تحلیل گفتمان انتقادی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تحلیل گفتمان انتقادی، یک رویکرد بِینا رشته‌ای برای مطالعهٔ گفتمان است که زبان را به عنوان شکلی از کارکرد اجتماعی بررسی می‌کند و بر نحوهٔ بازتولید قدرت اجتماعی و سیاسی به وسیلهٔ متن و گفتگو تأکید می‌کند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]