ویلیام لین کریگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ویلیام لین کریگ
زادهٔ۲۳ اوت ۱۹۴۹ ‏(۷۴ سال)
پئوریا، ایلینوی، ایالات متحده
تحصیلاتکالج ویتون (لیسانس)
مدرسه الهیات انجیلی ترینیتی
(کارشناسی ارشد)
دانشگاه بیرمنگام (دکتری)
دانشگاه مونیخ (دکترای الهیات)
کارهای برجسته«ایمان معقول» (1994)
همسر(ها)یان کریگ (ا. ۱۹۷۲)
وبگاه

ویلیام لین کریگ (به انگلیسی: William Lane Craig؛ زادهٔ ۲۳ اوت ۱۹۴۹) فیلسوف تحلیلی، متکلم مسیحی، نویسنده و الهی‌دان آمریکایی است که از دیدگاه مولینیسم و نئوآپولیناریسم حمایت می‌کند.[۱][۲] او در حال حاضر استاد فلسفه در دانشگاه بپتیست هیوستون و استاد پژوهش فلسفه در دانشکده الهیات تالبوت دانشگاه بایولا است.[۳] کریگ برهان کیهانی‌شناختی کلام برای وجود خدا را به‌روز کرده و از آن دفاع کرده‌است.[۴][۵][۶][۷][۸] او همچنین آثاری منتشر کرده‌است که در آن به نفع قابل‌قبول بودن تاریخی رستاخیز مسیح استدلال می‌کند.[۹] مطالعه او دربارهٔ واجب‌الوجود و افلاطون‌گرایی با کتاب خدا بر همه چیز به اوج خود رسید.[۱۰][۱۱]

جوانی و تحصیل[ویرایش]

کریگ با دیگر اعضای باشگاه ریاضی دبیرستان ایست پیوریا

کریگ در ۲۳ اوت ۱۹۴۹ در پیوریا، ایلینوی، در خانواده مالوری و دوریس کریگ به‌دنیا آمد.[۱۲][۱۳] زمانی که کریگ دانش‌آموز (۱۹۶۳–۱۹۶۷) بود،[۱۴] در بحث و مناظره‌ها شرکت کرده و قهرمانی ایالتی را در خطابه به‌دست‌آورد.[۴][۱۵] در سپتامبر ۱۹۶۵، مسیحی شد،[۱۶][۱۷][۱۸] و پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، در کالج ویتون (ایلینوی) در رشته ارتباطات تحصیل کرد.[۱۹][۴] کریگ در سال ۱۹۷۱ فارغ‌التحصیل شد و سال بعد با همسرش یان ازدواج کرد.[۱۹][۲۰] آن‌ها دو فرزند دارند و در حومه آتلانتا، جورجیا زندگی می‌کنند.[۲۰]

در سال ۱۹۷۳ کریگ وارد برنامه فلسفه دین در مدرسه الهیات انجیلی ترینیتی در شمال شیکاگو شد و در آن‌جا زیر نظر نورمن گیسلر تحصیل کرد.[۲۱][۲۲][۴] در سال ۱۹۷۵ تحصیلات دکترا را در رشته فلسفه در دانشگاه بیرمنگام انگلستان[۲۳] انجام داد[۲۴][۴] و در سال ۱۹۷۷ به او درجه دکترا اعطا شد.[۲۵] اولین کتاب او، برهان کیهان‌شناختی کلام (۱۹۷۹)، دفاع از استدلالی بود که او برای اولین بار در کار هکت با آن مواجه شد.[۴] کریگ در سال ۱۹۷۸ از بنیاد الکساندر فون هومبولت[۲۶] کمک‌هزینه تحصیلی فوق‌دکترا دریافت کرد تا تحقیقاتی را در مورد تاریخی بودن رستاخیز مسیح زیر نظر ولفهارت پاننبرگ در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ آلمان دنبال کند.[۲۳][۲۷][۲۶][۴][۲۱] تحصیلات او در مونیخ زیر نظر پاننبرگ منجر به دریافت دکترای دوم شد، دکترای دوم در الهیات بود،[۱۹][۴] که در سال ۱۹۸۴ با انتشار پایان‌نامه دکترای خود، استدلال تاریخی برای رستاخیز مسیح در جریان مناقشه دئیست (۱۹۸۵) اعطا شد.[۲۸][۲۹]

حرفه[ویرایش]

کریگ در سال ۱۹۸۰ به هیئت علمی مدرسه الهیات ترینیتی پیوست و تا سال ۱۹۸۶ در آن‌جا به تدریس فلسفه دین پرداخت.[۳۰]

در سال ۱۹۸۷، پس از یک سال تحصیل در کالج وست‌مونت در حومه سانتا باربارا، به همراه همسر و دو فرزند خردسالش به اروپا بازگشت،[۳۱] و تا سال ۱۹۹۴ به‌عنوان یک محقق مدعو در دانشگاه کاتولیک لون (لوون) در بلژیک مشغول به کار شد.[۳۱][۳۲] در آن زمان، کریگ به‌عنوان استاد پژوهش فلسفه به دپارتمان فلسفه و اخلاق در مدرسه الهیات تالبوت در حومه لس‌آنجلس پیوست، سمتی که در حال حاضر نیز در اختیار دارد،[۱۶][۳][۳۳] و پس از آن در سال ۲۰۱۴، به‌عنوان استاد پژوهشی در فلسفه در دانشگاه مسیحی هیوستون مشغول به کار شد.[۳][۳۳] در سال ۲۰۱۷، دانشگاه بایولا به افتخار مشارکت‌های آکادمیک کریگ، یک پست دائمی هیئت علمی به او اعطا کرد.[۳۴]

کریگ از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۶ به‌عنوان رئیس انجمن فلسفه زمان خدمت کرد[۳۵] او به احیای انجمن فلسفی انجیلی کمک کرد و از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ به‌عنوان رئیس آن خدمت کرد[۴] در اواسط دهه ۲۰۰۰،[۳۶][۳۷] وزارت مدافعان استدلالی مسیحی آنلاین (ReasonableFaith.org) را تأسیس کرد.[۳]

کریگ بیش از چهل کتاب و بیش از دویست مقاله منتشرشده در مجلات حرفه‌ای فلسفه و الهیات را تألیف یا ویرایش کرده‌است،[۳۸][۳۹] از جمله: مجله فلسفه (The Journal of Philosophy),[۴۰] مجله بریتانیایی فلسفه علم (British Journal for the Philosophy of Science),[۴۱] پژوهش فلسفه و پدیدارشناسی (Philosophy and Phenomenological Research),[۴۲][۴۳] مطالعات فلسفی (Philosophical Studies),[۴۴] مجله استرالیایی فلسفه (Australasian Journal of Philosophy),[۴۵][۴۶][۴۷][۴۸] ایمان و فلسفه (Faith and Philosophy),[۴۹] ارکنتنیس (Erkenntnis),[۵۰][۵۱] و فصل‌نامه فلسفی آمریکا (American Philosophical Quarterly).[۵۲]

دیدگاه‌های فلسفی و کلامی[ویرایش]

برهان کیهان‌شناختی کلام[ویرایش]

تصویری از پس‌رفت بی‌نهایت

کریگ در دفاع از روایتی از به‌نام برهان کیهان‌شناختی کلام مطالبی نوشته و سخن گفته‌است.[الف][۵۴][۵۵] درحالی‌که کلام از فلسفه اسلامی قرون وسطی سرچشمه می‌گیرد، کریگ در دفاع از برهان علیت ایده‌های علمی و فلسفی جذابی به آن اضافه کرد.[۴] کار کریگ منجر به علاقه به برهان و به‌طور کلی به بحث‌های کیهان‌شناختی در دوران معاصر شده‌است.[۵۶][۵۷][۵۸]

کریگ روایت خود از این استدلال را این‌گونه بیان می‌کند:

  1. هر چیزی که شروع به وجود می‌کند علتی برای وجود خود دارد.
  2. جهان شروع به وجود کرد.
  3. بنابراین، جهان علت وجودی خود را دارد.[۵۹][۵۸]

دفاع کریگ از برهان عمدتاً بر فرض دوم تمرکز دارد،[۶۰][۶۱] که او چندین استدلال برای آن ارائه می‌کند. برای مثال، به مثال هیلبرت در مورد «یک هتل بی‌نهایت» متوسل می‌شود تا استدلال کند که در واقع بی‌نهایت‌های بالفعل غیرممکن هستند، و بنابراین گذشته متناهی است و آغازی دارد.[۶۲][۶۳][۶۴] کریگ در استدلالی دیگر می‌گوید که سلسله رویدادها در زمان با فرآیندی شکل می‌گیرند که در آن هر لحظه پشت سر هم به تاریخ اضافه می‌شود. به گفته کریگ، این فرایند هرگز نمی‌تواند مجموعه‌ای واقعاً نامتناهی از رویدادها ایجاد کند، اما در بهترین حالت ممکن است مجموعه‌ای بالقوه نامحدود باشد. او بر این اساس استدلال می‌کند که گذشته متناهی است و آغازی دارد.[۶۵][۵۸][۶۶]

کریگ همچنین از نظریه‌های فیزیکی مختلف برای حمایت از فرض دوم استدلال استفاده می‌کند، مانند مدل استاندارد مه‌بنگ از منشأ کیهانی و مفاهیم خاصی از قانون دوم ترمودینامیک.[۴][۵۸][۶۲]

برهان کلام به این نتیجه می‌رسد که جهان علتی داشته‌است، اما کریگ استدلال می‌کند که علت باید یک شخص باشد.[۵۹] اول، استدلال می‌کند که بهترین راه برای توضیح منشأ یک اثر زمانی با آغازی از یک علت ازلی موجود این است که آن علت یک عامل شخصی باشد که دارای اراده آزاد است. دوم، تنها نماینده موجودی بی‌زمان، بی‌مکان و غیرمادی، اشیاء انتزاعی مانند اعداد یا ذهن‌های بی‌جسم هستند. اما اشیاء انتزاعی به‌طور علّی مؤثرند. سوم، کریگ از تفکیک سوئینبرن از تبیین علّی استفاده می‌کند. تبیین علّی را می‌توان بر حسب شرایط اولیه و قوانین طبیعت یا بر حسب فاعل شخصی و اختیارات آن ارائه کرد. اما اولین حالت فیزیکی جهان را نمی‌توان بر اساس شرایط اولیه و قوانین طبیعی توضیح داد.[۶۷]

استدلال‌های کریگ برای حمایت از استدلال کلام توسط مفسران مختلفی مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌است،[۶۸][۶۹] از جمله آدولف گرونباوم،[۷۰] کوئنتین اسمیت،[۷۱] وس موریستون،[۷۲][۷۳] گراهام آپی،[۷۴] اندرو لوک،[۷۵] رابرت سی کونز،[۷۶] و الکساندر پروس.[۷۷] بسیاری از این مقالات در مجموعه دو جلدی «برهان کیهان‌شناختی کلام» (۲۰۱۷)، جلد ۱ که برهان‌های فلسفی برای پایان‌پذیری گذشته و جلد ۲ شواهد علمی برای آغاز جهان را پوشش می‌دهد، موجود است.[۷۸][۷۹]

دانای کل الهی[ویرایش]

لوئیس دو مولینا، هم‌نام مولینیسم

کریگ طرف‌دار مولینیسم است؛ ایده‌ای که اولین بار توسط الاهی‌دان یسوعی، لوئیس دو مولینا، فرموله شد و بر اساس آن، خداوند دارای آگاهی پیش از آگاهی است که هر فرد در هر شرایط ممکن چه اعمال آزادانه‌ای انجام می‌دهد، نوعی دانش که گاهی اوقات به آن «دانش میانه» می‌گویند.[۸۰] پروتستان-مولینیسم، مانند کریگ، ابتدا از طریق دو متفکر ضدکالوینیست وارد الهیات پروتستان شد: جیکوب آرمینیوس و کنراد وورستیوس.[۸۱] مولینیست‌هایی مانند کریگ به این ایده متوسل می‌شوند تا تعارض درک‌شده بین مشیت خدا و آگاهی از قبل را با اراده آزاد انسان آشتی دهند. ایده این است که با تکیه بر دانش میانه، خداوند در اراده آزاد کسی دخالت نمی‌کند، در عوض تصمیم می‌گیرد با توجه به درک کاملی از این‌که مردم چگونه آزادانه در پاسخ به آن عمل کنند، کدام شرایط را به فعلیت برساند.[۸۲] کریگ همچنین در بحث‌های خود در مورد الهام از کتاب مقدس، انحصارگرایی مسیحی، استقامت مقدسین، و بشارت تبلیغی به مولینیسم متوسل می‌شود.[۸۳]

رستاخیز مسیح[ویرایش]

کریگ دو جلد کتاب نوشته‌است که در مورد تاریخی بودن رستاخیز مسیح استدلال می‌کند، استدلال تاریخی برای رستاخیز مسیح (1985)[۹][۸۴] و ارزیابی شواهد عهد جدید برای تاریخی بودن رستاخیز مسیح (ویرایش سوم. 2002).[۸۵][۸۶] در جلد قبلی، کریگ تاریخچه بحث را شرح می‌دهد، از جمله استدلال‌های دیوید هیوم علیه شناسایی معجزات. جلد اخیر مطالعه‌ای تفسیری از مطالب عهد جدید مربوط به رستاخیز است.

کریگ استدلال‌های خود را برای تاریخی بودن رستاخیز در ۳ عنوان ساختار می‌دهد:[۸۷]

  1. مقبره عیسی در روز یکشنبه پس از مصلوب شدن توسط گروهی از پیروان زن او خالی یافت شد. [۸۸]
  2. افراد و گروه‌های مختلف ظاهر شدن عیسی را پس از مرگش به‌صورت زنده تجربه کردند.
  3. اولین شاگردان به این باور رسیدند که خدا عیسی را علیرغم تمایلات قوی بر خلاف آن، از مردگان زنده کرده‌است.

کریگ استدلال می‌کند که بهترین توضیح برای این سه رویداد، رستاخیز تحت‌اللفظی است.[۸۹] او یک چارچوب ارزیابی را که توسط فیلسوف تاریخ سی. بهان مک کولاگ[۹۰] توسعه یافته‌است، برای بررسی تبیین‌های نظری مختلف ارائه‌شده برای این رویدادها به‌کار می‌گیرد. از این چارچوب، او نظریه‌های جایگزین مانند فرضیه توهم گرد لودمان، فرضیه توطئه، و فرضیه مرگ ظاهری هاینریش پاولوس یا فردریش شلایرماخر را به‌دلیل نداشتن دامنه توضیحی، قدرت توضیحی، و باورپذیری تاریخی کافی رد می‌کند.[۹۱][۹۲] در سال ۱۹۹۶ کریگ در «اجلاس رستاخیز» شرکت کرد، جلسه‌ای که در مدرسه علمیه سنت‌جوزف در نیویورک، به‌منظور بحث در مورد رستاخیز مسیح برگزار شد. مقالاتی از این اجلاس بعداً در کتاب رستاخیز؛ یک سمپوزیوم بین‌رشته‌ای در مورد رستاخیز مسیح (ویرایش‌شده توسط ST Davis, D. Kendall و G. O'Callins.) گردآوری و منتشر شد.[۹۳]

فلسفه زمان[ویرایش]

کریگ از نسخه حال‌گرایانه «نظریه A زمان» دفاع می‌کند. بر اساس این نظریه، حال وجود دارد، اما گذشته و آینده وجود ندارد. علاوه بر این، او معتقد است که حقایق پرتنشی وجود دارد، از جمله این‌که اکنون وقت ناهار است، که نمی‌توان آن‌ها را به واقعیت‌های بی‌تنشی تقلیل داد یا با واقعیت‌های بی‌تنشی از شکلی که ظهر روز ۱۰ فوریه ۲۰۲۰ وقت ناهار است، شناسایی کرد. بر اساس این نظریه، حضور یک جنبه واقعی از زمان است و نه صرفاً فرافکنی فکر و صحبت ما دربارهٔ زمان. او دفاع‌های متعددی از این نظریه مطرح می‌کند که دو مورد از آن‌ها قابل توجه است. نخست، او استدلال جی‌ام‌ای مک‌تاگارت مبنی بر نامنسجم بودن نظریه A را مورد انتقاد قرار می‌دهد، و پیشنهاد می‌کند که استدلال مک‌تاگارت با پیش‌فرض پنهانی «نظریه B زمان»، این سؤال را مطرح می‌کند. دوم، او از نظریه A در برابر چالش‌های تجربی ناشی از تفسیر استاندارد نظریه نسبیت خاص انیشتین دفاع می‌کند. او به این چالش با حمایت از تفسیر نئولورنتسی از نظریه نسبیت پاسخ می‌دهد که از نظر تجربی معادل تفسیر استاندارد است و با نظریه A و با هم‌زمانی مطلق سازگار است. کریگ تفسیر استاندارد نظریه نسبیت را به این دلیل مورد انتقاد قرار می‌دهد که بر اساس معرفت‌شناسی پوزیتیویستی بی‌اعتبار است. علاوه بر این، او ادعا می‌کند که فرض پوزیتیویسم، توسل مخالفان نظریه A به نظریه نسبیت را بی‌اعتبار می‌کند.[۹۴][۹۵][۹۶]

ابدیت الهی[ویرایش]

کریگ استدلال می‌کند که خدا در حالتی بی‌زمان و به‌طور علّی قبل از خلقت وجود داشته‌است،[۹۷] به‌دلیل دانشش از حقایق متشنج و تعاملش با رویدادها، در حالتی موقتی که با خلقت آغاز شده، وجود داشته‌است.[۹۸] او در تأیید این نظر دو دلیل می‌آورد. نخست، می‌گوید که با توجه به دیدگاه تنش‌آمیز او نسبت به زمان، پس از ایجاد یک جهان زمانی، خدا نمی‌تواند بی‌زمان باشد، زیرا پس از آن زمان، از طریق تعاملات خود و از طریق ایجاد حوادث در زمان با زمان مرتبط است.[۹۸] دوم، می‌گوید که به‌عنوان یکی از ویژگی‌های دانای مطلق، خداوند باید حقیقت مربوط به حقایق متشنج دربارهٔ جهان را بداند، از جمله این‌که آیا گزاره «امروز ۱۵ ژانویه است» درست است یا نه یا در حال حاضر چه اتفاقی در حال رخ دادن است.[۹۴][۹۹][۱۰۰][۱۰۱][ب]

آسایش الهی[ویرایش]

کریگ در مورد چالش ناشی از افلاطون‌گرایی در برابر واجب‌الوجود یا وجود خود منتشر کرده‌است.[۱۰۳][۱۰][۱۰۴] او هم این دیدگاه را رد می‌کند که خدا اشیاء انتزاعی را خلق می‌کند و هم این‌که آن‌ها مستقل از خدا وجود دارند.[۱۰۵] در عوض، او از دیدگاه نام‌گرایانه دفاع می‌کند، که اشیاء انتزاعی از نظر هستی‌شناختی ابژه‌های واقعی نیستند.[۱۰۶] کریگ با بیان این‌که برهان ضروری بودن کواین-پاتنام پشتوانه اصلی افلاطونیسم است،[۱۰۷] او معیار نئوکوئینی تعهد هستی‌شناختی را مورد انتقاد قرار می‌دهد که بر اساس آن کمیت‌کننده وجودی منطق مرتبه اول و اصطلاحات مفرد ابزارهای تعهد هستی‌شناختی هستند.[۱۰۸][۱۰۹]

کریگ از تفسیری خنثی از کمی‌کننده‌های منطق مرتبه اول طرف‌داری می‌کند، به‌طوری که یک گزاره می‌تواند درست باشد، حتی اگر شیئی وجود نداشته باشد که روی آن کمیت ایجاد کند. علاوه بر این، او از یک نظریه مرجع کاهش تورم مبتنی بر عمدی بودن عوامل دفاع می‌کند، به‌طوری که یک فرد می‌تواند با موفقیت به چیزی حتی در غیاب چیزهای اضافی اشاره کند. کریگ این جمله را مثال می‌زند که «قیمت بلیط ده دلار است» و استدلال می‌کند که هم‌چنان می‌تواند یک بیانیه واقعی باشد حتی اگر یک شیء واقعی به نام «قیمت» وجود نداشته باشد.[۱۱۰] او این ارجاعات را به‌عنوان یک کنش گفتاری تعریف می‌کند تا یک رابطه کلمه-جهان، به‌طوری که ممکن است اصطلاحات مفرد در جملات واقعی بدون تعهد به اشیاء متناظر در جهان استفاده شوند.[۱۱۱] کریگ به‌علاوه استدلال کرده‌است که حتی اگر کسی بپذیرد که این ارجاع‌ها به‌عنوان رابطه کلمه-جهان مورد استفاده قرار می‌گرفتند، داستان‌گرایی توضیحی مناسب برای استفاده از آن‌هاست. به‌ویژه نظریه تظاهر، که بر اساس آن گزاره‌های مربوط به اشیاء انتزاعی، بیان‌هایی هستند که تصور می‌شوند درست هستند، حتی اگر به‌معنای واقعی کلمه نادرست باشند.[۱۱۲]

کفاره[ویرایش]

کریگ در آماده‌سازی برای نوشتن یک کتاب در الهیات فلسفی، مطالعه آموزه کفاره را انجام داد که منجر به دو کتاب، کفاره (۲۰۱۹) و کفاره و مرگ مسیح (۲۰۲۰) شد.[۱۱۳]

آدم تاریخی[ویرایش]

کریگ به عنوان یک مطالعه مقدماتی برای الهیات فلسفی خود، تعهد کتاب مقدس و اعتبار علمی یک جفت انسانی اصیل را که اجداد جهانی بشر بودند بررسی کرد.[۱۱۴] به پیروی از آشورشناس تورکیلد یاکوبسن، بر اساس شباهت‌های خانوادگی مختلف استدلال می‌کند که پیدایش ۱ تا ۱۱ به ژانر اسطوره-تاریخ تعلق دارد که هدف آن بازگویی اشخاص و رویدادهای تاریخی به زبان مجازی و خیالی اسطوره است. اخیراً کریگ شروع به نوشتن یک کتاب در الهیات فلسفی چند جلدی کرده‌است.[۱۱۵]

دیدگاه‌های دیگر[ویرایش]

کریگ منتقد طبیعت‌گرایی متافیزیکی،[۱۱۶] خداناباوری نو،[۱۱۷] و الهیات رفاه،[۱۱۸] و همچنین از مدافعان معرفت‌شناسی اصلاح‌شده است. او همچنین بیان می‌کند که یک مسیحی مؤمن نباید دست به اعمال همجنس‌گرایانه بزند.[۱۱۹] او معتقد است که نظریه تکامل با مسیحیت سازگار است.[۱۲۰][۱۲۱] او عضو مرکز علم و فرهنگ مؤسسه دیسکاوری[۱۲۲] و عضو انجمن بین‌المللی پیچیدگی، اطلاعات و طراحی بود.[۱۲۳] کریگ در مناظره‌اش با پل هلم توضیح می‌دهد که خود را «آرمینیوسی»، به‌معنای واقعی می‌نامد.[۱۲۴] در جای دیگر، او خود را یک وسلی یا وسلی-آرمینیوسیی معرفی کرده‌است.[۱۲۵]

کریگ به‌عنوان یک نظریه‌پرداز فرمان الهی غیرارادت‌گرا، معتقد است که همان‌طور که در سفر تثنیه نشان داده شده‌است، خداوند این حق اخلاقی را داشت که اگر کنعانی‌ها حاضر به ترک سرزمین خود نشدند، فرمان کشتن آن‌ها را بگرداند (نبرد اریحا).[۱۲۶][۱۲۷] همان‌طور که در نقد وس موریستون دیده می‌شود، این امر به بحث‌هایی نیز منجر شده‌است.[۱۲۸][۱۲۹] کریگ همچنین یک مسیح‌شناسی نو-آپولیناری را پیشنهاد کرده‌است که در آن لوگوس الهی به‌جای روح انسانی مسیح می‌ایستد و ماهیت انسانی او را کامل می‌کند.[۱۳۰]

بازخورد[ویرایش]

به گفته ناتان اشنایدر، «[بسیاری] از فیلسوفان حرفه‌ای فقط به‌طوری مبهم دربارهٔ کریگ می‌دانند، اما در زمینه فلسفه دین، کتاب‌ها و مقالات [کریگ] پر استنادها هستند».[۴] فیلسوف هم‌کار کوئنتین اسمیت می‌نویسد که «ویلیام لین کریگ یکی از فیلسوفان برجسته دین و یکی از فیلسوفان برجسته زمان است.»[۱۳۱]

در سال ۲۰۲۱، وب‌سایت Academic Influence، کریگ را به‌عنوان نوزدهمین فیلسوف تأثیرگذار جهان طی سه دهه گذشته (۱۹۹۰–۲۰۲۰) و چهارمین فیلسوف تأثیرگذار الهیات جهان در مدت مشابه رتبه‌بندی کرد.[۱۳۲][۱۳۳]

در سال ۲۰۰۹، خداناباور نو کریستوفر هیچنز قبل از مناظره خود با کریگ در همان سال مصاحبه‌ای داشت. در طول آن مصاحبه، هیچنز گفت: «می‌توانم به شما بگویم که برادران و خواهرانم و هم‌فکرانم در جامعه بی‌ایمان، او [کریگ] را بسیار جدی می‌گیرند. او [کریگ] را مردی بسیار سرسخت می‌دانند. بسیار سخت‌گیر، بسیار دانشمند. خیلی وحشتناک است. و من… این را بدون اغراق می‌گویم. این را نمی‌گویم چون این‌جا هستم. معمولاً نمی‌توانم به مردم بگویم:» امشب موفق باشید» و «ما را ناامید نکن». اما با او [کریگ] این کار را می‌کنم.»[۱۳۴]

در سال ۲۰۱۱، با احترام و تمجید در مناظره‌ای، سم هریس یک بار کریگ را به‌عنوان «یکی از مؤمنان مسیحی که به‌نظر می‌رسد ترس از خدا را در بسیاری از هم‌وطنان بی‌خدا قرار داده‌است» توصیف کرد.[۴][۱۳۵]

در سال ۲۰۱۶، در The Best Schools، ویلیام لین کریگ را در میان ۵۰ فیلسوف تأثیرگذار زنده قرار گرفت.[۱۳۶]

آثار برگزیده[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت[ویرایش]

  1. روایت خود کریگ از برهان کیهان‌شناختی کلام مختصر است: ۱. «هر چیزی که شروع به وجود می‌کند علتی برای وجود خود دارد». ۲. «جهان شروع به وجود کرد»، یعنی پس‌رفت زمانی رویدادها متناهی است. ۳. «بنابراین جهان علتی برای وجود خود دارد» کریگ به پیروی از غزالی استدلال می‌کند که این علت باید یک اراده شخصی باشد. هیچ چیز جز انتخاب خودسرانه یک عامل آزاد نمی‌تواند توضیح دهد که چرا جهان در یک زمان به‌جای دیگری خلق شده‌است، یا (اگر زمان با اولین رویداد به وجود می‌آید) چرا اولین رویداد پیشینی نداشته‌است.[۵۳]
  2. وقتی کریگ می‌گوید که خدا «قبل از» خلق زمان بی‌زمان است، تصور مربوط به اولویت قرار نیست زمانی باشد، زیرا زمانی قبل از لحظه اول زمان وجود ندارد. در عوض، سخن کریگ به این معناست که خدا به معنایی غیرزمانی مقدم بر زمان است که تعیین آن دشوار است، و شامل این ایده است که خدا علت جهان است. چندین فیلسوف استدلال کرده‌اند که مفهوم کریگ از اولویت غیرزمانی روشن نیست. در پاسخ.[۱۰۲]

پانویس[ویرایش]

  1. "مکانیک مسیح‌شناسی نئوآپولیناری".
  2. "نئوآپولیناریسم و ثنویت ذهن/بدن". April 12, 2019.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ موراشکو, Alex (5 February 2014). "ویلیام لین کریگ، معذرت‌شناس برجسته، به دانشکده اندیشه مسیحی هیوستون باپتیست یو می‌پیوندد". The Christian Post. Retrieved 12 June 2019.
  4. ۴٫۰۰ ۴٫۰۱ ۴٫۰۲ ۴٫۰۳ ۴٫۰۴ ۴٫۰۵ ۴٫۰۶ ۴٫۰۷ ۴٫۰۸ ۴٫۰۹ ۴٫۱۰ ۴٫۱۱ ۴٫۱۲ اشنایدر, ناتان (July 1, 2013). "خداباور جدید: چگونه ویلیام لین کریگ به جسورترین رسول فلسفه مسیحی تبدیل شد". گاه‌نامه آموزش عالی. واشینگتن. Retrieved January 22, 2018.
  5. رایشنباخ (2017). "In his widely discussed writings William Lane Craig marshals multidisciplinary evidence for the truth of the premises found in the kalām argument.... [much more discussion follows]" رایشنباخ (۲۰۱۷). «ویلیام لین کریگ در نوشته‌های خود که به‌طور گسترده مورد بحث قرار گرفته‌است، شواهد چندرشته‌ای را برای صحت مقدمات یافت‌شده در برهان کلام ارائه می‌دهد… [بحث بیش‌تر در ادامه می‌آید].»
  6. سان, ارین (30 Sep 2011). "داوکینز از تصمیم مبنی بر عدم مناظره با معذرت‌خواهی ویلیام لین کریگ دفاع می‌کند". Christianity Today. Retrieved 12 June 2019. ... [کریگ] مدافع پیشرو مسیحی است که به‌دلیل احیای استدلال کیهان‌شناختی کلام مشهور است و ادعا می‌کند خدا ابتدا جهان را به‌وجود آورده‌است.
  7. هورن, ترنت (17 July 2013). "پشتیبانی جدید از برهان کیهان‌شناختی". catholic.com. Retrieved 12 June 2019. اگرچه این بحث پس از ترویج آن در قرون وسطی در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت، اما از طریق کتاب ویلیام لین کریگ در سال 1979 با عنوان برهان کیهان‌شناختی کلام جان تازه‌ای گرفت. کریگ به حامی اصلی این استدلال تبدیل شده‌است، و به لطف مناظره‌های معروف با خداناباوران در یوتیوب، به‌خوبی شناخته شده‌است و به‌شدت توسط منتقدان تجزیه و تحلیل می‌شود.
  8. رابینسون & بگت 2016, p. 212.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ هابرماس 1988.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ کریگ 2016.
  11. مک‌ناب, تایلر دالتون. "مروری بر خدا بر همه: سهولت الهی و چالش افلاطونیسم اثر ویلیام لین کریگ". مجله مطالعات کتاب مقدس و الهیات. ISSN 2572-2832.
  12. کریگ, ویلیام لین. "آیا مسئله قانون بنیادین ماده آموزه تثلیث را روشن می‌کند؟". Retrieved 10 July 2019. من فرزند دوم مالوری و دوریس کریگ هستم…
  13. کریگ, ویلیام لین (February 5, 2018). "سؤالاتی در مورد یقین و بحث". Retrieved 22 July 2019. اما این دانش من را تضعیف نمی‌کند که در پیوریا، ایلینوی به‌دنیا آمدم و در کیوکوک، آیووا بزرگ شدم.
  14. کریگ, ویلیام لین. "مناظره". Reasonable Faith. Archived from the original on May 12, 2014. Retrieved May 8, 2014.
  15. "سوابق و تاریخ – خطابه اصلی". انجمن دبیرستان ایلینوی. Retrieved May 27, 2015.
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ "ویلیام لین کریگ". لامیرادا، کالیفرنیا: دانشگاه بایولا. Archived from the original on August 14, 2014. Retrieved May 5, 2014.
  17. "ویلیام لین کریگ و شان مک‌داول". Fervr. Retrieved May 11, 2014.
  18. کریگ, ویلیام لین (November 5, 2007). "ایمان و شک". Retrieved 10 July 2019. اگر بخواهم شخصاً صحبت کنم، من خودم در یک خانه انجیلی بزرگ نشدم، اما سال سوم دبیرستان مسیحی شدم.
  19. ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ "دکتر ویلیام لین کریگ به‌عنوان فارغ‌التحصیل سال انتخاب شد". ویتون، ایلینوی: کالج ویتون. May 7, 2014. Archived from the original on May 12, 2014. Retrieved May 11, 2014.
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ اشنایدر, ناتان (July 12, 2013). "7 عادت یک فیلسوف تأثیرگذار". Killing the Buddha. Retrieved May 10, 2014.
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ کریگ, ویلیام لین. "دکترای دوگانه". Reasonable Faith. Archived from the original on May 12, 2014. Retrieved May 10, 2014.
  22. "ویلیام لین کریگ دانش‌آموخته سال TEDS انتخاب شد". وب‌سایت دانشگاه بین‌المللی ترینیتی. Archived from the original on 2016-08-28. Retrieved 22 July 2019.
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ "ویلیام لین کریگ". calvin.edu. انتشارات کالج کالوین. Retrieved 9 April 2019.
  24. کرامر, دیوید سی. "John Hick (1922—2012)". دایرةالمعارف اینترنتی فلسفه. ISSN 2161-0002. Retrieved 12 June 2019. بسیاری از شاگردان سابق [هیک] اکنون فیلسوفان مسیحی هستند، از جمله… ویلیام لین کریگ…
  25. "سخنرانی‌های کادبری 2015: خدا بر همه چیز، بازگشت به «سخنرانی‌های کادبری» 16 مارس - 20 مارس 2015". دانشگاه بیرمنگام. Retrieved 22 July 2019. به میزبانی مرکز جان هیک برای فلسفه دین. موضوع ما برای سال 2015 «خدا بر همه چیز» است و شامل مجموعه‌ای از سخنرانی‌های پروفسور ویلیام لین کریگ (مدرسه الهیات تالبوت و دانشگاه باپتیست هیوستون؛ دکترای دانشگاه بیرمنگام 1977) خواهد بود.
  26. ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ "شبکه هومبولت: پروفسور دکتر ویلیام ال. کریگ". Alexander von Humboldt Foundation. Alexander von Humboldt-Stiftung/Foundation. Archived from the original on 2019-07-16. Retrieved 16 July 2019. میزبان(ها) و مؤسسه (های) میزبان در حین حمایت از هومبولت: پروفسور دکتر ولفهارت پاننبرگ، دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان، دانشگاه مونیخ، مونیخ. شروع اولین حمایت: 1978/01/01
  27. سندرز, فرد (18 September 2014). "میراث عجیب الاهیات ولفهارت پاننبرگ". Christianity Today. Archived from the original on 21 September 2014. Retrieved 12 June 2019. بر این اساس، پاننبرگ شواهد موجود را جمع‌آوری کرد و استدلال کرد که عقلانی‌ترین تفسیر از آن این است که مسیح واقعاً از مردگان برخاست. این که یک الهی‌دان سطح بالای آلمانی از رستاخیز مسیح به‌عنوان یک واقعیت قابل درک دفاع می‌کند، خبر اصلی در مطبوعات مذهبی دهه 1970 بود؛ بنابراین، جای تعجب نیست که تأکید پاننبرگ بر اعتبار تاریخی رستاخیز، دانشجویانی مانند ویلیام لین کریگ را به خود جلب کرد.
  28. کریگ, ویلیام لین (1985). استدلال تاریخی برای رستاخیز مسیح در جریان مناقشه دئیست. لویستون، نیویورک: انتشارات ادوین ملن. ISBN 978-0-88946-811-5. OCLC 925034139.
  29. پیرسون, ساموئل سی. (اکتبر 1988). "نقد کتاب: استدلال تاریخی برای رستاخیز مسیح در جریان مناقشه دئیست. ویلیام ال. کریگ". مجله دین. انتشارات دانشگاه شیکاگو. 68 (4): 595. doi:10.1086/487941. در این مطالعه بزرگ، که ظاهراً از پایان‌نامه‌ای که زیر نظر ولفهارت پاننبرگ تهیه شده‌است …
  30. "ویلیام لین کریگ دانش‌آموخته سال TEDS انتخاب شد". وب‌سایت دانشگاه بین‌المللی ترینیتی. Archived from the original on 2016-08-28. Retrieved 12 June 2019. کریگ مدرک کارشناسی ارشد خود را از TEDS در فلسفه دین و همچنین در تاریخ کلیسا و تاریخ اندیشه مسیحی دریافت کرد. او از 1980 تا 1986 در TEDS فلسفه دین تدریس کرد.
  31. ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ کریگ, ویلیام لین (2000). "آرتور بایو". یگانه خدای حکیم: سازگاری علم پیشین الهی و آزادی انسان (Reprint edition (January 2000) ed.). Wipf and Stock. ISBN 978-1-57910-316-3. از سال 1980 تا 1986 در ترینیتی به تدریس فلسفه دین پرداخت و در این مدت او و یان خانواده خود را تشکیل دادند. در سال 1987 به بروکسل، بلژیک نقل مکان کردند، در آن‌جا دکتر کریگ تا سال 1994 در دانشگاه لوون به تحقیق پرداخت.
  32. "مشارکت‌کنندگان". فصل‌نامه بین‌المللی فلسفه. انتشارات دانشگاه فوردهام. 33: 142. 1993. ویلیام لین کریگ یک محقق مدعو در انستیتو فلسفه برتر در دانشگاه کاتولیک. از لووان بلژیک، دکترا از دانشگاه بیرمنگام، و دکترای الهیات از دانشگاه از مونیخ، او در کالج وستمونت تدریس کرد و عضو الکساندر فون هومبولت سیفتانگ است. او که به فلسفه دین و مکان و زمان علاقه‌مند است، کتاب‌های برهان کیهان‌شناختی کلام و علم پیشین الهی و آزادی انسان را در کارنامه انتشارات خود دارد.
  33. ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ کریستف, نیکلاس (21 Dec 2018). "پروفسور، آیا عیسی واقعاً از یک باکره متولد شد؟". نیویورک تایمز. p. SR23. Retrieved 12 June 2019. این‌جا مصاحبه من با ویلیام لین کریگ، استاد فلسفه در دانشکده الهیات تالبوت و دانشگاه باپتیست هیوستون است.
  34. وو, جوانا (بهار 2017). "نام ویلیام لین کریگ در اولین صندلی وقفی بایولا". مجله بایولا. لامیرادا، کالیفرنیا: انتشارات دانشگاه بایولا. p. 15. Retrieved September 30, 2018.
  35. مجموعه مقالات و آدرس‌های انجمن فلسفی آمریکا 74:2. نوامبر 2000. p. 162.
  36. "ایمان معقول". Nonprofit Explorer. ProPublica. May 9, 2013. Retrieved 5 آگوست 2019. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)
  37. کریگ, ویلیام لین; هریس, کوین (March 3, 2019). "مصاحبه دکتر کریگ در نیویورک تایمز". Reasonable Faith. Retrieved 5 آگوست 2019. این یکی از دلایلی است که بیش از ده سال پیش Reasonable Faith را تأسیس کردیم {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)
  38. "رزومه دکتر ویلیام لین کریگ" (PDF). Reasonable Faith.
  39. "ویلیام لین کریگ". moodypublishers.com. 2021-09-17. Retrieved 2021-09-17.
  40. کریگ, ویلیام لین (1988). "تاکیون‌ها، سفر در زمان، و دانایی الهی". مجله فلسفه. 85 (3): 135–150. doi:10.2307/2027068. JSTOR 2027068.
  41. "جستجو: «ویلیام لین کریگ»". مجله بریتانیایی فلسفه علم. Retrieved 2021-10-02.
  42. کریگ, ویلیام لین (1994). "استدلال جدید ضدمولینیست رابرت آدامز". مجله پژوهش فلسفه و پدیدارشناسی. 54 (4): 857–861. doi:10.2307/2108416. ISSN 0031-8205. JSTOR 2108416.
  43. کریگ, ویلیام لین (2001). "کاش اکنون زمان دیگری بود". استدلال جدید ضد مولینیست رابرت آدامز. 62 (1): 159–166. doi:10.2307/2653594. ISSN 0031-8205. JSTOR 2653594.
  44. کریگ, ویلیام لین (1992-08-01). "هاسکر در علم الهی". مجله مطالعات فلسفی. 67 (2): 89–110. doi:10.1007/BF00373692. ISSN 1573-0883. S2CID 170646419.
  45. کریگ, ویلیام لین (1991-12-01). "خداباوری و کیهان‌شناسی بیگ‌بنگ". مجله استرالیایی فلسفه. 69 (4): 492–503. doi:10.1080/00048409112344901. ISSN 0004-8402.
  46. کریگ, ویلیام ال. (1996-12-01). "بی‌زمانی و خلقت". مجله استرالیایی فلسفه. 74 (4): 646–656. doi:10.1080/00048409612347581. ISSN 0004-8402.
  47. کریگ, ویلیام ال. (1979-06-01). "والاس ماتسون و استدلال خام کیهان‌شناسی". مجله استرالیایی فلسفه. 57 (2): 163–170. doi:10.1080/00048407912341171. ISSN 0004-8402.
  48. کریگ, دبلیو. لین (2001-03-01). "پارادوکس مک‌تاگارت و سولیپسیسم زمانی". مجله استرالیایی فلسفه. 79 (1): 32–44. doi:10.1080/713659176. ISSN 0004-8402. S2CID 170081930.
  49. "جستجو". place.asburyseminary.edu. Retrieved 2020-02-04.
  50. کریگ, دبلیو. ال. (1994-05-01). "پروفسور گرونبام در باب خلقت". ارکنتنیس. 40 (3): 325–341. doi:10.1007/BF01128902. ISSN 1572-8420. S2CID 55902279.
  51. کریگ, ویلیام ال. (1998-01-01). "خداباوری و منشأ جهان". ارکنتنیس. 48 (1): 49–59. doi:10.1023/A:1005360931186. ISSN 1572-8420. S2CID 170022778.
  52. کریگ, ویلیام لین (1997). "آیا حضور یک ویژگی است؟". فصل‌نامه فلسفی آمریکا. 34 (1): 27–40. ISSN 0003-0481. JSTOR 20009884.
  53. Wainwright. 1982, p. 328.
  54. کاوان و اشپیگل 2009، pp. ۲۶۸–۲۶۹; جکسون 2014، p. ۱۹; پیترسون و دیگران 2013، pp. 86–89; رایشن‌باخ ۲۰۱۷; ویلیامز 2013، p. ۸۹.
  55. "کیست: نویسندگان مدرن: ویلیام لین کریگ (ورودی 2)". Philosophy of Religion.info. Retrieved 16 October 2016.
  56. اوپی 2006, p. 137.
  57. اسمیت 2007, p. 183.
  58. ۵۸٫۰ ۵۸٫۱ ۵۸٫۲ ۵۸٫۳ رایشن‌باخ 2017.
  59. ۵۹٫۰ ۵۹٫۱ وین‌رایت 1982, p. 328.
  60. کوپان & کریگ 2017, p. 4.
  61. لو پویدوین, رابین (2003). استدلال برای الحاد: درآمدی بر فلسفه دین. راتلج. ISBN 978-1-134-87111-7.
  62. ۶۲٫۰ ۶۲٫۱ وین‌رایت 1982, p. 329.
  63. مورلند & کریگ 2003, p. [کدام صفحه؟].
  64. کریگ & سینکلیر 2009, p. 103.
  65. وین‌رایت 1982, p. 333.
  66. کریگ & سینکلیر 2009, p. 117.
  67. موریستون 2000.
  68. کوین, فیلیپ ال. (2003). "خدا، وجود". In ون هویستین, جی ونتزل ورده (ed.). دایرةالمعارف علم و دین. انتشارات تامسون گیل. pp. 381–382. ISBN 978-0-02-865704-2.
  69. مک‌گراث, آلیستر ای. (2009). علم و دین: مقدمه‌ای جدید. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4051-8790-9. این شکل از برهان کلام در سال‌های اخیر مورد بحث گسترده قرار گرفته‌است. یکی از مهم‌ترین مدافعان آن ویلیام لین کریگ بوده‌است…
  70. گرونبام, آدولف (1994). "برخی از نظرات در مورد «آفرینش و کیهان‌شناسی انفجار بزرگ» ویلیام کریگ". Philosophia Naturalis. 31 (2): 225–236.
  71. اسمیت 2007, pp. 192–194.
  72. مریستون 2013.
  73. مریستون 2018.
  74. آپی 2006, pp. 137–153.
  75. لوک 2017.
  76. کونز 2014.
  77. پروس 2018.
  78. کوپان & کریگ 2017b.
  79. کوپان & کریگ 2017a.
  80. پرزیک 2013, p. 755.
  81. فراتر از دورت و «دو آکسیلییس»: پویایی جامعه‌شناسی پروتستان و کاتولیک در قرن‌های شانزدهم و هفدهم. بالور، جردن جی. (جردن جوزف)، گائتانو، متیو تی. سیتسما، دیوید اس. لیدن: بریل. 2019. pp. 103–26, 148–68. ISBN 978-90-04-37711-0. OCLC 1107692846.{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)
  82. پرزیک 2013, p. 755–756.
  83. پرزیک 2013, p. 765.
  84. کریگ 1985b.
  85. هابرماس, گری آر. (2005). "معادپژوهی از سال 1975 تا کنون: دانشمندان انتقادی چه می‌گویند؟". مجله مطالعه عیسی تاریخی. 3 (2): 135–153. doi:10.1177/1476869005058192.
  86. کربگ 1989.
  87. گرین 2008, p. 360.
  88. Craig 2001b.
  89. پرمان, مت (September 12, 2007). "شواهد تاریخی برای رستاخیز". Desiring God. Retrieved May 7, 2014.
  90. مک کولاگ, سی. بهان (1984). توجیه توصیفات تاریخی. انتشارات دانشگاه کمبریج. p. 19.
  91. کریگ, ویلیام لین. "رؤیاهای عیسی: ارزیابی انتقادی از فرضیه توهم گرد لودمان". Reasonable Faith. Retrieved May 7, 2014.
  92. مک‌گرو & مک‌گرو 2009, p. 617.
  93. دیویس، استفان تی، کندال، دانیل و اوکالینز، جرالد (1998) رستاخیز: یک سمپوزیوم بین‌رشته‌ای در مورد رستاخیز عیسی. آکسفورد: انتشارات دانشگاه آکسفورد
  94. ۹۴٫۰ ۹۴٫۱ هاسکر 2003.
  95. هلم 2002.
  96. کواروم, مریت (2003). "بررسی: زمان و ابدیت؛ بررسی رابطه خدا با زمان". مجله انجمن الهیات انجیلی. 46 (4): 746–749.
  97. کواروم, مریت (2003). "بررسی: زمان و ابدیت؛ بررسی رابطه خدا با زمان". مجله انجمن الهیات انجیلی. 46 (4): 746–749.
  98. ۹۸٫۰ ۹۸٫۱ هلم, پل (Spring 2014). زالتا, ادوارد ان. (ed.). "ابدیت". دایرةالمعارف فلسفه استنفورد. مرکز مطالعات زبان و اطلاعات (CSLI)، دانشگاه استنفورد. ISSN 1095-5054. Retrieved 15 June 2019.
  99. سویینبرن 2002.
  100. هلم 2010.
  101. دنگ 2018.
  102. «بدون مشکل: پاسخی به ویلنبرگ.» Theologica 5/1 (2021). doi.org/10.14428/thl.v4i3.58143; «پاسخی به ویلنبرگ در مورد یک علت اول بی‌زمان.»
  103. کریگ 2014.
  104. کریگ 2017.
  105. مورلند & کریگ 2003, pp. 506–507.
  106. کریگ 2012a.
  107. لیگنز 2008.
  108. پلاتزر, یوهان (2019). "آیا واقعاً خدای غایی نیاز به وجود دارد؟" (PDF). SOPHIA. 58 (3): 359–380. doi:10.1007/s11841-018-0686-1. S2CID 171743284.
  109. کریگ, ویلیام لین (October 28, 2012). "آیا می‌توانیم به چیزهایی که وجود ندارند اشاره کنیم؟". Reasonable Faith. Retrieved June 17, 2020.
  110. کریگ 2012b.
  111. باو 2009.
  112. نیکولز & استیچ 1999.
  113. کفاره. عناصری در فلسفه دین. کمبریج: انتشارات دانشگاه کمبریج، 2018; کفاره و مرگ مسیح: یک کاوش تفسیری، تاریخی و فلسفی. واکو، تگزاس: انتشارات دانشگاه بیلور، 2020.
  114. در جستجوی آدم تاریخی: تحقیقی در کتاب مقدس و علمی. گرند رپیدز، میش. Wm. B. Eerdmans، 2021.
  115. برای پیش‌نمایش به «دربارهٔ الهیات فلسفی سیستماتیک» مراجعه کنید. Philosophia Christi 23/1 (2021): 11-25.
  116. کریگ & مورلند 2000.
  117. کوپان & کریگ 2009.
  118. کریگ, ویلیام لین (March 28, 2010). "رعدوبرق دوباره می‌زند". Reasonable Faith. Archived from the original on May 22, 2017. Retrieved September 28, 2018.
  119. زائیموف, استویان (April 9, 2013). "توبه مسیحی می‌گوید کلیسا «نبرد باخت» در برابر برچسب نفرت برای موضع هم‌جنس‌گرایی دارد". The Christian Post. Retrieved September 28, 2018. What you shouldn't be is a confessing Christian and a practicing homosexual.
  120. استوارت 2007.
  121. کریگ, ویلیام لین (February 20, 2012). "نظریه تکامل و خداباوری". Reasonable Faith. Archived from the original on October 2, 2017. Retrieved September 28, 2018.
  122. "ویلیام لین کریگ". مؤسسه دیکاوری. Archived from the original on September 1, 2011. Retrieved December 8, 2016.
  123. "دنبال‌کنندگان جامعه". انجمن بین‌المللی پیچیدگی، اطلاعات و طراحی. Archived from the original on October 19, 2011. Retrieved October 9, 2011.
  124. هلم, پل (2014). "کالوینیسم در برابر مولینیسم: پل هلم و ویلیام لین کریگ". Journal for Baptist Theology & Ministry. 11 (1).
  125. "سه نکته‌ای که باید دربارهٔ ایمان معقول ویلیام لین کریگ بدانید |". www.reasonablefaith.org (به انگلیسی). Retrieved 2022-08-02.
  126. کوپان و فلاناگان 2014، pp. 81–82; هاوسون 2011، p. 11.
  127. کریگ, ویلیام لین (August 8, 2011). "بازدید مجدد از «ذبح» کنعانیان". Reasonable Faith. Retrieved September 28, 2018.
  128. موریستون 2012.
  129. موریستون 2009.
  130. مورلند & کریگ 2003, p. 608.
  131. گانسل, گریگوری ای. "خدا و زمان". دایرةالمعارف اینترنتی فلسفه. ISSN 2161-0002.
  132. "نتایج جستجوی افراد: فلسفه | تأثیرگذاران". academicinfluence.com (به انگلیسی).
  133. "نتایج جستجوی افراد: تأثیرگذاران علمی الهیات". academicinfluence.com (به انگلیسی).
  134. کریستوفر هیچنز در ویلیام لین کریگ (آینه: Birdieupon) (به انگلیسی), retrieved 2023-05-27
  135. ویلیام لین کریگ ترس از خدا را در خداناباوران مطرح می‌کند (به انگلیسی), retrieved 2023-01-22
  136. تی‌بی‌اس استاف (2016-07-11). "50 نفر از تاثیرگذارترین فیلسوفان زنده". TheBestSchools.org. Retrieved 2020-02-06.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]