استهبان

مختصات: ۳۰° شمالی ۵۳° شرقی / ۳۰°شمالی ۵۳°شرقی / 30; 53
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
استهبان
صابونات
از بالا، راست به چپ:
آبشار استهبان، آرامگاه شیخ علی‌نقی اصطهباناتی، آرامگاه محمد شیرین مغربی، انجیرستانی در استهبان، خیابانی در شهر
کشور ایران
استانفارس
شهرستاناستهبان
بخشمرکزی
نام(های) پیشیناصطهبانات و سته‌بان
مردم
جمعیت۳۶۴۱۰ تن[۱]
جغرافیای طبیعی
مساحت۲۶/۵۲ کیلومتر مربع
ارتفاع۱۷۶۷ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۶
میانگین بارش سالانه۱۴۵
روزهای یخبندان سالانه۵
اطلاعات شهری
شهردارعبدالرحمان جوکار[۲]
ره‌آوردانجیر، زعفران، بادام، انگور
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۷۱۵۳۲
شناسهٔ ملی خودروایران ۷۳ و
استهبان بر ایران واقع شده‌است
استهبان
روی نقشه ایران
۳۰° شمالی ۵۳° شرقی / ۳۰°شمالی ۵۳°شرقی / 30; 53

استهبان یکی از شهرهای شرق استان فارس و مرکز شهرستان استهبان است. این شهر در سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵، جمعیتی برابر با ۳۶۴۱۰ تن داشت.[۱] استهبان به شهر انجیر معروف است و با بیش از ۲۴ هزار هکتار سطح زیر کشت، بزرگترین انجیرستان دیم جهان را دارد.[۳]

زورخانه استهبان در استان فارس هم در خیابان توحید جنب تربیت بدنی واقع شده است

پیشینه[ویرایش]

در گذشته، نام این شهر اصطهبانات بوده‌است که در آبان ۱۳۵۳ خورشیدی به نام کنونی آن، یعنی استهبان تغییر کرده‌است.[۴] استهبان به نام‌های دیگری مانند اصبهبذات؛ اصطبهان؛ استنبات، سَوُنات وصابونات خوانده شده‌است.

در واقع کمابیش در منابع متعدد تاریخی و جغرافیایی نامی از سرزمین استهبان آورده شده‌است، فارسنامه ناصری گوید که نام این شهر استهبانات بوده که پس از استیلای عرب به اصطهبانات تغییر یافته‌است.[۵] حدودالعالم با استناد از المسالک و الممالک اصطخری شهر را اصطهبان و همچنین اصطهجان می‌نامد، ابن بلخی در فارسنامه خود به اصطهبان اشاره دارد ولی نزهةالقلوب آن را اصطهبانان ذکر می‌کند، ابن حوقل و مقدسی نیز در کتب خود اصطهبانات را آورده‌اند.

منابع فوق حاکی است که در طول ده سده شکل بیانی آن ثابت مانده و فقط از لحاظ نوشتن دچار تغییری جزئی گردیده‌است، این امر نشان می‌دهد در طول سال‌های بسیار اصالت این واژه حفظ شده و تغییر نکرده‌است.

مردم این شهر، استهبان را صابونات نیز می‌نامند.

وجه تسمیه[ویرایش]

استهبان واژه‌ای پهلوی از عبارت سته + بان، به معنای نگهبان شهر است.[۶]

جمعیت[ویرایش]

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۳۶٬۴۱۰ نفر بوده‌است.[۱]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۳۵۱۶٬۳۰۸—    
۱۳۴۵۱۸٬۱۸۷۱۱٫۵٪+
۱۳۵۵۱۹٬۴۶۱۷٪+
۱۳۶۵۲۸٬۳۸۶۴۵٫۹٪+
۱۳۷۰۳۰٬۷۴۴۸٫۳٪+
۱۳۷۵۳۱٬۱۹۲۱٫۵٪+
۱۳۸۵۳۴٬۵۶۴۱۰٫۸٪+
۱۳۹۰۳۴٬۶۳۹۰٫۲٪+
۱۳۹۵۳۶٬۴۱۰۵٫۱٪+

جاذبه‌ها[ویرایش]

طبیعت استهبان

مکان های دیدنی[ویرایش]

از مهم‌ترین مناطق دیدنی شهرستان استهبان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۶]

اماکن مذهبی[ویرایش]

ره آورد[ویرایش]

انجیر استهبان

محصولات کشاورزی[ویرایش]

محصول اصلی کشاورزی این شهر انجیر و زعفران است. در منابع، به محصولات دیگری از جمله: گندم، حبوبات، پنبه، زیتون و میوه‌های دیگری همچون گردو، بادام و انار و انگور اشاره شده‌است. زعفران این شهر از نظر عطر و طعم زبانزد و دارای کیفیت منحصر به فردی است اما در بازار تجارت زعفران به علت نداشتن رنگ کافی، شناخته شده نمی‌باشد.

دانشگاه‌ها[ویرایش]

دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان

فاصله تا شهرهای مهم[ویرایش]

باغ‌های انجیر استهبان

نگارخانه[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
  2. https://estahban.ir/%D8%AC%D9%86%D8%A7%D8%A8-%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%87%D9%86%D8%AF%D8%B3-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%88%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%AF/
  3. «آغاز برداشت انجیر دیم در استهبان». باشگاه خبرنگاران جوان.
  4. سرزمین و مردم ایران، عبدالحسین سعیدیان، ص ۵۶۵
  5. فارسنامه ناصری، حسن حسینی فسایی، ص۱۲۵۵
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ آبشارهای ایران، مجید اسکندرری، انتشارات ایرانشناسی، تهران: 1389، ص 145.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]