والتر بنیامین

والتر بنیامین
نام در زمان تولد	والتر بندیکس شونفلیز بنیامین
زادهٔ	۱۵ ژوئیه ۱۸۹۲ برلین، امپراتوری آلمان
درگذشت	۲۶ سپتامبر ۱۹۴۰ (۴۸ سال) پرتبو، خیرونا، کاتالونیا، اسپانیا
آرامگاه	پورت‌بو
دوره	فلسفه قرن بیستم
حیطه	فلسفه غرب فیلسوف، نویسنده، مترجم و منتقد
مکتب	فلسفه قاره‌ای مارکسیسم غربی هرمنوتیک مکتب فرانکفورت
علایق اصلی	نظریه ادبی, زیبایی‌شناسی, فلسفه فناوری, معرفت‌شناسی, فلسفه زبان, فلسفه تاریخ
ایده‌های چشمگیر	اثر هنری درعصر بازتولید مکانیکی, پرسه‌زن
تأثیرگرفته از آدورنو بودلر برشت کافکا لوکاچ مارکس ریکرت شوئلم اشتراوس هولدرلین پروست نووالیس کابالا بوبر
تأثیرگذار بر آدورنو آرنت دریدا شوئلم سانتگ لووی آگامبن ژیژک

والتر بندیکس شونفلیس بنیامین (به آلمانی: Walter Bendix Schönflies Benjamin) ‏ (۱۵ ژوئیه ۱۸۹۲–۲۷ سپتامبر ۱۹۴۰) فیلسوف، مترجم، نویسنده، برنامه‌ساز رادیو و زیبایی‌شناس مارکسیست آلمانی-یهودی و از اعضای مکتب فرانکفورت(در رابطه با نظریهٔ انتقادی، نام مکتبی آلمانی است که در دهه ۱۹۳۰ (میلادی) توسط ماکس هورکهایمر در قالب یک انجمن پژوهش‌های اجتماعی در فرانکفورت تأسیس شد. عمدهٔ فعالیت این مکتب در زمینه‌های مربوط به فلسفهٔ علوم اجتماعی، جامعه‌شناسی و نظریهٔ اجتماعی نئومارکسیستی است.) قرن بیستم آلمان بود. وی از منتقدان امپریالیسم در غرب بود و به مبارزه با سرمایه‌داری پرداخت. بنیامین به نقد ابزارها و نمودهای سرمایه‌داری می‌پرداخت و آن‌ها را موجب بروز تحولاتی خاص و غالباً منفی در پروسهٔ تحولات اجتماع می‌دانست.

زندگی

والتر بنیامین در سال ۱۸۹۲، میانِ یک خانوادهٔ مرفه یهودی در برلین به دنیا آمد. او در دانشگاه: فلسفه، تاریخ هنر، و ادبیات خوانده بود. موضوع دکترای او مفهوم نقد هنری در رمانتیک آلمان نام داشت. او در جوانی مدتی خود را با عرفان و فلسفه در دین یهود مشغول کرد. از سال ۱۹۷۲ مجموعه آثار او با کمک آدورنو در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته‌است.

او در سال‌های ۱۹۳۰–۱۹۲۰ بستگی نه چندان محکمی با مکتب فرانکفورت داشت، هر چه که گادامر و هورکهایمر به تحلیل‌های بنیامین خرده می‌گرفتند و معتقد بودند که تحلیل‌ها به اندازه کافی دیالکتیکی نیستند و همین منتقدان بیش از هر کس دیگری منجر به شهرت او در نهضت ضد مارکسیستی پسامدرنیستی شدند.

بعدها با انتشار کامل آثار بنیامین به مرور اهمیت و ارزش افکار او بخصوص از منظر سیاسی-الهیاتی مشخص‌تر گردید. منظری که امروزه کسانی چون اگامبن پروژهٔ فکری خود را در آن سمت و سو ادامه می‌دهند.

مدفن والتر بنیامین

در ۲۷ سپتامبر ۱۹۴۰، به علت فرار از فاشیسم آلمان، درمرز فرانسه – اسپانیا، دستگیر و برای فرار از تحویل به نیروی گشتاپوی آلمان، دست به خودکشی زد. ظاهراً وی تعداد زیادی قرص مرفین به مصرف رسانده بود ولی تا کنون مرگ او مرگی مشکوک به نظر می‌رسد. اخیراً توسط استفان شوارتز این نظریه مطرح شد که او توسط پلیس مخفی استالین به قتل رسیده‌است. این واقعیت که او در قسمت اختصاص داده شده به قبرستان کاتولیک‌ها دفن شده‌است، مبین این واقعیت است که علت مرگ او خودکشی اعلام نشده‌است.

جملهٔ «تاریخ را فاتحان می‌نویسند، ولی هنر «تاریخ به روایت شکست‌خوردگان» است.» گفتهٔ اوست.

در نگاه دیگر متفکران

هانا آرنت او را یکی از بزرگترین منتقدین هنری قرن بیستم می‌داند. دوست و همکار او در مکتب فرانکفورت، یعنی تئودور آدورنو دربارهٔ او گفت: «راز روش نبوغ آمیز او کشف ناسازگاری‌ها بود. او در دل هر متن عناصر ناهمخوان با یکدیگر را می‌یافت.»، برتولت برشت مرگ او را بزرگترین ضایعه جبران ناپذیری دانست که نازیسم بر پیکر فرهنگ آلمان وارد کرد. ارنست بلوخ او را فیلسوف بی همتای روزگار ما خواندو هربرت مارکوزه نوشته شناخت بحران فکری روزگار معاصر بدون پرداخت به آثار او ممکن نیست.

ترجمه به فارسی

• نشانه‌ای به رهایی (گزیده مقاله‌ها)، ترجمه بابک احمدی، تهران: نشر تندر، ۱۳۶۴. (ویرایش دوم: نشر مرکز، ۱۳۹۸).
• عروسک و کوتوله: مقالاتی درباب زبان و تاریخ، ترجمه مراد فرهادپور و امید مهرگان، تهران: نشر گام نو، ۱۳۸۵.
• خیابان یک‌طرفه، ترجمه حمید فرازنده، تهران: نشر مرکز، ۱۳۸۹.
• برگزیده مقالات والتر بنیامین، ترجمه رؤیا منجم، تهران: نشر علم، ۱۳۹۳.
• نقد خشونت در کتاب رخداد: قانون و خشونت، صالح نجفی، امید مهرگان، مراد فرهادپور، ۱۳۹۲.
• مؤلف به مثابهٔ تولیدکننده در کتاب مؤلف به مثابهٔ تولیدکننده با دو مقالهٔ انتقادی از بوریس بودن و هیتواستیرل، ترجمه ایمان گنجی و کیوان مهتدی، نشر زاوش، ۱۳۹۶.
• بنیامین برای معماران، گزیده‌هایی از متن‌های مختلف، گردآوری و تحلیل برایان الیوت، ترجمه احسان حنیف، تهران: فکر نو، ۱۳۹۸.
• اثر هنری در عصر تکثیر مکانیکی در کتاب نظریه‌های زیبایی‌شناسی، گردآوری و ویرایش مارک فاستر گیج، ترجمه احسان حنیف، تهران: فکر نو، ۱۳۹۹.

کتاب‌شناسی

• Die Aufgabe des Übersetzers.1921
• Zur Kritik der Gewalt. In: Archiv für Sozialwissenschaften und Sozialpolitik. 1921 (pdf)
• Goethes Die Wahlverwandtschaften|Wahlverwandtschaften. In: Neue Deutsche Beiträge. 1924/1925
• Der Surrealismus. In: Die literarische Welt. 1929.
• Zum Bilde Prousts. In: Die literarische Welt. 1929
• Karl Kraus. In: Frankfurter Zeitung. 1931
• Franz Kafka. Zur zehnten Wiederkehr seines Todestages. Auszüge in: Jüdische Rundschau. 21. Dezember und 28. Dezember 1934.
• Das Kunstwerk im Zeitalter seiner technischen Reproduzierbarkeit (vier Fassungen 1935–1939). Erstausgabe [franz. Übers.] In: Zeitschrift für Sozialforschung. 1936
• Der Erzähler. Betrachtungen zum Werk Nikolai Lesskows. In: Orient und Occident. 1936.
• Eduard Fuchs, der Sammler und der Historiker. In: Zeitschrift für Sozialforschung. 1937
• Über einige Motive bei Baudelaire. In: Zeitschrift für Sozialforschung. 1939
• Über den Begriff der Geschichte (1940). In: Walter Benjamin zum Gedächtnis. 1942; Die Neue Rundschau. 1950
• Das Passagen-Werk (1928–1929, 1934–1940), hrsg. von Rolf Tiedemann, 2 Bände, Suhrkamp Frankfurt am Main 1983 Taschenbuchausgabe
• Berliner Kindheit um neunzehnhundert (1932–1934/1938). Mit einem Nachwort von Theodor W. Adorno und einem editorischen Postskriptum von Rolf Tiedemann. Fassung letzter Hand und Fragmente aus früheren Fassungen. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1987.

پیوند به بیرون

• مقاله The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction اثر والتر بنیامین در Marxists.org
• «چگونه والتر بنیامین برنامه رادیویی ساخت». بی‌بی‌سی فارسی.
• لوح سپید: والتر بنیامین و معماری در عصر بی ثباتی
• سیاه‌مشق