هانس-گئورگ گادامر
 |
||
| شناسنامه | ||
|---|---|---|
| حیطه | فلسفه غربی | |
| دوره | فلسفه قرن بیستم | |
| مکتب | سنت قاره‌ای هرمنوتیک |
|
| علایق اصلی | مابعدالطبیعه, معرفت‌شناسی, زبان, هستی‌شناسی, زیبایی‌شناسی | |
| ملیت | آلمانی | |
| زادروز | ۱۱ فوریه ۱۹۰۰ | |
| زادگاه | ماربورگ, پادشاهی پروس، امپراتوری آلمان | |
| تاریخ مرگ | ۱۳ مارس ۲۰۰۲ | |
| محل مرگ | هایدلبرگ، آلمان | |
| کتاب‌های چاپ شده | حقیقت و روش (۱۹۶۰) | |
هانس-گئورگ گادامر (به آلمانی: Hans-Georg Gadamer) (زادهٔ ۱۱ فوریه ۱۹۰۰ – درگذشتهٔ ۱۳ مارس ۲۰۰۲) فیلسوف برجستهٔ آلمانی در سنت قاره‌ای و نویسندهٔ اثر مشهور حقیقت و روش (۱۹۶۰) بود.
محتویات
زندگی‌نامه[ویرایش]
گادامر در ماربورگ به دنیا آمد. پدرش شیمیدان بود. او بعدها در فرایبورگ با هایدگر آشنا شد. در آن زمان هایدگر دانشجو بود و هنوز به سمت استادی دانشگاه درنیامده بود.
فلسفهٔ گادامر[ویرایش]
پیشینه هرمنوتیک
گادامر از پیشگامان هرمنوتیک فلسفی است. آن زمان که شلایرماخر به شیوه‌ای تاثیر گرفته از کانت رسالت هرمنوتیک را از تعیین دستورالعمل‌هایی برای فهم به کشف شرایط عامی که اساساً فهم را امکان پذیر می‌سازد تغییر داد تصوری تازه از هرمنوتیک حاصل شد.
نوآوری گادامر در هرمنوتیک[ویرایش]
گادامر هرمنوتیک را فلسفی کرد و آن را به کمال رساند. او آن را از نظریه ادبی جدا کرد. اگر نظریه ادبی را به قاعده در آوردن تاویل به مفهومی عام از ادبیات باشد در این صورت هرمنوتیک گادامر نظری یا نظرپردازانه نیست.
دیدگاه‌های گادامر درباره تاریخ[ویرایش]
از نظر گادامر فهم اثر تاریخ است و در نهایت نوعی فعل نیست بلکه انفعال است. گادامر می‌گوید که علم تاریخی ارزش شناختی دارد اگرچه قاعده مدار نیست.
دیدگاه‌های گادامر درباره نبوغ[ویرایش]
از نظر گادامر ذوق و نبوغ از قواعدی که پیشاپیش ایجاد و تثبیت شده پیروی نمی‌کنند و از خود قواعدی بر جای نمی‌گذارند.
دیدگاه‌های گادامر درباره استعاره[ویرایش]
گادامر اشاره کانت در کتاب نقد قوه حکم را برای نظریه استعاره از عمیق‌ترین اشارت می‌داند که طبق آن استعاره اصولاً دو محتوا را به هم مانند نمی‌کند بلکه تامل را ورای موضوعی متفاوت انتقال می‌دهد مفهومی که چه بسا هیچ شهودی به طور بی واسطه با آن منطبق نباشد.
دیدگاه‌های گادامر درباره سنت و عقل[ویرایش]
گادامر تعارض مطلق بین سنت و عقل را نمی‌پذیرد اما معتقد است که نیروی حقیقی اصول اخلاقی مبتنی بر سنت است. او می‌گوید که این اصول به راحتی اختیار نمی‌شوندو توسط بصیرتی آزاد پدید نمی‌آیند و بر دلایل عقلی استوار نیستند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- وایسنهایمر، جوئل (۱۳۸۱)، هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی: مروری بر آراء گادامر در گستره هرمنوتیک، ترجمهٔ مسعود علیا، انتشارات ققنوس، تهران.
- علیرضا اسمعیل زاد، "هانس گئورگ گادامر و دیالکتیک تفاهم"، نامه فلسفه، شماره بهار 1381 - شماره 12.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
