نظریه بنگاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
این مدل نهادها و بازار را به عنوان شکل ممکنی از سازمان برای هماهنگ‌کردن معاملات اقتصادی نشان می‌دهد. زمانی که هزینه‌های تراکنش خارجی بیشتر از هزینه‌های تراکنش داخلی باشد، شرکت رشد خواهد کرد. اگر هزینه‌های تراکنش خارجی کمتر از هزینه‌های تراکنش داخلی باشد، برای مثال، شرکت با برون سپاری کوچک می‌شود.

نظریه بنگاه (به انگلیسی:theory of the firm) شامل تعدادی نظریه اقتصادی است که ماهیت بنگاه، شرکت یا کورپوریشن را توضیح و پیش‌بینی می‌کند و شامل موجودیت بنگاه، رفتار بنگاه، ساختار بنگاه و رابطه بنگاه با بازار می‌شود.[۱] بنگاه‌ها محرک‌های کلیدی در اقتصاد هستند و کالاها و خدمات را در ازای پرداخت‌های پولی و پاداش ارائه می‌کنند. ساختار سازمانی، انگیزه‌ها، بهره‌وری کارکنان و اطلاعات همگی بر عملکرد موفقیت‌آمیز یک بنگاه در اقتصاد و درون خود بنگاه تأثیر می‌گذارد.[۲] نظریه‌های اصلی اقتصادی مانند نظریه هزینه تراکنش، اقتصاد مدیریتی و نظریه رفتاری شرکت امکان تحلیل عمیق در انواع مختلف بنگاه و مدیریت را فراهم می‌کند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Kantarelis, Demetri (2007). Theories of the Firm. Geneve: Inderscience. ISBN 978-0-907776-34-5. Description & review.   • Spulber, Daniel F. (2009). The Theory of the Firm, Cambridge. Description, front matter, and "Introduction" excerpt.
  2. Cohen, Lloyd R. (1979). "The Firm: A Revised Definition". Southern Economic Journal. 46 (2): 580–590. doi:10.2307/1057429. JSTOR 1057429.

منابع[ویرایش]

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]