بان می

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بان می
یک bánh mì thịt nguội در سن خوزه، کالیفرنیا، ایالات متحده
نام‌های جایگزینساندویچ ویتنامی
گونهساندویچ
خاستگاهویتنام
سالدهه ۱۹۵۰
مواد اصلیباگت ویتنامی (همچنین بان می)

بان می (به ویتنامی: Bánh mì یا banh mi); (‎/ˈbɑːn ˌm/‎،[۱][۲][۳][۴] ‎/ˈbæn/‎.[۵] Vietnamese: [ɓǎjŋ̟ mî]) اصطلاحی ویتنامی برای نوع خاصی از ساندویچ است. در اصل این واژه برای همه نوع نان استفاده می‌شد. باگت، که بیشتر معادل بان می استفاده می‌شود، در دوران استعمار توسط فرانسوی‌ها در هندوچین معرفی شد و به محبوب‌ترین شکل نان تبدیل گشت. بان می ویتنامی کوچکتر از باگت فرانسوی است و از آرد گندم تهیه شده و با آرد برنج مخلوط می‌شود. این‌ها به بان می پوسته نازک‌تر و تردتر می‌بخشد.

یک دکه بان می در شهر هوشی مین
بان می در نانوایی شرقی دونگ فونگ در نیواورلئان
پرکردن بان می

بان می در غذاهای ویتنامی به نوعی باگت گفته می‌شود که غالباً از طول برش می‌خورد و به عنوان ساندویچ با مواد مختلف خوراکی پر می‌شود و به عنوان وعده غذایی سرو می‌شود. بان می ساده نیز به عنوان غذای اصلی خورده می‌شود.

یک بان می ویتنامی معمولی تلفیقی است از گوشت و سبزیجات از غذاهای بومی ویتنامی مانند چالا (chả lảa کالباس گوشت خوک)، برگ گشنیز، خیار، ترشی هویج و ترشی ترب سفید که همراه با چاشنی غذاهای فرانسوی مانند پاته به همراه فلفل قرمز و مایونز سرو می‌شود.[۶] با این حال، از طیف گسترده‌ای از پر کردنی‌های محبوب، از سو مای گرفته تا بستنی نیز استفاده می‌شود. در ویتنام، ساندویچ‌ها معمولاً برای صبحانه یا به عنوان میان‌وعده خورده می‌شوند. آنها برای ناهار یا شام خیلی خشک در نظر گرفته می‌شوند.[۷]

باگت در اواسط قرن نوزدهم، زمانی که ویتنام بخشی از هندوچین فرانسه بود، به ویتنام معرفی شد و تا اوایل قرن بیستم به عنوان غذای اصلی مردم ویتنام تبدیل شد. در دهه ۵۰، یک ساندویچ سبک ویتنامی کاملاً مشهور در سایگون توسعه یافت که به یک غذای محبوبخیابانی تبدیل شد. پس از جنگ ویتنام، ویتنامی‌های خارج از کشور بان می را در کشورهایی مانند استرالیا، کانادا و ایالات متحده محبوب کردند.

پانویس[ویرایش]

  1. "banh mi". OxfordDictionaries.com (British & World English). Oxford University Press. Archived from the original on 16 December 2017. Retrieved 9 May 2017.
  2. "banh mi". OxfordDictionaries.com (North American English). Oxford University Press. Archived from the original on 16 December 2017. Retrieved 9 May 2017.
  3. "banh mi". The American Heritage Dictionary of the English Language (5th ed.). Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Archived from the original on 28 September 2020. Retrieved 9 May 2017.
  4. "Banh Mi". Merriam-Webster. Encyclopædia Britannica, Inc. Retrieved 9 May 2017.
  5. "banh mi". Collins English Dictionary. HarperCollins. Archived from the original on 24 November 2017. Retrieved 9 May 2017.
  6. Daniel Young. "East Meets West in 'Nam Sandwich" بایگانی‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine, New York Daily News, 25 September 1996.
  7. Vũ Hồng Liên (2016). Rice and Baguette: A History of Food in Vietnam. London: Reaktion Books. pp. 147–150. ISBN 978-1-78023-704-6.

منابع[ویرایش]


پیوند به بیرون[ویرایش]