستیا

ستیزه گرجستان-اوستیا در سال ۱۹۸۹ میلادی آغاز شد. با فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی و اعلام استقلال گرجستان از اتحاد جماهیر شوروی، ساکنان اوستیای جنوبی حاکمیت گرجستان را نپذیرفتند و استقلال اوستیای جنوبی را اعلام کردند. این اعلام استقلال از همان هنگام با مخالفت تفلیس مواجه شد تا اینکه سرانجام نیروهای ارتش گرجستان در روز هفتم اوت ۲۰۰۸ میلادی وارد شهر تسخینوالی، مرکز اوستیای جنوبی، شدند، تا حاکمیت تفلیس بر این منطقه را اعمال کنند.[۹]

جنگ اوستیای جنوبی ۲۰۰۸

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: جنگ روسیه و گرجستان
تک‌تیراندازان گرجی در اوستیای جنوبی

نبرد میان استقلال‌طلبان اوستیای جنوبی و نیروهای گرجی که از سال ۱۹۸۹ میلادی آغاز شده‌بود، در سال ۲۰۰۸ میلادی شدت گرفت. در سال ۲۰۰۸ میلادی پس از روزها نبرد سنگین میان استقلال‌طلبان اوستیای جنوبی و ارتش گرجستان، یک آتش‌بس اعلام شد. ولی پس از اعلام آتش‌بس، در تاریخ ۷ اوت ۲۰۰۸ نیروهای ارتش گرجستان در یک عملیات غافلگیرانه، شهر تسخینوالی را تصرف کردند. فردای آن روز یعنی در ۸ اوت ۲۰۰۸ میلادی، ارتش روسیه در واکنش به حملهٔ ارتش گرجستان، بخشی از نیروهای خود را در مرز با اوستیا قرار داد. سپس تانک‌های ارتش روسیه وارد شهر تسخینوالی شدند. دمیتری مدودف، رئیس‌جمهور وقت روسیه، این اقدام ارتش روسیه را در جهت دفاع از شهروندان روسی ساکن در اوستیای جنوبی عنوان کرد. با حمایت ارتش روسیه، استقلال‌طلبان بار دیگر به پیروزی رسیدند. پس از این پیروزی، روسیه در ۲۶ اوت ۲۰۰۸ و نیکاراگوئه در ۳ سپتامبر ۲۰۰۸ استقلال اوستیای جنوبی را به رسمیت شناختند. اما اعضای ناتو، اتحادیه اروپا و اکثر کشورهای دیگر آن را بخشی از گرجستان می‌دانند.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴] البته مقامات گرجی اوستیای جنوبی را یک سرزمین اشغال شده توسط روس‌ها می‌دانند[۱۵] و شایعاتی در مورد پیوستن احتمالی این سرزمین به فدراسیون روسیه وجود دارد.[۱۶]

تغییر نام این جمهوری، به جمهوری «آلانیا»

[ویرایش]

همه‌پرسی تغییر نام این جمهوری، به جمهوری «آلانیا» در ۹ آوریل ۲۰۱۷ میلادی و همزمان با ششمین دوره انتخابات ریاست جمهوری این سرزمین، برگزار شد.[۱۷] نتایج این همه‌پرسی نشان داد که بیش از ۷۸ درصد مردم این سرزمین، به نام «آلانیا» برای این جمهوری رأی داده‌اند. همزمان با این همه‌پرسی، ششمین دوره انتخابات ریاست جمهوری این منطقه نیز برگزار شد که آناتولی بی بیوف، رئیس مجلس این منطقه با کسب ۵۷٫۹۸ درصد از آرا به ریاست جمهوری رسید.[۱۸]

جغرافیا

[ویرایش]

مساحت اوستیای جنوبی ۳۹۰۰ کیلومتر مربع است. این سرزمین شامل ۴ بخش، یک شهر و ۴ شهرک است. مرکز آن شهر تسخینوالی است.

جمعیت و مردم

[ویرایش]

جمعیت اوستیای جنوبی در ۱۹۷۸ میلادی ۱۰۳ هزار نفر بوده‌است. براساس برآورد سال ۱۹۷۷ میلادی، ۶۶٫۵ ٪ جمعیت این استان اوستیایی، ۲۸٫۳ ٪ گرجی و ۶٫۱ ٪ روس بودند.

جمعیت این کشور، براساس برآورد سال ۲۰۰۰ حدود ۵۰ هزار نفر بوده و برآوردی نشان می‌دهد که در سال ۲۰۰۷ حدود ۴۵ هزار اوستی و ۱۷٬۵۰۰ گرجی در این جمهوری زندگی می‌کردند.[۱۹] این در حالیست که در سرشماری سال ۱۹۸۹ شوروی ۹۹ هزار نفر (۶۶٪ اوستی، ۲۹٪ گرجی، ۲٫۱٪ روس، ۱٫۲٪ ارمنی، ۰٫۹٪ یهودی و ۴٫۸٪ از اقوام دیگر) و در سرشماری سال ۱۹۳۹ بیش از ۱۰۶ هزار نفر (۶۸٫۱٪ اوستی، ۲۵٫۹٪ گرجی، ۲٪ روس، ۱٫۹٪ یهودی، ۱٫۴٪ ارمنی و ۰٫۷٪ از اقوام دیگر) در این ناحیه می‌زیستند.

بیشتر مردم اوستی مسیحی و گروه قابل ملاحظه‌ای از آنان مسلمان هستند.[۲۰]

مردم اوستی به سبب تعلق به اقوام آریایی خود را ایرُن می‌نامند که مشابه نام ایران است. اوستی‌ها از بازماندگان اقوام آریایی سکا، سرمتی‌ها و نیز آلان‌ها هستند. از دیدگاه زبان‌شناسی زبان مردم اوستی از شاخه زبان‌های ایرانی شناخته شده‌است. تشکیل این قوم را مربوط به سده‌های هفتم و هشتم پیش از میلاد دانسته‌اند.[۲۰] نام بومی آسی برای اوستیا یعنی ایریستان نیز به معنای ایرانستان (سرزمین ایرانیان) است. نام آلان نیز خود شکلی از نام ایران (آریائیان) است.[۲۱]

اقتصاد

[ویرایش]

تمام کالاهای مورد نیاز مردم باید از طریق تونل‌هایی که در دل کوهستان‌های غرب قفقاز کشیده شده‌اند به این ناحیه منتقل شود. بهای اجناس بسیار بالا، بیکاری شدید و فساد مالی و اداری گسترده‌است.[۲۲] مقامات اوستیای جنوبی در حال برنامه‌ریزی برای بهبود امور مالی با افزایش تولید داخلی از آرد و در نتیجه کاهش نیاز به واردات آرد هستند. برای این منظور، زمین‌های زیر کشت گندم از ۱۳۰ هکتار در سال ۲۰۰۸ به ۱۵۰۰ هکتار افزایش یافته‌است. برداشت گندم در سال ۲۰۰۸ به ۲۵۰۰ تن گندم انتظار می‌رفت. وزارت کشاورزی اوستیای جنوبی نیز اقدام به واردات تراکتور در سال ۲۰۰۸ میلادی کرده و انتظار تحویل ماشین آلات کشاورزی در سال ۲۰۰۹ را دارد.

در ژوئن ۲۰۱۰ میلادی اعلام شد که مجموع هزینه‌های بازسازی اوستیای جنوبی که از سال ۲۰۰۸ میلادی آغاز شده‌است، به بیش از ۲۶ میلیارد روبل می‌رسد. حمایت از بودجه اوستیای جنوبی و همچنین سرمایه‌گذاری در بازسازی مجموعه‌های این جمهوری و ساخت مجموعه‌های جدید توسط روسیه ادامه دارد.[۲۳]

اقتصاد این کشور در حال حاضر بسیار وابسته به بودجه از روسیه است که موجب تقویت اقتصاد آن از ۲۰۰۸ شده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اوستیای جنوبی موجود است.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ population census 2015
  2. ↑ David Marshall Lang, The Georgians, New York, p. 239
  3. ↑ Toal, Gerard (2017). -9780190253301 Near Abroad – Putin, the West, and the Contest Over Ukraine and the Caucasus (به انگلیسی) (1st ed.). New York: Oxford University Press. pp. 129–131. ISBN 978-0-19-025330-1. Retrieved 2022-02-06. {{cite book}}: Check |url= value (help)
  4. ↑ Coene, Frederik (2010). The Caucasus, an introduction (به انگلیسی) (1st ed.). London: Routledge. ISBN 978-0-415-66683-1. Retrieved 2022-02-06.
  5. ↑ Coene, page 151[۴]
  6. ↑ Merab Basilaia (2008). ეთნოსები საქართველოში [Ethnic groups in Georgia] (PDF) (به گرجی). pp. 9, 63. ISBN 978-9941-0-0901-3. Archived (PDF) from the original on 8 August 2014. Retrieved 3 August 2014.
  7. ↑ Ossetian Question 1994, p. 38.
  8. ↑ Ossetian Question 1994, p. 39.
  9. ↑ «روسیه استقلال اوستیای جنوبی و آبخازیا را به رسمیت شناخت». وبگاه رادیو فردا. ۲۶ اوت ۲۰۰۸.
  10. ↑ CNN, Tensions build as U.S. ship arrives in Georgia, 28 August 2008
  11. ↑ «West condemns Russia over Georgia» (به انگلیسی). ۲۰۰۸-۰۸-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۲.
  12. ↑ «Scheffer 'Rejects' Russia's Move, Civil.ge, 26 August 2008». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۰۸.
  13. ↑ «CoE, PACE Chairs Condemn Russia's Move, Civil Georgia, 26 August 2008». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۰۸.
  14. ↑ «OSCE Chair Condemns Russia's Recognition of Abkhazia, S.Ossetia, Civil Georgia, 26 August 2008». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۰۸.
  15. ↑ Abkhazia, S.Ossetia Formally Declared Occupied Territory. بایگانی‌شده در ۳ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine Civil Georgia. 2008-08-28
  16. ↑ Halpin, ‎Tony (۲۰۰۸-۰۸-۳۰), "Kremlin announces that South Ossetia will join 'one united Russian state'", [News Corp. (به انگلیسی) (The Times ed.), archived from the original on 16 September 2011, retrieved 9 November 2008{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  17. ↑ «برگزاری انتخابات ریاست جمهوری اوستیای جنوبی و رفراندوم تغییر نام این جمهوری خودخوانده +تصاویر». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۴-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۲.
  18. ↑ «نام جمهوری اوستیای جنوبی به آلانیا تغییر کرد». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۴-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۲.
  19. ↑ The Permanent Committee on Geographical Names for British Official Use. Georgia: a toponymic note concerning South Ossetia بایگانی‌شده در ۱۴ ژوئن ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ عنایت الله، رضا (۱۳۷۲)، «گرجستان». مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز ۴، تهران: مؤسسهٔ چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه
  21. ↑ H. W. Bailey (2011-08-15). "ARYA". دانشنامه ایرانیکا (به انگلیسی). Retrieved 2024-02-22.
  22. ↑ «نگرانی از تکرار سرنوشت کریمه در کشورهایی با اکثریت روس». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۰۱۴-۰۳-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۲.
  23. ↑ «مذاکره پوتین با کوکویتی در خصوص بازسازی اوستیای جنوبی». خبرگزاری فارس. ۲۰۱۰-۰۶-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۲.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اوستیای_جنوبی&oldid=40427947»