باغبهادران
باغ بهادران باغوردون | |
---|---|
کشور | ![]() |
استان | اصفهان |
شهرستان | لنجان |
بخش | باغ بهادران |
نام(های) دیگر | باغبادران |
نام(های) پیشین | باغ آذران |
مردم | |
جمعیت | ۱۰٬۲۷۹ نفر (۱۳۹۵)[۱] |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۱۷۷۳ |
اطلاعات شهری | |
شهردار | حجت اله امینی (سال ۱۴۰۰) |
تأسیس شهرداری | ۱۳۴۱ |
وبگاه | |
شناسهٔ ملی خودرو | ۲۳_۴۳_۶۷ |
کد آماری | ۱۴۲۹ |
باغبهادران[۲] شهری از توابع شهرستان لنجان در استان اصفهان است که در مسیر جادهٔ اصفهان - شهرکرد قرار دارد. از مکانهای گردشگری آن میتوان به ساحل زاینده رود، قلعه چهار برج و امام زاده ابراهیم اشاره کرد.
البته این شهر از چند روستا و محله متشکل است که عرت اند از ملکآباد که بزرگترین محله میبود که توسط زاینده رود از بقیهٔ شهر جد همچنین مه، محلهٔ دورُباط هم از جمعیت نسبتاً زیادی برخوردار است.
کشاورزی[ویرایش]
در گذشته شغل اصلی مردم این شهر کشاورزی و باغ داری بودهاست. از مهمترین محصولات این شهر میتوان به گردو و بادام اشاره کرد.
مناطق و جاذبههای گردشگری[ویرایش]
- پارک ساحلی
- بقایای قلعه کافر در ارتفاعات سد چم آسمان و محلهٔ ملکآباد
- قلعه چهار برج
- امامزاده شاهزاده ابراهیم
- امامزاده شاهزاده ابوالقاسم
- روستای گردشگری مورکان
- زیارتگاه قرآن در روستای سعید آباد
- روستای گردشگری و کبوترخانه کرچگان
- بقایای قلعه ترکی
- قنات حسینآباد دره شاهی و قنات حاجیآباد
سوغات شهر[ویرایش]
از جمله سوغات معروف باغبادران میتوان به گردو و بادام و فندق و انواع آلو، آلو خشکه اشاره کرد. علاوه بر آن شیرینیجات مختلفی در باغبادران که قدیم الایام تولید میشده است. مانند پولک و نبات، انواع گز، نقل، شکر پنیر، انواع شیرینی و شربت که اینها نیز از سوغات باغبادران محسوب میشوند. پولک و نبات از شیرینجات پر طرفدار هستند. صنعت نجاری یا هنر درودگری نیز در باغبادران از قدیم الایّام به پا بودهاست. اکنون نیز برخی ساکنان مشغول به ساخت انواع دربهای چوبیِ قدیمی و انواعِ کُرسی در اندازههای مختلف هستند. آنها گاهی به بازسازی دربهای چوبی باغات و منازل قدیمی و قفس پرندگان و انواع نردبانهای چوبی میپردازند.
آموزش عالی[ویرایش]
- دانشگاه پیام نور باغبهادران
منابع[ویرایش]
- ↑ «جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». درگاه ملی آمار. مرکز آمار ایران. دریافتشده در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۱.
- ↑ آشنایی با باغبهادران[پیوند مرده]
اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.